Korfbalvereniging Sparta bestaat 100 jaar
ZEVENHUIZEN – Het is feest in Zevenhuizen, want korfbalvereniging Sparta viert haar 100-jarig jubileum. Dit wordt uitgebreid gevierd op zaterdag 25 juni. Meerdere (oud)leden van de vereniging vertellen wat volgens hen deze vereniging zo speciaal maakt.
‘Het is één grote open familie’
Mark van der Velde (19) speelt al sinds kleins af aan bij Sparta en is inmiddels ook trainer en coach van de D-selectie van de jeugd. ‘Ik deed mee aan een ballonnenwedstrijd in het dorp. Mijn ballon kwam het verste en hierdoor mocht ik een jaar lang gratis lid worden van een sportvereniging. Ik was toen ongeveer 6 jaar oud. Mijn ouders hebben ook bij Sparta gespeeld, dus korfbal leek een logische keuze voor mij. Ik heb nooit meer een andere sport gekozen. Je groeit een beetje op in de vereniging, het is dan ook één grote open familie waar iedereen welkom is. Sommige van mijn teamgenoten ken ik al mijn hele leven.’
‘Het Sparta-gevoel is een fenomeen’
Ineke Bergsma (31) is al jaren de aanvoerster van het eerste team. ‘Het Sparta-gevoel is een fenomeen. Ik kwam er via schoolkorfbal bij toen ik 10 jaar was en voelde me gelijk welkom. Korfbal is een familiesport. Ook al kom ik zelf niet uit een korfbalfamilie, ik heb deze familie zeker gevonden in Sparta. De grootste familie van Zevenhuizen. We zitten inmiddels met de vereniging in het nieuwe MFC, daardoor is de binding met het dorp alleen maar groter geworden. Ik ben vanuit de jeugd naar de senioren gegroeid en speel inmiddels al tien jaar in het eerste. We hebben al lang dezelfde groep mensen, maar er is inmiddels ook veel verjonging. Ik vind het dan ook heerlijk om hen op te leiden om bij de selectie te komen. Het is echt een teamsport en iedereen bij Sparta sleept elkaar er doorheen. Dat geldt niet alleen voor de spelers, maar ook voor de supporters.’
‘Er zijn altijd mensen die een steentje willen bijdragen aan Sparta’
Leo van Lei (56) was volop speler bij Sparta in de jaren tachtig en negentig. ‘Ik kwam op 11 jarige leeftijd bij de club, aangezien veel van mijn vriendjes ook aan het korfballen waren. Het was zo leuk dat ik vele jaren ben gebleven. Na mijn spelerstijd heb ik nog jaren getraind, gecoacht en gefloten. Het mooie aan Sparta is altijd al de saamhorigheid geweest. Natuurlijk wil je presteren, maar niet ten koste van alles. Het moet bovenal gezellig zijn. Je moet soms gewoon reëel zijn en beseffen dat dit je niveau is. Dat ging mij toentertijd wat minder goed af dan nu. Er zijn altijd mensen die in het bestuur stappen en nevenactiviteiten organiseren. Ik herinner me een prachtige uitwisseling naar Tsjechië met de vereniging. Ik was toen ongeveer 21 jaar. Toen het IJzeren Gordijn zich begon op te lossen hadden we veel contacten in Tsjechië waar we mee optrokken. Dat was echt spectaculair.
Het korfbal zit bij ons in het bloed. Mijn zoon is nu trainer, mijn dochter heeft jaren gespeeld en mijn vrouw was ook altijd heel erg betrokken. Er zijn altijd mensen die een steentje willen bijdragen aan de club. Ik denk dan ook dat dat het geheim is achter deze 100 jaar.’
‘Het clubgevoel gaat nooit meer weg’
Dineke Kuiper (68) is in 1977 bij Sparta komen korfballen. ‘Ik speelde eerst bij Wees Kwiek in Nuis. Ik trouwde met een andere korfballer die bij Sparta speelde en zo ben ik er ook bij gekomen. Dat was eerst wel even wennen, maar uiteindelijk is er een binding ontstaan die nooit meer is weggegaan. Ik ben 30 jaar bestuurslid geweest en heb in 2011 afscheid genomen van de club. Ze hebben mij toen nog als erelid benoemd en ik ben tot lid in de orde van Oranje Nassau benoemd. We hebben erg veel meegemaakt in die jaren. Met name veel toernooien en nevenactiviteiten. Zo hebben we de World Cup Junioren nog in Leek gespeeld en zijn we meerdere malen naar het Nederlands Kampioenschap geweest. Ik weet nog dat in 1999 het eerste team naar de overgangsklasse ging, dat was zo bijzonder. De uitwisselingen in de jaren negentig met een Tsjechische korfbalvereniging uit Chomutov zijn ook zeker de moeite waard om even te benoemen. En natuurlijk de jaarlijkse uitjes, zoals naar Ameland. Dat was gewoon top. We speelden ooit een toernooi in Zwolle, mijn man en ik waren toen 12,5 jaar getrouwd. De club had geregeld dat de fanfare uit het dorp voor ons kwam spelen. Dat soort dingen blijven je altijd bij. Het clubgevoel gaat nooit meer weg.’
‘Het half uur fietsen naar Sparta, was het allemaal waard’
Eén van de oprichters van de vereniging in 1920 was Sierd Jongstra. De inmiddels 87-jarige dochter van Jongstra is Jannie Lohman – Jongstra. Zij vertelt: ‘Ik ben zelf geboren in 1935, dus ik was er niet bij toen de vereniging werd opgericht. Maar ik kan wel vertellen dat mijn vader een echte sportman was en enorm veel hield van korfbal. Dat ging door de hele familie heen en ik heb dat gen ook weer van ze meegekregen. Ik kan inmiddels niet meer zo actief sporten als vroeger, maar ik houd me er nog graag mee bezig. Mijn vader was echt bezeten van korfbal. Toentertijd was dat allemaal nog buiten, hoe koud het ook was, daar gaven we niks om. Je deed maar gewoon een trui onder je korfbalshirt. Maar het was bovenal allemaal erg gezellig. Ik herinner me dat ik wel een half uur moest fietsen naar de korfbalvereniging, maar dat was het allemaal waard. Hoe mijn vader precies de vereniging gesticht heeft, dat weet ik niet zo goed, maar ik ben blij dat het zo’n mooie vereniging is geworden.’
