Maria’s Mooie Mensen 498

maria's mooie mensen

De kleine dames – die eigenlijk al een poosje niet meer zo klein zijn – werden vorige week zes jaar. En wij vinden: bij een verjaardag hoort een kinderfeestje en wat ons betreft hoort dat ook nog in dezelfde week plaats te vinden. Dan is a. het huis nog steeds versierd, b. zit de verjaardagsstemming er nog goed in en c. is alles ook weer snel achter de rug (vooral voor papa en mama fijn). Wat niet zo handig is dat ik het presteerde oudste dochterlief tussen de Sint en de Kerst in op de wereld te zetten, waardoor het altijd ontzettend puzzelen is met haar feestje en ja hoor, de jongste twee zijn altijd nét voor de meivakantie jarig. In de vakantie een feestje is gegarandeerd afzeggingen door vakantiegangers, dus we propten hem er nog voor aan. In één week gingen van Paasmaandag door naar dé verjaardag. Moesten we een dag later geraniums bezorgen voor een actie van school en konden we nog net vóór de Koningsspelen aan het allereerste kinderfeestje van onze dames inplannen. Wonder boven wonder was iedereen toch goedgehumeurd en daar stonden we dan op een stralende donderdagmiddag zes kleuterdames in de auto te laden. Traditiegetrouw hoort zo’n eerste feestje wat ons betreft gewoon lekker thuis plaats te vinden en kunnen het oud-Hollandse koekhappen, spijkerpoepen en ezeltje prik – voor de gelegenheid omgedoopt tot eenhoorntje prik – niet ontbreken. Wie denkt dat dit wat sneu is voor de kinderen heeft het mis; het is elke keer weer succes gegarandeerd. Koekhappen vindt de gemiddelde kleuter zelfs ronduit spannend en er is er niet eentje die bij het eenhoorntje prik niet stiekem gluurde. Er prijkte dan ook zes precies goed geplakte hoorns op de eenhoornposter. Het thema was dus eenhoorn, want dat was de grote wens van onze beide dames. Omdat geen van beiden problemen zag in een gezamenlijk feest, was die keuze ook al snel gemaakt. Omdat het aantal meisjes in de klas ook niet dikbezaaid is, hadden we ook op dat front geen moeilijkheden. Het ging dus eigenlijk van een leien dakje. Alleen het geluidsniveau was wel een dingetje, vooral bij de verdeling van wie er mocht beginnen. ‘Mag ik eerst’, ‘ik wil nu’ en ‘zij is net begonnen’ riepen ze continu op megavolume door elkaar. Ik kan u vertellen dat ik gewoon drie dagen schor was na dit feestje. En het idee om tegen het einde aan ook nog ‘even’ eenhoornpoep te maken, was een kleine misvatting. Ik zette ze achter een bak met lijm en scheerschuim en dacht met een flinke scheut lenzenvloeistof echte rommel te voorkomen, maar had daarbij even buiten de slimmerikken die hun bak maar bleven aanvullen met lijm en scheerschuim gerekend. Wie stond er uiteindelijk niet alleen zes paar handjes, maar ook t-shirts en aan elkaar geplakte rokjes schoon te boenen? Juist ja; wie zijn billen brandt… zullen we maar zeggen. Resumé: het was geslaagd, heel erg geslaagd. En mooi dat het er weer op zit. Toch weer in één week gelukt.

UIT DE KRANT