Maar wie is nu de vader van Nina?

|
| Foto: |
actueel

Wethouder Wekema geeft gastles over oorlog en vrijheid


RODEN – Je moet wat kunnen, wil je als wethouder door het leven gaan. Ga maar na: ter zake kundig wat betreft je portefeuille, representatief, toegankelijk en verbaal sterk. Bovendien wordt verwacht dat je alles kunt, ondank het feit dat een wethouder bij aanstelling geen enkel diploma hoeft te overleggen. Een gastlesje geven bijvoorbeeld, dat zit ook in het wethouderspakket anno 2015. En daarom stond wethouder Alex Wekema vrijdagmorgen voor groep 7 van de Hoeksteen in Roden. Om te vertellen over de Tweede Wereldoorlog en vrijheid.

Wekema had zich, zoals altijd, goed voorbereid. Was zelf bezig gegaan met de voorbereiding en had pal voor de gastles nog even wat geregeld. ‘Ik laat de kinderen straks iets maken. Een eigen interpretatie van vrijheid. Wat ze daar van maken zal tot en met 5 mei geëxposeerd worden in het gemeentehuis.’ Een leuk initiatief van de wethouder, die ondanks zijn zichtbaarheid in de maatschappij- al jaren- nog niet bij iedereen bekend is.
‘Wie bent u?’ vraagt namelijk een mevrouw als de wethouder zich bij school meldt.
‘Ik ben Alex Wekema’, zegt Alex Wekema.
‘En waar bent u van?’
Mevrouw excuseert zich meteen. Ze woont al een tijdje niet meer in Noordenveld en is dus niet op de hoogte wie hier de wethouders zijn.
Groep 7 van de Hoeksteen wordt geleid door Freek Toornstra. De enige mannelijke leerkracht van de school en iemand die de wind er wel onder lijkt te hebben. Bovendien is de man gemakkelijk. Flexibel. ‘De wethouder vertelde me dat de nieuwe burgemeester een duizendpoot moet zijn, dat geldt voor een leerkracht van groep 7 ook’, lacht Freek.
Oorlog en vrijheid dus. Eerst vertelt Wekema over democratie. Hij vraagt de kinderen welke politieke partijen ze kennen. Bijzonder is dat de leerlingen wel een aantal politieke partijen kennen, maar de grootste van de gemeente – Gemeentebelangen- dus niet. Lijst Groen Noordenveld? Hebben ze ook nooit van gehoord, net als – best opvallend- het feit dat de ChristenUnie niet genoemd wordt. Alex vertelt over de democratie in Noordenveld. Hoe het college tot stand komt. Over de verkiezingen en over de burgemeester. Ook vraagt hij wie de baas van Noordenveld is. Dit levert een opmerkelijk antwoord op, want volgens een meisje is dat de vader van Nina. Achternaam onbekend. Die, en niemand anders, is de baas van onze gemeente. Het meisje weet het echt zeker.
Alex laat vervolgens een film zien over de Tweede Wereldoorlog. Een indrukwekkend filmpje van zeven minuten, waarin alles wel zo’n beetje aan de orde komt. De Jodenvervolging, NSB’ers, Hongerwinter, de Slag om Arnhem en de afschuwelijke concentratiekampen. De kinderen kijken ademloos toe. Echt ademloos. Niemand die iets anders doet. Die uit het raam kijkt. De film komt aan.
Dat blijkt ook wel als het licht even later weer aan gaat. Eén meisje heeft het te kwaad. Kan al die ellende niet aan en huilt. Meester Freek neemt haar mee de gang op en troost haar. En klasgenoot zegt dat dit meisje erg gevoelig is. En huilen mag. Ook dat is vrijheid. Vrijheid van gevoelsuiting.
Als Alex daarna nog iets dieper op de materie in wil gaan, blijkt dat veel kinderen wel iets weten van de oorlog, maar wel heel globaal. ‘Dat komt’, zegt Freek, ‘omdat we de oorlog inhoudelijk pas echt in groep 8 behandelen. Pas dan worden de kinderen ook betrokken bij de Dodenherdenking.’ En dus schakelt de wethouder snel en gaan de kinderen aan de slag met het werkstuk. Over vrijheid. In alle vrijheid, wat een groot goed is dat zeg, geven ze een eigen draai aan dit actuele thema. Ook het meisje dat net zo huilde. De tranen zijn gedroogd. Ze is dat akelige gevoel weer kwijt.
Wat rest na een leuke les van wethouder Wekema is toch die ene vraag. Wie is de vader van Nina?

|

UIT DE KRANT