Leekster Voetbalgala: voetbal is van ondergeschikt belang geworden

|
| Foto: |
Sport

Huilende kinderen, vechtende mannen en een falende organisatie

LEEK – Over het feit dat Pelikaan S volkomen terecht de 29e editie van het Leekster Voetbalgala op haar naam schreef, daar hoorde je niemand meer over. Dat leek bijzaak. De aandacht richtte zich (logisch) vooral op de enorme vechtpartij na afloop van de finale Pelikaan S- Marum. Richtte zich op Pelikaan S voorzitter Wim Bulten en op de vraag of de organisatie de zaak wel onder controle had. Kon de organisatie zaterdagavond instaan voor de veiligheid van de bezoekers? Was er beveiliging? Moet het gala drooggelegd worden en moet je eigenlijk wel zoveel mensen binnen willen hebben?

Wat er gebeurde zaterdagavond? Het was Pelikaan S tegen de overige 2600 bezoekers. Dat was het verhaal in de notendop. Kennelijk roepen de ambities van de dorpsclub én het gedrag van voorzitter Wim Bulten zoveel aversie op, dat iedereen- met uitzondering van de 200 aanwezige Oostwolders- zaterdag partij koos voor de ploeg tegen wie Pelikaan S speelde. En dus bleek Oerterp bijvoorbeeld, ineens over een enorm supportersschare te bezitten. Iedereen wilde Pelikaan S zien verliezen. Iedereen wilde Bulten na afloop uitlachen. Althans; zo leek het. Op de laakbare houding van het publiek (het was niet leuk meer, het duurde te lang) reageerde met name Petrit Hoxhaj. Zeker twee keer reageerde de ex-prof onprofessioneel door met hand- en armgebaren zijn gram te halen tegen het publiek. Niet goed, maar enigszins te begrijpen. Hoxhaj is ook maar een mens. Toch was dat- zo hoorde je na afloop- dé aanleiding voor de rellen na afloop: het vervelende gedrag van de spelers van Pelikaan S. ‘Ik vind dat mijn spelers zich uitstekend gedragen hebben. Dat meen ik uit de grond van m’n hart’, zegt voorzitter Bulten zondagavond, die zijn ploeg na afloop dan ook complimenteerde. ‘Weet je wat erg is? Dat we wisten dat dit zou gebeuren. Sterker nog; we hebben ons er op voorbereid. We wisten op voorhand dat we het publiek, de scheidsrechters en de organisatie tegen ons zouden hebben. We hebben urenlang getraind op voetballen in een ondertal situatie. Tot zaterdagmorgen aan toe. Het is allemaal uitgekomen. Allemaal! Ik ben trots op de ploeg. Onze keeper stond stijf van angst in het doel. Er werden opmerkingen gemaakt die kant noch wal raakten. Over de nationaliteit van mijn spelers bijvoorbeeld. Het was niet ludiek meer. Het was ontzettend naar. Beangstigend. En dan kan ik me in dit geval echt voorstellen dat Petrit z’n gram een keer haalt.’ Bulten laat zondagavond verder weten dat de hetze tegen zijn club al veel langer speelt. ‘Het is allemaal begonnen op het gastenboek op de website van het gala. Daar stonden dingen op die het daglicht niet konden verdragen. Ik heb toen zelfs aangifte bij de politie gedaan. Men weigerde het gastenboek echter te sluiten. Dan deug je in mijn ogen al niet als organisatie. Maar toen is de ellende begonnen. Toen al. En zaterdag is het geëscaleerd.’

Al voor het einde van de finale was er tumult. Er werd bier op het veld gegooid en er was al eerder een klein opstootje op de tribune. De hal zat vol. Wellicht te vol. Voor elk lullig muziekfeestje of rommelmarktje moet je tegenwoordig aan een waslijst van (beveiligings)eisen voldoen. Maar hoe zat dat afgelopen zaterdag? Als er al stewards of beveiligers waren, dan waren het er in elk geval véél te weinig. Een concurrent van het Leekster Voetbalgala, het Protos Weering Toernooi, verplicht het deelnemers aan de finale om elk tien stewards te leveren. Dat zou de organisatie van het LV-Gala ook moeten overwegen. Clubmensen weten als geen ander wie ze in de gaten moeten houden. Ook de indeling van de supportersvakken is bij Protos Weering van te voren geregeld. Zij weten dat je bepaalde clubs niet naast elkaar moet zetten. Tips waar de organisatie van het Gala echt serieus naar zou moeten kijken. Het kan nooit de bedoeling zijn dat ouders zaterdag rond 23.00 uur met huilende kinderen aan de hand rennend het Sportcentrum moeten verlaten. Dan heb je als organisatie ook gefaald. Heb je de zaken niet goed voor elkaar. Wees op alles voorbereid. Alleen Tom Stuve die roept dat ‘mensen toch vooral moeten stoppen met vechten’ zet geen zoden aan de dijk. Burgemeester Berend Hoekstra was bij de finale aanwezig en zag het allemaal hoofdschuddend aan. Ook hij zal ongetwijfeld een mening hebben over de organisatie, afgelopen zaterdag.

