Kroniek van de Rodermarkt 2015

Het zit er weer op. Klaar. Parade van lege portemonnees. Brak. Buikpijn én slaapgebrek. De naweeen van de Rodermarkt zijn in alle hevigheid losgebarsten. Wat er zoals aan de hand was de laatste dagen van de succesvolle Rodermarkt? Lees het in de kroniek van de Rodermarkt. Over Hans, Jaap, Evert en de Dierenbescherming

‘De Rodermarkt wacht op niemand’
Maandagavond. Iets na half elf. Er staat een man alleen aan een dan nog rustig dranktentje, pal voor het Al-KO Paviljoen. De man voelt in z’n broekzak op zoek naar een muntje. Hij bestelt een glas cassis, draait zich om en kijkt naar de mensen die de tent binnenstappen. De man is burgemeester Hans van der Laan. Hij is zoals we hem kennen en altijd gekend hebben. In een leren jasje. Pantalon. Met cassis, z’n all-time favoriete frisdrankje. ‘Ja, ik weet dat dit voor het laatst is’, lacht de burgervader, die ‘dit is je laatste keer hè’ al zo vaak gehoord heeft de laatste maanden. Hans is vrolijk. De Rodermarkt verloopt zonder noemenswaardige incidenten. ‘Het gaat hartstikke goed allemaal al is de dood van m’n voorganger Jaap Verkerk voor mij toch een smet op de feestvreugde. Jaap was een heel aardige man.’
Van der Laan tuurt. ‘Een aardige man’, zegt hij. Bijzonder, want Van der Laan heeft toch een beetje een afkeer van de term ‘aardige man’. Als hij over een paar dagen afscheid neemt, wil hij de term ‘aardige man’ liever niet horen. Dat u het even weet.
In dit geval dekt aardig de lading helemaal. Jaap Verkerk was een aardige man. Altijd. Geinteresseerd vooral. Een lieve man. Vrijwilliger bij de boekenmarkt, al deed z’n vrouw daar veel meer. Vrijdag was hij er nog geweest, bij de opening. Onopvallend, zoals altijd. Zichtbaar genoot hij van de opening van de Jaarbeurs. En nu? ‘Nu moet ik deze week naar de condoleance’, zegt Van der Laan, die z’n cassis al weer op heeft. ‘Zo zie je maar, zo snel kan het allemaal gaan.’
De Rodermarkt gaat ondertussen gewoon door. Er wordt gelachen en gefeest. Het moge duidelijk zijn: de Rodermarkt wacht op niemand. Zelfs niet op lieve Jaap.

