Lus en De Acht: heerlijk wielerweekend in Roden: Veel, snel, divers en een overheerlijk stamppotbuffet

RODEN – Roden wil graag uniek zijn. Dat was het ooit door de Rodermark en is het thans vooral door het wielerweekend met op zaterdag De Lus van Roden en op zondag De Acht van Noordenveld, voorheen ‘Ronostrand’. ‘De KNWU wilde al heel lang een dergelijk weekend in het kader van de clubcompetitie. Geen enkel dorp wilde het organiseren. Of beter: kon het organiseren’, zegt Jan Slenema, voorzitter van de organisatie van De Acht van Noordenveld. In Roden kan het dus wel, zoals daar vroeger volgens de overlevering alles kon. ‘Dat maakt ons toch weer uniek.’ Over een heerlijk wielerweekend in Roden.

Zaterdag. Lusdag. Geen voetbal vandaag, en dat scheelt toch publiek. De Lus van Roden dus. Het beroemde criterium was zaterdag toe aan alweer de 46^e editie. En van de voorgaande edities was geen enkele hetzelfde. Daar waakt de organisatie wel voor. Originaliteit kan de Luscommissie bepaald niet ontzegd worden. De heren Albertus Lieffering (voorzitter), Henk Cazemier, Jaroen Cazemier, Jacob Slenema, Ard Aling en arts Ronald van der Wal beseffen dat je tegenwoordig echt iets moet bieden wil je mensen nog uit de luie stoel krijgen. De Lus maakt tegenwoordig deel uit van de clubcompetitie, zaterdag voor de tweede keer. De romanticus vindt dat nog steeds jammer, wie realistisch is weet dat het niet anders kan. Dat je anders overgeleverd bent aan de grillen van de renners, die in een luxepositie verkeren want je kunt bijkans elke dag wel ergens starten. Het organiserende Volksvermaken wil het – de naam zegt het al- publiek vermaken. En hoe doe je dat: door in elk veel renners aan de start te hebben. En wil je verzekerd zijn van veel renners, dan moet je wel aansluiten bij de clubcompetitie. Andere optie zou het organiseren van een profkoers kunnen zijn, zoals in Surhuisterveen, maar zoveel euro’s liggen er niet in de schatkist van Volksvermaken. Er moet immers ook nog een loods gebouwd worden. Bovendien: elk jaar probeert de Luscommissie wel iets bijzonders te doen. Zo was er ineens een groot videoscherm. Was er ineens politie die met een lasergun de snelheden van de renners bepaalde en was er een DJ op de meet. Dit jaar werd Knight Riders georganiseerd. Een 45 kilometer lange (mountainbike)tocht in de duisternis én door café Onder de Linden. Het etablissement van Piet en Griet werd bekend door de lamp, het is niet ondenkbeeldig dat er straks faam verworven wordt als het café waar je gewoon op een zaterdagavond doorheen kunt fietsen. Want dat was zaterdag het geval. De deelnemers reden door ODL langs het veelal bier drinkende publiek, via museum Kinderwereld de straat op naar het bos, om daar een toch wel technisch heel lastig parcours te rijden. Knight Riders heeft potentie en gaf de Lus net weer dat beetje extra. Verder bleef De Lus ook in 2016 gewoon de Lus. Een rondje van 1290 meter. Liefst 78 keer reden de heren dat rondje, ofwel 100 kilometer en 620 meter. En ook dit jaar waren er voor de heren rijders mooie premies te verdienen. Ook dat is Roden, waar tenminste nog een leuk zakcentje te verdienen is. Zelfs als je in het bezit bent van de rode lantaarn. De Lus is en blijft verder een populaire avond voor stappers. Beetje – niet te veel- wielrennen kijken en vooral lekker op het terras zitten. Biertje doen, bijpraten en – wat later op de avond- de voetjes van de vloer. Het gros van de bezoekers weet dan al lang niet meer dat de Lus deel uitmaakt van de clubcompetitie en dat er wel eens betere renners aan de start hebben gestaan. De bezoekers hebben echter wel een leuke avond. En laat dat nou net het doel van het organiserende Volksvermaken zijn. Prima dus.

Hoewel menig bezoeker van de Lus het zaterdagnacht best laat maakte, startten op zondag om precies 09.00 uur de dames aan De Acht van Noordenveld. Veel publiek is er dan nog niet, maar dat deert Jan Slenema niet. Met Slenema is toch wel een drijvende kracht achter het wielrennen in Roden en Noordenveld genoemd. Met speels gemak slaagde hij er ook dit jaar in om 62 verkeersregelaars te vinden. En zeker niet alleen uit Roden, maar ook ‘gewoon’ uit Assen en Hoogeveen. Doen ze graag. Omdat De Acht een mooie klassieker is, maar zeker ook voor Jan. ‘ Ik word vaak genoemd, maar vergeet ook mijn medebestuursleden niet. We doen het samen, met ieder z’n eigen ding. Pieter Buijs, Bertus Vos, Piet Bos, Klaas Meindertsma, Sietse de Boer en Bert Schothorst, dat zijn onmisbare mannen die achter de schermen onnoemelijk veel werk verzetten. Mag ook wel eens gezegd worden. Het draait niet alleen om Jan Slenema’, zegt Slenema, die op zondag weer een stamppotbuffet bij ODL had geregeld. Er waren toen overigens geen verdwaalde fietsers meer in het café te bekennen. ‘ We zitten dan met de organisatie, vrijwilligers en wat genodigden aan het buffet. Dan heb je het toch al over zo’n 150 mensen. Nee, dit organiseer je niet zomaar even. In organisatorisch opzicht kun je de Lus ook niet vergelijken met De Acht van Noordenveld. Dit jaar was het allemaal nog bewerkelijker, vanwege de werkzaamheden aan de Norgerweg. Maar je ziet; de organisatie staat als een huis. Zoals altijd. Dat is ook iets waar Roden – zowel bij de Lus als bij De Acht- om bekend staat.’

Trouwens, hoezo geen toppers in de clubcompetitie? Aan de start verschenen zelfs wereldkampioenen. Wat te denken van Sven Kramer, Jorrit Bergsma en Wouter Olde Heuvel. Wereldtoppers op de schaats weliswaar, maar elk jaar in het kader van de voorbereiding op een nieuw schaatsseizoen te gast in Roden. Niet voor niets. Past namelijk perfect in de trainingsopbouw en is goed georganiseerd. Mannen als Kramer en Olde Heuvel weigeren aan wedstrijden deel te nemen waar het een puinhoop is. Doen ze niet, perfectionistisch als ze zijn. Ook dat zegt veel over de kracht van Roden als wielerdorp. En bovendien- zo was de mening van veel vrouwelijke bezoekers- is Kramer knapper dan welke wielrenner dan ook. En dus moest Sven ik-weet-niet-hoe-vaak poseren voor weer een foto. Hij deed het graag.

Kortom: Roden is en blijft een wielergek dorp. Discussie blijft altijd. Dat het vroeger beter was, het zal zo zijn. De organisatie van met name de Lus heeft echter de tering naar de nering gezet. Is realistisch geweest en aansluiting bij de clubcompetitie moet gezien worden als de redding van het evenement. Want hoeveel moeite de organisatie ook deed, het was voorheen maar afwachten wie er daadwerkelijk aan de start verscheen. Die tijd is geweest, voorbij. Wat gebleven is, is de specifieke Roner wielersfeer. En die is echt ongeëvenaard.