Iets anders: steeds meer mensen zien het evenement als een avond uit. Met vooral veel bier. Een deel van de supporters zien helemaal, of slechts gedeeltes van wedstrijden. Zij bevinden zich voornamelijk aan de bar. Gooien zich vol en gaan dan nog even de zaal in. En ja, dan zijn de lontjes vaak wat korter. Wellicht zou de organisatie de tapkraam pas rond 22.00 uur of zelfs pas na het einde van de finale open moeten gooien. Zo kan het in elk geval niet langer.

De organisatie zal zichzelf toch al achter de oren moeten krabben en zal voor de editie van 2015/2016 in elk geval de beschikking moeten hebben over een dweil. Zaterdag lag het spel acht (!) minuten stil toen een supporter een speler van Pelikaan S met een bierglas (van plastic) bekogelde. Het duurde acht minuten voor de zaal weer droog was, omdat er gedroogd moest worden met toiletpapier. Ook zoiets. En ook de randactiviteiten- dansjes en een circusact- zorgen er voor dat er nóg meer bier gedronken wordt. Want deze activiteiten worden slechts gezien als pauzenummers. Supporters gaan even naar het toilet of – en dat vooral- naar de biertap. Er kan immers altijd nog wel meer bij.

‘Wij doen niet meer mee. We zijn zaterdag zo snel mogelijk vertrokken. We hebben geen feestje kunnen vieren’, zegt Bulten, die zich de ogen uitkeek. ‘Ik zag wethouders tussen de zingende menigte staan. Ik heb dingen gehoord die ik nu niet eens durf te herhalen. Als er in ons vak iemand te ver gaat, grijp ik in. Het moet ludiek blijven, en dat is het niet meer. Ik had een rood pak aangeschaft. Weet je waarom? Omdat vorige week in de Krant stond dat een clubjasje niet echt bij me paste. Dat zijn in mijn ogen leuke acties. En nogmaals: ook bij ons gebeurt wel eens wat. Misschien had Petrit niet moeten provoceren. Maar ik kan het me wél voorstellen.’

Volgens Bulten bezochten verschillende spelers van zijn ploeg na afloop het ziekenhuis. Waren bepaalde jongens bont en blauw geslagen. Zelf liet hij zich getuige de beelden op RTV Noord ook niet onbetuigd. ‘Ik heb niet geslagen. Dat lijkt zo, maar ik wilde juist mensen uit elkaar halen. Je ziet mij ook direct na afloop juichen met spelers en supporters. Vervolgens ontstaat een vechtpartij. Ik zag mensen die ik daar niet wilde zien en dus probeerde ik die weg te halen.’

Pelikaan S zal ook zaterdag ontbreken tijdens de Super Cup. ‘Hebben we geen zin meer in. Ik heb even geïnventariseerd en wij vinden het zo genoeg. Weet je, ik heb zaterdag en zondag gelukkig ook heel veel leuke reacties gehad. Van echte liefhebbers, die hadden genoten van mijn ploeg. Dat heeft me goed gedaan, net zoals ik denk dat we als club door dit gebeuren nog dichter naar elkaar toe zijn gegroeid. Dit sterkt me in m’n gedachte dat we aan iets moois begonnen zijn. Iets dat nog lang niet afgelopen is. Sterker nog; na zaterdag heb ik besloten er nóg een schepje bovenop te gooien. Ooit zullen mensen misschien waardering voor ons krijgen, al zal dat nog heel lang duren vrees ik.’

Conclusie: de finale van het Leekster Voetbalgala was geen voetbalfeest. Er zullen binnen de organisatie spijkers met koppen geslagen moeten worden. Zo kan het in elk geval niet langer.

|

UIT DE KRANT