Maria’s Mooie Mensen

maria's mooie mensen

Eíndelijk zijn ze weer aangebroken: de laatste weken van het jaar. Ik merk dat vooral november en december steeds leuker worden naarmate de kinderen groter worden. Met zijn tweetjes draaiden deze maanden voor manlief en mij alleen om hard werken, maar de drukste periode van het jaar qua werk vindt tegenwoordig een mooie balans met een thuisfront van stralende kinderkoppies. Vol overgave loop ik ze met ze te blauwbekken met de lampionnetjes, we eten samen de bakken snoep leeg om al snel daarna de goede Sint toe te zwaaien. Het is de tijd van het jaar die zoveel moois te bieden heeft van de eerste oliebollen tot het neerzetten van de Kerstboom. Wij zijn vast niet de enige die eerder dan ooit de boom optuigden. Ligt het aan alle Coronatoestanden? Om heel eerlijk te zijn, worden wij er ook gewoon hartstikke blij van. Sinds wij elf jaar geleden ons huis kochten, hebben we gestaag aan onze Kerst-uitzet gebouwd. Inmiddels bezitten we kratten vol met glinsters en lampjes, vooral dat laatste. We gaan met Kerst graag all-in, of beter: all-out. Het Kerstverhaal draait om licht in de duisternis; aan ons zal het niet liggen. Ons huis is een baken van licht in een gebied waar lantaarnpalen juist minder geplaatst worden. In een dorp waar vogelgezang en natuur hoog in het vaandel staan, gooien we hier waarschijnlijk geen hoge ogen mee. Hebben de andere dorpsbewoners even geluk dat wij meestal toch nét te druk zijn om het door ons beoogde effect te bereiken. In de loop der jaren hebben we wel heel wat trucjes ontwikkeld om in de beperkte momentjes die over zijn, toch zoveel mogelijk lampjes te laten branden. Een groot deel van deze lampjes ruimen wij simpelweg niet meer op. In de zomer hangen ze doelloos aan de woning, maar zodra het buiten eerder donker wordt, steken wij de stekker er weer in en ‘shinen’ maar. Deze truc heeft ook zo zijn manco’s: zo reed ik van het zomer per ongeluk met de grasmaaier over wat snoeren en dus blijven dit jaar de perenbomen donker. Ook binnenshuis genieten wij alweer een aantal weken van de eerste lampjes. Afgelopen weekend voegde manlief daar nog wat Kerststerren – stuk of vijf – aan toe, hing hij weer lampjes aan de gordijnen en gingen de nepkaarsjes de boom in. Hallelujah – om maar in de Kerstsferen te blijven – voor alle moderne techniek, want nieuw is onze Google assistent die met één commando alles aan en uit kan zetten. Scheelt mij weer heel wat stekkers bij langs gaan. Wel ietwat confronterend is de vraag die zij elke keer weer stelt: wil je dat ik alle negen stekkers in de woonkamer aanzet? Ja Google, alle négen. Is het geen overdaad? Ongetwijfeld. Maar denk je eens die koppies van die dames in, elke ochtend als zij uit bed komen en Google alle négen stekkers aan heeft gezet. Onbetaalbaar.

UIT DE KRANT