Maria’s Mooie Mensen
Goed, om maar eens met de deur in huis te vallen: gaat u stemmen voor de nieuwe gemeenteraad? Woensdag 16 maart is het zover en ik zal eerlijk zijn, die lokale politiek is ook niet hetgeen waar ik wekelijks mee bezig ben. Tenminste, dat dacht ik. Maar eigenlijk is dat compleet verkeerd, want ook al volg ik niet elke gemeenteraadsvergadering in mijn woongemeente, ik rij wel elke dag over de gemeentelijke wegen, ik heb wel een mening over het groenonderhoud (graag eens achter de lantaarnpaal maaien) en ik hecht ook waarde aan een fijn dorp en een goede leefomgeving. Allemaal zaken waar een club betrokken raadsleden elke week tijd en energie in steekt. Het zijn mensen zoals u en ik; soms ook moeder, soms ook ondernemer. Ze zijn oud en jong, werken soms hard en zetten zich in voor vrijwilligerswerk. Soms zijn ze boer en soms zijn ze geboren en getogen in de gemeente waar ze actief zijn. Die stapel werk die ik zie dat zij verzetten, die deert ze niet. Elke week overleggen, bijna elke avond doordeweeks actief voor de politiek en dan op zondagmiddag stukken lezen. Niet iets wat mij per se zou trekken, maar zoals ik wel eens vaker gekscherend zeg tegen manlief: als de wereld door ons gered moest worden, zou het niet lukken, vrees ik. Maar aan het gemiddelde raadslid kan je dat wél overlaten, want de meest gehoorde motivatie is toch: dit is dé plek waar je echt iets voor een ander kan betekenen. En ook een grote drijfveer bleek: als je ergens wat vindt, moet je er ook wat aan doen. Nou kan ik u melden: dat maaien achter die lantaarnpaal, dáár vind ik dus wat van en dus doe ik dat meestal zelf maar even. Het begin is er. De afgelopen periode mocht ik me volledig onderdompelen in het politieke landschap van de gemeente Westerkwartier. En ik kan nu exact vertellen welke partij waarvoor staat en wat de speerpunten zijn die eruit springen. Ik weet waar het wringt, waar ze mooi samengaan en kan redelijk inschatten wie graag met wie werkt. Jammer voor mij dat ik in de gemeente Noordenveld woon en daar moet stemmen. Eén ding is ongetwijfeld overal gelijk: de inzet van deze mensen voor de lokale politiek is bijzonder. Dat moeten we koesteren. Want dit zijn mensen die met de plakbandroller onder de arm zelf de posters plakken en die pennen staan uit te delen bij de supermarkt tot de koude vingers echt niet meer kunnen. Mét de vraag: gaat u stemmen? Niet: stem op mij, maar: stem. En dat zou nou eens een mooie blijk van waardering zijn, dat we allemaal gaan stemmen. Ik moet me er nog eens goed in verdiepen, dat politieke landschap in mijn eigen gemeente, maar ik kleur zeker een vakje rood volgende week woensdag. Hopelijk doet u mee. En wie nog wat tips nodig heeft in Westerkwartier, kan altijd bij mij terecht.