Kleintje Cultuur - Joke Klaveringa richt zich volledig op het schilderen
MIDWOLDE – Inspiratie voor haar schilderijen krijgt Joke Klaveringa genoeg in haar nieuwe leefomgeving. Sinds een jaar woont de kunstenares samen met haar echtgenoot middenin Midwolde, met uitzicht op de kerk en de weilanden. Na jarenlang schildercursussen en –workshops te hebben gegeven wil Joke zich nu volledig op haar eigen werk richten: ‘Je wordt pas ergens echt goed in, als je je daarop focust.’ Door de verhuizing lukt dat echter nog niet altijd – er is altijd wel een klusje te doen.
‘Je wordt pas ergens echt goed in, als je je daarop focust’
Als kind tekende Joke haar schoolschriften al vol met bloemetjes, vertelt zij. ‘Dat zat er al vroeg in. Mijn moeder zei toen al: ‘ga maar naar de kunstacademie,’ maar dat heb ik in eerste instantie niet gedaan.’ Joke ging het bankwezen in, maar later begon het toch te kriebelen. ‘Toen heb ik mij aangemeld bij zowel Minerva als de Klassieke Academie,’ vertelt zij. Voor beide opleidingen werd zij aangenomen, waarna zij de keuze maakte voor de Klassieke Academie. ‘Minerva was veel meer bezig met conceptuele kunst,’ legt Joke uit. ‘Daar heb ik minder mee.’ In 2010 studeerde zij daar af met een serie landschappen in aquarelverf en kinderportretten in olieverf. De eindexpositie vond plaats in Museum de Buitenplaats in Eelde. ‘De lat lag hoog, want wij waren de eerste lichting die hier exposeerde.’
Tegenwoordig schildert Joke voornamelijk landschappen, het liefst met waterpartijen. ‘Daar heb ik iets mee, hoe het water door het landschap kronkelt. Als we samen een rondje fietsen en we komen een bochtige beek tegen, zegt mijn man altijd: ‘Kijk, daar hebben we jouw favoriete element weer.’ Dan moet ik altijd even stoppen,’ lacht Joke. Zij legt bij voorkeur het landschap van Groningen en Drenthe vast op canvas. ‘Misschien omdat ik hier vandaan kom en ik deze omgeving het beste ken.’ Daarbij werkt zij graag met aquarelverf, omdat dit altijd verrassende effecten geeft. ‘Aquarel doet niet wat jij wilt,’ geeft Joke aan. ‘Dat vonden cursisten vaak heel irritant, maar ik hou daar wel van. Zo ontstaan de spontaanste dingen.’
Jokes werk is onder andere te zien in Galerie Zunneschien in Veenhuizen, waar zij als enige professionele kunstenares exposeert tussen de amateurs. Daarnaast is haar werk ook te zien tijdens tentoonstellingen van kunstenaarsvereniging De Ploeg, waar zij (bestuurs)lid van is. Voor de uitbraak van de coronapandemie exposeerde De Ploeg nog in het Fries Scheepvaartmuseum in Sneek, maar deze tentoonstelling was helaas maar kortstondig te zien. ‘Veel mensen kennen De Ploeg vooral van de kleurrijke en abstracte schilderijen uit de periode rond 1910-1920, met kunstenaars als Jan Wiegers en Johan Dijkstra,’ vertelt Joke. ‘Zij verwachten vaak hetzelfde tijdens onze tentoonstelling, maar kunst ontwikkelt zich. Als je nu zo zou schilderen, zou het niet meer origineel zijn.’
Zelf haalt Joke wel inspiratie uit het werk van andere kunstenaars, zoals Jan Mankes, Dinie Boogaart, Johan Dijkstra of Alida Pott, maar zij kopieert hun werken of stijl niet. ‘De aquarellen van Alida Pott zijn geweldig. Dan kijk ik naar wat ik kan met de penseelstreek of het kleurgebruik.’ Daar legde Joke ook de nadruk op bij in haar cursussen: ‘Niet kopiëren, maar wat kun je ervan leren? Welke techniek gebruiken ze? Waarom is de ondergrond warm?’ Cursussen geeft Joke nu niet meer, maar misschien geeft zij in de toekomst nog wel eens een workshop. ‘We hebben hier genoeg ruimte, dus we kunnen de ezels zo op het gazon zetten,’ zegt zij.
Eerst gaat Joke meedoen aan de Open Atelierroute Noordenveld, die begin september plaatsvindt. Omdat zij zelf geen atelier meer heeft in Noordenveld, stelt zij haar werk tentoon in het Kunsterf in Norg. Ook gaat zij exposeren bij ‘Kunstwerk in de Stellingen’ in Noordwolde. ‘Ik hoop dat dat allemaal door kan gaan.’ Haar ultieme droom is leven van haar kunst, hoewel ze daar ook nuchter over is: ‘Er zijn zoveel kunstenaars en echt bekend worden is maar een paar mensen gegund. Volgens mij moet ik dit gewoon doen omdat ik het leuk vind.’