Hoera, ze komen niet!
De Dierenbescherming is er ter bescherming van de dieren. Niets mis mee. Maar soms krijg je wel eens de indruk dat ze wat overdrijven. Dat ze met twee maten meten en op elke slak (denkbeeldig uiteraard) zout leggen. Pal voor de Rodermarkt was het weer raak en liet de Dierenbescherming (of een zijtak daarvan) weer eens weten dat wat hun betreft de paardenmarkten verdwijnen. Dat we er mee stoppen. Onzin vinden ze het. Paarden zijn – aldus de beschermers- een soort van decorstukken, zodat het feestje van de mensen wat gezelliger wordt.
Natuurlijk. Er zal best wat inzitten. Paarden staan er niet altijd even fris en fruitig bij. Soms kan er geen lachje af bij paard of pony. Jammer is wel dat dit soort organisaties alle paardenmarkten gemakshalve over één kam scheert. Geen enkele paardenmarkt deugt. Alle markten weg. Huppakee. Zonde voor de Roner Volksvermakers, die zich altijd de kritiek van organisaties hebben aangetrokken. Je kunt zelfs stellen dat paarden het nergens beter hebben. Dat ze graag naar Roden gaan. De paarden staan bij wijze van spreken in de gang van het café. Vorig jaar nog: de routing werd aangepast, paarden werden bij binnenkomst onderzocht, sneller afgevoerd en kregen meer eten en drinken. De paardjes werden aardig in de watten gelegd dus.
Dinsdag kwamen er ten opzichte van een jaar eerder een stuk minder paarden naar Roden, maar 309 is nog steeds een heel mooi aantal. Zeker gezien de landelijke tendens. Ook de handelaren klaagden niet, al juichten ze ook niet. Dat laatste doen handelaren nooit, dus dat is geen graadmeter. En ook nu had Volksvermaken weer het beste voor met de paardjes. Dat was zichtbaar. De dierenbescherming was er niet dit keer. En dus zal er over een paar maanden geen dik rapport met verbeterpunten bij secretaris Rik van der Es op de deurmat ploffen. Enige ‘klacht’ dinsdag was dat de combinatie van modder, poep en regen niet een heel prettig riekende drek gaf. ‘Ze mogen wat mij betreft in die drek zakken’, zei een handelaar, die dinsdag prima zaken in Roden had gedaan, een borreltje kocht en liet weten altijd goed voor z’n paardjes te zorgen. Voor de duidelijkheid: met ze bedoelde hij de Dierenbescherming.
Even lekker uitzweten
Ook zo’n traditie. Op de maandagavond voetbalt een gemeentelijk elftal tegen Roelofs Wegenbouw uit Den Ham. Voor een goed doel, in dit geval de Leprastichting. Duizend euro leverde de wedstrijd op die in een 3-3 gelijkspel eindigde. De gemeentelijk selectie was nogal wat beter dan in de jaren ervoor. Dat had te maken met bijvoorbeeld de aanwezigheid van Reint Jan Auwema en zeker spits René de Vries, topscorer van VV Roden. In dat opzicht viel de 3-3 wat tegen. Aanvoerder en libero Hans van der Laan was tevreden. ‘Ik kon mooi de lijntjes wat uitzetten van achteruit.’ Het tegenvallende resultaat had wellicht te maken met het matige tactische inzicht van de coaches Alssema en Kosters. Ze lachten en hadden de grootste lol aan de zijlijn, maar wisten hun team niet langs een stel wegenbouwers te loodsen. Tegenvallend. Dat vonden ook de aanwezige toeschouwers, waaronder Menno Nienhuis- hij schitterde onlangs nog in het openluchtspel in Een- Otto Huisman en Anne Doornbos. Ook zij zagen het geploeter van de coaches hoofdschuddend aan. Grote winnaar? De Leprastichting dus. Die krijgen binnenkort duizend euro op de rekening bijgeschreven.

Evert krijgt wat hij verdient
Vorig jaar nog kwam hij hijgend binnen. Gezicht op onweer. Nu was alles anders. Zoals bekend beleefde Evert Nitrauw zijn laatste Rodermarkt in functie. Hij hoopte zo dat het rustig zou blijven. En Evert kreeg z’n zin. Alsof iedereen rekening met zijn afscheid hield en hem het afscheid dat hij verdiende wilde geven.
‘Ik heb geen incidenten te melden’, zei Evert. En dat was heel andere taal dan in 2014, toen Evert het over comazuipers moest hebben. Dat viel- gelukkig- dit jaar heel erg mee. Natuurlijk; er werd wel eens ergens geknokt, maar dat is met zo’n mensenmassa ook niet te voorkomen. Mooi voor Evert dit, die bovendien z’n onzichtbare voorwerk dus weer heel goed gedaan had. Zal niet meevallen om Evert op te volgen, want Evert weet alles. Kent z’n pappenheimers, weet waar hij misschien onrust kan verwachten en neemt dan al voorzorgsmaatregelen. Prachtig afscheid zo voor de man, die we allemaal zullen missen. Want agent of niet, met Evert was te praten. Altijd. Overal.
De dinsdag gehouden persconferentie was er toch al één met alleen maar goed nieuws. Christina van der Berg – Rode Kruis- noemde de feestweek ‘ontzettend rustig’, en ook Jan Tiesinga van Volksvermaken was content. Met bijvoorbeeld een record aantal deelnemers aan de orienteringstocht op maandagavond, met het maximaal aantal deelnemers op de Kortebaan (28) en met 253 marktkramen tijdens de markt. 253 is ook het maximum aantal. En dus zijn er records gebroken deze Rodermarkt. Het zegt alles over het evenement, dat kennelijk maar niet aan populariteit in wil boeten.