Maria’s Mooie Mensen
De ultieme dag is voor onze dames een dagje alleen met papa of mama. Met drie dames is het lastig jezelf op te delen en voor een tweeling betekent dat helemaal heel veel aandacht delen. Een momentje helemaal alleen alle aandacht van je vader of moeder zónder die tweelingzus is een cadeautje, maar ook altijd lastig te realiseren. Onlangs moest manlief naar ‘de grote blauwe winkel’ zoals de Ikea ook wel heet in ons huishouden. Hij nam één van de kleine dames mee die vervolgens de hele winkel zocht naar die mevrouw – waar is die Ikea toch? -, terwijl ik met mijn andere meisje het dorp onveilig maakte en ze me consequent in alle winkels cadeautjes voor haar verjaardagslijst aandroeg – ze is overigens pas over twee maanden jarig. Ze genoten beide met volle teugen, al is het alleen maar omdat ze opeens alle ritjes voorin mogen zitten. Ook oudste dochterlief heeft bij tijden grote behoefte aan tijd alleen met één van ons. Bijna traditie is het dan ook dat ik samen met haar in de stad ga winkelen in de vakanties. Zo ook afgelopen week. Winkel één was dikke pret. Tevreden koos ze wat naar haar smaak uit en togen we richting pashok. Aan de andere kant van het wandje zat een moeder met haar handen in het haar terwijl haar puberdochter zich bij elke aangetrokken broek druk maakte over niet bestaande plooien. Een oudere zus gooide olie op het vuur en het sfeertje werd er niet beter op. ‘Jij zit al de hele tijd op je telefoon’, kaatste de ene, waarop de andere reageerde: ‘jij bent ook altijd zóó lang aan het passen met die plooien van je’. Gelukkig aan onze kant van het wandje puur geluk. Dolblij bekeek oudste dochterlief zich in de spiegel, vond haar nieuwe outfit helemaal de ‘bom’ en concludeerde dat haar eigen legging fantastisch erbij stond. Zes jaar oud dus. Uiteraard werden de zusjes niet vergeten en ook daarvoor zocht ze wat leuks uit. Toen werd het tijd wat voor mij te zoeken. Hilarisch vindt ze dat moment meestal. De ene na de andere wanstaltige outfit werd tevoorschijn getrokken uit de rekken; met de grootste lol zocht ze voor haar moeder die niet van felle kleuren houdt gifgroene truien en gele sweaters uit. Trots zag ik haar in haar eentje door de winkels scharrelen en zelf de rekken bij langs kijken. Alles van haar gading werd gemeld, maar ook een ‘nee’ werd zonder problemen geaccepteerd. Toen ik in winkel twee wat redelijks bij elkaar wist te scharrelen en het tijd werd te passen, had ze nog eens grote schik omdat ze mijn billen zag. ‘Je staat in je onderbroek’ proestte ze het hele rondje passen. Zoals altijd is het met twee winkels wel aardig klaar en had ze nog een donut op het oog. We deden nog even een rondje ‘prulletjeswinkel’ en scoorden daar voor een euro twee poppenhuispoppetjes. Dolgelukkig rekende ze zelf af bij de cassière. Die knoopte een praatje over de voorjaarsvakantie wat volgens deze mevrouw met oog op het weer beter anders had kunnen heten. ‘Het is dan ook nog geen lente’, kaatste mijn dochter terug. ‘Want weet je hoe ik dat onthoud? Mijn mama is jarig op de eerste dag van de lente.’ Trots wierp ze een blik opzij. Om eraan toe te voegen: ‘dan wordt ze al 36!’.