Leidinggevende

minikul

Ik ben van nature wat anarchistisch, maar Leidinggevende vind ik eigenlijk wel een mooi woord. Lekker Nederlands in plaats van het ook nog veelgebruikte Manager. Het daaraan voorafgegane oer-woord Chef hoor je nu eigenlijk alleen nog bij ambitieuze Michelinsterrenkoks in de horeca-sector. Toch vond ik dat woord altijd wel wat hebben. Chef is lekker kort. Kort-af ook zoals Chefs vroeger waren: Beetje bazig, van ‘Zo wil ik het hebben. Punt. Uit.’

Leidinggevende klinkt wat vriendelijker, officiëler, zwaarder ook, meer van deze tijd dus. Totdat het voor weer een nieuw, vermoedelijk ‘buitenlands’ woord, wordt ingewisseld. Want een woord als Manager geeft de drager toch net wat meer status. Maar laten we wel wezen, Leidinggevende, Manager en Chef – ik schrijf die woorden respectvol met een hoofdletter - betekenen alle drie hetzelfde. Het is niet zelden een dun laagje chroom over een hoop schroot. Want een Leidinggevende is (vaak) het pispaaltje tussen de ‘baas’ die nu natuurlijk ook een veel mooiere titel heeft en het personeel dat je nu op zijn minst medewerkers moet noemen. De baas beveelt maar blijft meestal buiten schot want dat doet ie via de Leidinggevende die vervolgens alle ongenoegen van het personeel, pardon: medewerkers, over zich heen krijgt. En de baas kan zíjn ongenoegen dan weer via de Leidinggevende afreageren. Maar om Leidinggevende nu door het woord Pispaaltje te vervangen gaat me toch ook weer te ver. Status immers geeft veel Leidinggevenden een vorm van voldoening waar enig ongerief, buiten een wat hoger salaris, best tegenover mag staan.

Op internet tref je heel wat websites aan, die ‘instrueren’ hoe een Leidinggevende zijn of haar functie dient op te vatten. Zoals: ‘De belangrijkste taak van leiders is het beïnvloeden van anderen om plannen te realiseren. Soms gaat het om hun eigen plannen, soms om de plannen van een groep.’ (Maar meestal toch om de plannen van de baas; wil ik hier fijntjes aan toevoegen.) Waarna een hele lijst van vaardigheden, die een Leidinggevende dient te bezitten c.q. zich eigen moet maken, volgt. Zo veel, dat ik, nogmaals: van nature wat anarchistisch ingesteld, denk dat als ze daaraan (kunnen) voldoen, een Leidinggevende vaak ook een Lijdinggevende wordt. Overigens vind ik Carrièretijger een nog mooier woord.

Henk Hendriks

UIT DE KRANT