Maria’s Mooie Mensen

maria's mooie mensen

Waar de voorpret van de zomervakantie vaak omslaat in voor-stress, is dat bij de Kerst totaal anders. Juist de voorpret maken die twee luttele dagen in het jaar zo enorm leuk. De Kerstboom het huis in, net iets teveel versiering ophangen en dagenlang kerstmuziek draaien; veel gezelliger gaat het niet worden. We reden de laatste week naar school opeens in het donker. We zagen ons verlichte huis eens van een andere kant en zetten de radio voor de verandering eens niet op K3, maar Mariah Carey – ‘all i want for christmass is yoooooooooouuuuuu’. Oudste dochterlief sleepte de ene dag een tas vol groen mee voor een Kerststukje om daarna alweer aan het Kerstontbijt te schuiven. ’s Middags was ze moe en kropen wij met de houtkachel aan –ook al was het niet koud buiten- voor de één na de andere Kerstfilm. We aten trouw bij kaarslicht en uiteraard branden de lampjes in de Kerstboom –bij ons nog heel ouderwets in kaarsjesvorm- de hele dag. We snoepten Kerstkransjes bij de thee en de kinderen sliepen wekenlang in een heuse Kerstpyjama. Maar het is net als met een verjaardag waarop je alles krijgt wat je wilt: je wordt er enorm blij van, maar heel verrassend is het niet. Oudste dochterlief bedacht daar dit jaar wat op en vroeg louter verrassingscadeaus. Maar de Kerstdagen zijn nou eenmaal wat het zijn. We hingen op de bank, we snoepten wat af en waren de hele dag samen. Prompt vergaten we de Kerstliedjes aan te zetten bij het ontbijt wat na al het gesnoep van de avond ervoor ook opeens een stuk minder uitgebreid is dan wel eens op een reguliere zondag. Uitgebreid tutten hadden de dames na een week lang met Kerstkapsels rondlopen weinig zin meer in en met gezucht werden de pyjama’s voor glitterkleren verruild toen een brunch wachtte. Tweede Kerstdag ging zelfs de tv niet eens aan en werd er dankbaar buiten gespeeld toen de buurkinderen zich meldden. Was het dan allemaal malaise? Verre van. Terwijl ik onwennig in het licht van de Kerstboom als enige beneden achter de computer kruip weet ik de ochtend na Kerst heel goed wat Kerst zo fijn maakt. Simpelweg samen zijn. Alle lichtjes, alle liedjes, al het eten; het is allemaal bijzaak. Maar oh oh – of ho ho? – we gaan er nog even van genieten voor we weer over moeten op normale modus. Nog een weekje respijt en dan is het weer K3 als we naar school rijden en ’s middags een biscuitje bij de thee.

UIT DE KRANT