Loser

minikul
Ik ben, dat schreef ik al eerder, voor zeker 95 procent een digibeet en op technisch gebied een bijna honderd procent onbenul. Daar heb ik bewust mee leren leven. Natuurlijk zijn bepaalde technische ontwikkelingen waar je in de huidige maatschappij eigenlijk niet meer zonder kunt, ook niet aan mij voorbij gegaan. Ik heb al ruim twintig jaar een computer, maar daar verricht ik alleen de meest simpele handelingen mee. Zoals een stukje als dit schrijven en naar de redactie mailen. Ik sta op Facebook, maar ‘op last’ van mijn kinderen. Zelf er iets opzetten heb ik nog nooit gedaan en ik ben dat ook niet van plan. Maar – toch nieuwsgierig – ik kijk er wél regelmatig op en dan verbaas ik me telkens weer over de in mijn belevingswereld onzin die er op wordt gezet. Internet is voor mij vooral een encyclopedie, makkelijk om iets op te zoeken. Datzelfde heb ik met de mobiele telefoon. Ik heb er eentje, maar wel nog steeds een koelkastmodel van twintig jaar geleden. Ik heb hem bijna altijd ‘uit’ staan behalve – als ik dat tenminste niet vergeet – wanneer ik voor een interview op pad ben. Opdat mijn vrouw weet dat ze me kan bereiken. En dat is dan nog maar dubieus, want heel vaak vergeet ik het om hem aan te zetten. Jawel, ik ben op dat gebied een sukkel, een loser. Maar daar heb ik vrede mee. Wat voor mij zou kunnen – zou kúnnen dus – pleiten is, dat ik nog steeds een fervent lezer ben. Van papieren boeken en kranten uiteraard.
Ik vind mezelf geen zeikerd (mijn vrouw vindt dat af en toe wel) maar ik houd mijn hart vast als een horde scholieren met hun mobieltje aan het oor op de rijbaan fietst. Ze zijn er, vaak in rijen van drie naast elkaar rijdend, zó in verdiept dat ze al het andere om hen heen vergeten. Levensgevaarlijk. Ik ben van ‘leven en laten leven’ – dat laatste vooral - en bij mij staat in principe elk ge- dan wel verbod ter discussie. Maar ik ben wél een fervent voorstander van een verbod op appen – zo heet dat toch? – voor fietsers. Verkeersdeskundigen en ook de Fietsersbond pleiten voor een verplichte zogeheten mobiliteitsmodus, waardoor telefoons tijdens het fietsen off line oftewel automatisch ‘uit’ staan. Er komen dan geen berichten meer binnen zolang de telefoon zich sneller verplaatst dan het tempo van een voetganger. Dat zou een goede zaak (kunnen) zijn, vindt deze loser die in technisch opzicht best een verliezer maar geen mislukking wil zijn. Tot slot: Zijn we in wezen niet allemaal losers?
Henk Hendriks
 

UIT DE KRANT