Maria’s Mooie Mensen 530
En dan is er weer een jaar ten einde. Een jaar die nog begon met u weet wel, het C-woord. Ik noem het al liever niet meer, want oh, wat een stress leverde dit virus aan het begin van het jaar op. Ik herinner me nog goed die eerste maanden van 2022 waarin we elk weekend schrokken als de telefoon ging: ‘wie is er nu weer geveld’. Ons streven het hele bedrijf niet in één keer plat te leggen lukte, maar we betaalden wel een prijs, want doordat het virus om en om slachtoffers maakte in ons bedrijf, werkten we niet weken, maar zelfs maanden op te krappe bezetting. Als ik aan 2022 denk, denk ik dus ook zeker aan werk. Want werken dat hebben we gedaan manlief en ik. ’s Ochtends voor de dames wakker werden, ’s middag als ze uit school kwamen tussen de stapels knutselspullen in of onder het kabaal van verschillende speeldates. Heel soms kwam er per ongeluk een paar van de om me heen geroepen kreten in een verhaal terecht. Ook klapten we meer dan geregeld ‘s avonds en elk weekend de laptop open; 2022 maakte ons pijnlijk duidelijk dat je zo sterk bent als je zwakste schakel en dat was personele bezetting. Dit jaar leerde ons zo ook meer; er is zoveel om van te genieten. Want hard werken is geen punt, maar daarnaast moet er genoeg zijn om van te genieten en naar uit te kijken. Dus introduceerden manlief en ik een nieuwe stelregel: elke vakantie van de dames nemen we een dag vrij om samen wat leuks te doen. We stonden met zijn allen op het ijs in de voorjaarsvakantie, we deden Koningsspelen in de meivakantie en we zaten in de herfstvakantie in de Stadsschouwburg. In de zomer gingen we voor het eerst in drie jaar naar het door ons zo geliefde Italië. Als je het over genieten hebt. Wat een verschil ook nu de kinderen ineens allemaal zelf kunnen zwemmen, er geen luiers mee hoeven en iedereen zelf een bordje eten bij het buffet haalt. Inmiddels is de Kerstvakantie aangebroken. Na alle decemberdrukte verheugen zich vooral op lang uitslapen en pyjama-dagen. Ik verheug me simpelweg op samenzijn en hopelijk twee weken toch even iets minder werken. En uiteraard hebben we weer die dag vrij gepland; dit keer gaan we Amsterdam onveilig maken. Het komende jaar brengt ongetwijfeld zijn nieuwe uitdagingen. De lijn is er zeker ernstig bij ingeschoten afgelopen jaar, de gezondheid zou iets meer aandacht mogen krijgen. En we zijn natuurlijk nog niet klaar met het besparen van gas en elektriciteit. Hebben we nog een strenge winter voor de boeg? Leuk die ijspret, maar hoe houden we het huis betaalbaar warm? Bovenal moeten we simpelweg koesteren wat er is. Kom ik toch weer terug bij dat genieten. Eerst maar eens aan de oliebollen. Wat ook dat is genieten in huize Wijnands. Manlief aan het bakken, de dames en ik aan het eten. Op naar een nieuw jaar. Ik wens iedereen een mooie jaarwisseling. En een heleboel te genieten in 2023.