Maria’s Mooie Mensen 548

maria's mooie mensen

Resumé: geen vinger uitgestoken naar die zolder. Het einde van de maand naderde in hoog tempo en die planning kon wel weer de prullenbak in. Tot daar Koningsdag zich aandiende en ik me meende te herinneren dat ze bij een vriendinnetje van oudste dochterlief net ernstig met slaapkamers geschoven hadden: die hadden vast ook genoeg overtallig geraakte spullen staan. Ik polste moeders eens en zo werd er het plan geboren om onze dames samen op de kleedjesmarkt te zetten. De dames zelf waren in hun nopjes met dit voornemen: direct werden hier thuis alle knutselregisters open getrokken om armbandjes en sleutelhangers te fabriceren die hopelijk de verkoop zou boosten. Eén dag voor de markt trokken dochterlief en vriendinnetje van het ene huis naar het andere waar ze keurig hielpen de zolders leeg te halen en alle verkoopwaar te prijzen. Vooral de inzet bij het testen van oud speelgoed was uitermate hoog. Toen kwam het aan op dé handelsdag. Slechts schaars in het oranje gehuld – want dat is toch niet zo cool meer – ruimden ze het kleedje in en kon het feest beginnen. In oudste dochterlief bleek een ware koopvrouw te schuilen die niet schroomde haar producten aan de man te brengen. De grabbelton, zo had ik ze een dag eerder voorgerekend, zou compleet leegverkocht alleen al twintig euro opbrengen. Dat betekende één iemand al binnen in het pretpark van hun keuze. Om te voorkomen dat de dames hun geld weer stuk zouden slaan op de markt en wij met nieuwe rommel terug naar huis moesten, hielden wij ouders hun dit doel herhaaldelijk voor ogen. Het was niet tegen dovemansoren gericht. Van de ruim zestig grabbeltoncadeautjes bleven er slechts vier over: ‘grrrrabbel in de grabbelton’ klonk het dan ook de halve dag. De kratten van zolder halveerden. Zelfs de doos Duplo die al een jaar in de weg stond en op internet maar niet verkocht raakte, werd door de dames gesleten. Alleen dat kaptafeltje daalde van tien tot één euro. Zelfs met gratis armbandje – ‘nu mét grrrrratis armbandje’ – moest het toch weer mee naar de zolder. Manlief, zelf niet per se fan van de rommelmarkten, besloot tevreden aan het einde van de dag dat de rest mooi naar de stort kon. Maar de dames telden eens de winst en met een dikke 150 euro in hun potje, lieten zij manlief niet begaan. Drie keer raden waar wij volgend jaar weer de hele dag zitten op Koningsdag.

UIT DE KRANT