Maria’s Mooie Mensen 520
In de zomer, is mijn bescheiden mening, is alles beter. Opstaan gaat veel fijner met een aangename temperatuur, zomerkleren vind ik tien keer leuker dan dikke winteroutfits en doe mij maar een slipper of sandaaltje in plaats van sokken en warme winterboots. Lekker de deur uit zonder jas, paraplu of zelfs sjaals en handschoenen heeft ook mijn voorkeur boven de gure winter- of herfstdagen waarop je soms in een paar minuten verregend bent. Doe mij maar elke dag buiten eten en de hele dag de deuren los in plaats van het vroeg donker worden en de houtkachel aan. Omschakelen van altijd buiten zijn naar alleen nog maar binnen, blijkt elk jaar weer wennen. En als dan de herfstvakantie aanbreekt, kun je er niet meer omheen: het najaar is wel echt begonnen. Tot nu toe heb ik me fanatiek vastgehouden aan het nazomer-gevoel, alhoewel met deze gasprijzen de deuren écht niet meer los mogen. De temperatuur is voor oktober misschien nog lekker, maar al niet meer geschikt voor de door mij zo geliefde zomerkleren, blote benen en sandaaltjes. Langzaamaan neem ik afscheid van de zomer en wen ik aan het idee dat we voor we het weten weer met lampions op pad gaan en de Goedheiligman verwelkomen. Oudste dochterlief meldde al dat het nog geen tachtig dagen tot Kerst is en dan is het jaar ook zomaar om. Stiekem hebben we hier al even de eerste chocoladepepernoten soldaat gemaakt. Geheel tegen dit alles in, moet ik nu een week lang toch weer mijn badpak uit de kast trekken. Net nu ik gewend ben dat de benen verstopt worden, de voeten alleen nog door huisgenoten worden gezien en winteroutfits dat kilo’tje extra prima maskeren, moet ik compleet om. De dames en ik zwemmen namelijk de zwemvierdaagse en dat betekent elke avond weer dat – koude – water in. En nu vraag ik me af waarom ik me in de zomer niet stoorde aan die kilo’s extra die nu de benen wit zijn, wel erg aanwezig lijken. Waarom ik me toen eigenlijk niet ongemakkelijk voelde al die dagen dat ik in bikini rondliep wat toch niks meer om het lijf heeft dan het ondergoed wat nu alweer onder heel wat laagjes verstopt wordt. ‘Mama houdt heel erg van zon’, vertelden mijn dochters een andere moeder aan het schoolplein en inderdaad: de zon maakt alles beter. Helaas voor mij moet ik het voorlopig even zonder doen. Dus dat wordt met witte benen en met dat kilo’tje extra dat water in. Ik heb voor deze gelegenheid de bikini maar wel verruild voor een badpak. Zo zonder kleur is die buik wel schrikbarend. ‘Dat valt wel een beetje mee’, zei manlief vergoelijkend terwijl ik zondagavond zat te mopperen over dit alles om verbaasd te constateren dat ik mijn teennagels zat te lakken. Ja, het oog wil ook wat. Mocht u denken: nou die dame heeft er wel eens beter uit gezien als u me in het bad spot: dat klopt. Maar let vooral op die tenen, want die ogen wel heel prima. De rest wacht op betere tijden, ook wel zomer.