Lachen doe je bij de VVD Noordenveld

15 januari 2019, 09:05 Gemeente Noordenveld Deze week zal de eerste raadsvergadering van 2019 plaatsvinden. Dat wil zeggen dat de verschillende politieke partijen in Noordenveld afgelopen week bijeenkwamen voor het fractieoverleg. Voor mij was dat een mooi moment om eens aan te schuiven bij de VVD. Nou heb ik dat verzoek al eerder gedaan, maar telkens was er weer iets wat roet in het eten gooide. De ene keer vergaderden de Noordenveldse liberalen plots op een andere dag, de andere keer was er geen fractieoverleg. Vier keer bleek scheepsrecht en zo zat ik afgelopen woensdag alweer op het gemeentehuis. Robert Meijer waarschuwde van tevoren echter dat er weinig op de agenda zou staan. Dat bleek uiteindelijk enigszins mee te vallen. Er werden nog vrij veel nuttige dingen besproken en het was zowaar een leuke vergadering. Ik heb me weleens afgevraagd tijdens een raadsvergadering hoe ze het volhouden. Iedere drie week overleggen en dan ook nog het fractieoverleg erbij. Het voordeel van zo’n fractieoverleg is dat er in een informele setting wordt gepraat. Achter de schermen hebben de raadsleden geen meel in de mond en praten ze vrijuit, zonder bang te zijn wat verkeerd te zeggen. Ondertussen was het voor mij zaak om één en ander op te steken. De VVD hield niets geheim en dus weet ik al wat men kan verwachten van de partij tijdens de eerste raadsvergadering. Er werd onder andere gesproken over het bestemmingsplan van de Vluchtheuvel. Eindelijk gaat er wat gebeuren op het terrein waar eerst het pretpark stond. Gouden tijden waren dat, zeker in de zomer. Gratis patat en frikandellen kanen tot je buikpijn kreeg en daarna de zweefmolen in. Ik hoef u niet te vertellen dat menig pretparkmedewerker meer dan eens een emmertje sop over de Norger stenen kon gooien. Fantastisch. Die tijden liggen inmiddels alweer heel lang achter ons. Jarenlang was de Vluchtheuvel de thuisbasis voor krakers, die op het terrein een soort ‘kunstdorp’ wilden laten verrijzen. Waarschijnlijk ligt het aan mijn eigen gebrek aan culturele kennis, maar ik was nooit zo onder de indruk van die kunst. Tegen dat probleem loop ik wel vaker aan, wanneer er in Norg weer een kunstmanifestatie wordt georganiseerd. Het is voor mij één op nat, maar zolang het grote publiek het mooi vindt, hoor je mij niet klagen. Hoe dan ook: er gaat weer wat gebeuren op het oude terrein van de Vluchtheuvel. Wél zijn er drie zienswijzen ingediend over het terrein. Die zienswijzen zijn anoniem. ‘Heeft te maken met de privacywet’, legden Robert, Nanda, Free en Hotse mij uit. Vooral Robert is hier niet heel blij mee. ‘Het is vaak handig om te weten uit welke hoek een zienswijze wordt ingediend’, zegt hij. Zo herinnerde hij zich een zienswijze op het plan van de Natuurbegraafplaats in Westervelde. Dat bleek een zienswijze van een bepaalde stichting uit Rotterdam te zijn. Waarom zij zich bemoeiden met Westervelde is een raadsel, maar het is handig om te weten dat die mensen niet uit de buurt komen. Daarom ziet Robert liever dat er bij zienswijzen gewoon een naam staat. ‘Gemeenten kunnen daar zelf invulling aan geven. Sommigen zetten wel de naam erbij, anderen niet.’ Tijdens de vergadering kwam het onderwerp ‘jeugdraad’ nog even ter sprake. Daar moet een startschot voor gegeven worden. De plannen die momenteel voorliggen zijn megalomaan, maar daar ga ik later nog eens dieper op in. Ook werd er gesproken over het integraal Veiligheidsbeleid. Die zou eigenlijk al tijdens de laatste vergadering van 2018 worden besproken, maar daar kwam de raad niet meer aan toe. Het was Jan ten Hoor die onverbiddelijk om elf uur afsloot. Dit tot grote verbijstering bij Robert. ‘Als het zo gaat, kan ik beter thuisblijven’, zei hij hier afgelopen week enigszins gechargeerd over. Mooi is de wisselwerking tussen Nanda en Robert tijdens zo’n fractievergadering. ‘Nou zeg je steeds dat je niet wil overkomen als een mopperkont, maar zit je toch weer de hele tijd te mopperen’, lacht Nanda, die Robert graag even plaagstootjes mag geven. Aan het eind van de fractievergadering – we waren inmiddels toch bijna twee uur verder – bedacht ik mij dat kleine partijen in de raad toch niet te benijden zijn. Waar een grote fractie (neem een Gemeentebelangen) de taken kan verdelen, moet een fractie als de VVD het met veel minder man doen. ‘Je moet overal wat van vinden’, zei ik. ‘Dat lijkt me vermoeiend.’ Dat laatste beaamden raadsleden Robert en Nanda. Datzelfde moet gelden voor Gerbrant Fennema (D66) en Menne Kamminga (ChristenUnie), al weet vooral die laatste zich gesteund door fanatieke fractieleden. De vergadering werd om tien uur stipt gesloten. ‘We zijn ook wel eens om elf uur uit dit hokje gekomen, maar dat vindt het personeel niet zo grappig’, zei Robert, die om twaalf uur zijn verjaardag zou vieren. ‘Als we bij jou thuis hadden vergaderd, dan hadden we nog even kunnen rekken tot twaalf uur’, zei Free. Mijn gevoel zegt mij dat – wanneer er was gekozen voor een andere locatie – er niet alleen koffie zou zijn geschonken. Ik denk zelfs dat het tamelijk onnodig was geweest om überhaupt koffiemelk en suiker op tafel te zetten. U leest al: het was afgelopen week zeker geen straf om aan te sluiten bij de VVD. Gezellig was het bovenal. Lachen is gezond zeggen ze. En gelachen, dat werd er.
Meepraten? Twitter: @MathijsRenkema