‘Maar toch!’

Gemeente Westerkwartier

Leek - Dat was stevig balen. Ben je zelf al twaalf jaar vragen aan het stellen over verpauperde en verloederde panden in vooral Zevenhuizen, kun je tijdens de behandeling in de commissie niet aanwezig zijn. Niet dat anderen in eigen fractie dit niet deskundig kunnen overnemen, maar toch! Reden van afwezigheid was opname en operatie in het UMCG. Wonderlijke uitvindingen worden er gedaan om pijn te bestrijden, maar wel in veel gevallen een welkom geschenk. Er werd een electrode van zo’n 40 cm lang in mijn epidurale ruimte naar boven geschoven. Loop je al dik zestig jaar op deze aarde rond, totaal niet beseffend in ‘t rijke bezit te zijn van een geheime ruimte in het lichaam. Weet dus vanaf nu dat ook u in het bezit bent van deze mysterieuze locatie. Gefeliciteerd er mee. Voor de liefhebbers, ‘de epidurale ruimte ligt tussen het harde ruggenmergvlies en de binnenzijde van het wervelkanaal dat het ruggenmerg omgeeft’. Alles vond onder röntgen en narcose plaats. Zegge en schrijve tien deskundigen waren aanwezig in de op dat moment dicht bevolkte operatieruimte. Even ging door me heen ‘wie zal dit betalen, wie heeft zoveel geld, wie heeft zoveel ping ping …….’ en toen ging mijn kaarsje zachtjes uit. De narcose bracht me al zwevend boven moederaarde. Duidelijk was te zien dat het grootste gedeelte van de aardkloot uit water bestaat. Na de operatie werd het 24 uur plat op de rug op bed liggen. Wel ‘even’ vervelend, maar toch wilde ik niet ruilen met mijn kamergenoten. De één voor de derde keer een hersenbloeding en daardoor niet meer kunnen lopen, de ander voor de tweede keer een hersentumor en zo kan ik nog wel even twee keer doorgaan. Maar toch! Gooi de problemen van een aantal mensen op een hoop en ieder zoekt zijn of haar eigen er weer uit. Wat de verpauperde door gezonde mensenhanden in elkaar ‘verprutste en verwaarloosde’ panden in de gemeente Leek betreft, nadat ik thuis kwam kreeg ik van een fractiegenoot een slecht bericht . De meerderheid van de commissie kon niet instemmen met het uitbreiden van de Welstandsnota. De wethouder had na uitgebreid voorwerk van het ambtenarencorps gehoopt dit te kunnen gebruiken als handvat tegen de ellende voor vooral de omwonenden van de panden. ‘Poe hé’, zoals Tommie van Sesamstraat vaak gebruikt, wat een tegenvaller. Ik weet, het is politiek en je kunt niet alles bereiken wat je hartje begeert, maar toch! Steeds maar weer ‘maar toch!’. Hopelijk valt mijn droom om gebruik te maken van de grote hoeveelheid restwarmte van ‘NV Waterbedrijf Groningen in Nietap’ niet in duigen. Tijdens een werkbezoek, een aantal maanden geleden aan het bedrijf, antwoordde één van de kopstukken van het bedrijf op mijn vraag of deze restwarmte kon worden gebruikt ter verwarming van Zwemkasteel Nienoord, hbehoorlijk positief. Natuurlijk moeten er allerlei berekeningen op worden losgelaten en blijft ook de wethouder hierover in gesprek met het bedrijf. Maar toch! Misschien maar verstandig gebruik maken van het aloude spreekwoord ‘een broedende hen, of was het haan, niet storen’. Aan de provinciegrens kan het in ieder geval niet liggen, want al ligt Nietap in Drenthe, het bedrijf heet Waterbedrijf Groningen. Terwijl ik mij druk maak om koel helder water komt het bericht binnen dat de Amerikaanse popartiest Prince op 57 jarige leeftijd is overleden. Zijn ‘Purple Rain’ (paarse regen) werd een wereldhit. Terwijl u dit leest zijn er in de hele wereld miljoenen ‘paarse tranen’ om zijn dood geplengd. Weer een bekende zanger overleden. En toch! Een week gelden zijn er 500 vluchtelingen in de Middellandse Zee verdronken. Hoeveel tranen zijn er om hen gelaten? ‘Ik groet u’. ‘Moi’.

UIT DE KRANT