Mark Roggebrood ziet wel waar het schip strandt

‘Ik vind roggebrood heel ranzig. Maar dan ook echt.’

RODEN/GRONINGEN – Een lange rij aan optredens heeft Mark Kamps nog niet achter zijn naam staan. Maar er zullen weinig artiesten zijn wiens vierde optreden op Lowlands plaatsvond. Het overkwam de in Roden opgegroeide Mark (25). Onder zijn artiestennaam Mark Roggebrood, bouwt hij langzaam maar zeker een naam op. De vraag is nu: is Mark Roggebrood een groot raptalent of slechts een student Amerikanistiek die maar wat aanmoddert met hiphop?

Het is vrijdagochtend als Mark zichtbaar ontspannen de Vismarkt oversteekt. Zijn witte Adidasschoenen, beige broek, witte shirt en kekke bril geven hem misschien wel de ultieme studentenlook. Hij verschilt uiterlijk in niets van de andere studenten die, soms met koptelefoon op of in een straf fietstempo, de Vismarkt oversteken. Het enige verschil is dat hij – in tegenstelling tot vermoedelijk iedere voorbijganger – heeft opgetreden op Lowlands.

Wanneer Mark eenmaal heeft plaatsgenomen aan een tafeltje in Huis de Beurs, het welbekende café-restaurant op de hoek van de Vismakt, zegt hij nog niet helemaal te beseffen hoe hij het optreden op Lowlands moet plaatsen. ‘Een jong talent? Ik zie mezelf niet zo. Maar aan de andere kant: ik heb wel op Lowlands gestaan.’

Het kan gek lopen. Al nippend aan een kop thee herinnert Mark hoe hij ooit ‘iets kreeg’ met hiphop.

‘Het begon denk ik in 2012 of 2013. Veel stelde het niet voor, het was allemaal bullshit. Ik moest voor CKV (Culturele en Kunstzinnige Vorming, red.) een opdracht doen op school. Toen bedacht ik samen met een klasgenoot een lied, maar dat stelde niet veel voor.’ Ondanks dat hij hierna zelf een aantal jaren niets aan hiphop deed, was zijn interesse gewekt. Dat kwam ook door regelmatige bezoeken aan Punt 1 in Leek. ‘Ik ging naar de middelbare school in Leek, de Lindenborg. Punt 1 was toen nog een ontmoetingscentrum voor jongeren en ’s weekends kwamen daar best leuke artiesten. Kraantje Pappie bijvoorbeeld, maar ook jongens als Steen. Zwartlicht kwam ook, ken je die? Dat vond ik echt vet. De sfeer bij zulke optredens was ook altijd heel gemoedelijk. Mensen hebben vaak het idee dat hiphopconcerten grimmig zijn, maar het tegendeel is vaak waar. Of nou ja: bij Steen was het wel grimmig, maar dat lag aan hem.’

Een eigen carrière in de muziek lag nog niet echt voor de hand. Desondanks volgde Mark in Roden wel muziekles. ‘Ik speelde keyboard. Mijn eerste optreden werd nogal een flop. Op Koninginnedag zou ik met mijn keyboard proberen wat geld te verdienen op de vrijmarkt. Dus ik daarheen, een stroompunt geleend van een loempiatent en spelen maar. Na tien minuten kreeg ik een volledige blackout. Ik ben huilend naar huis gegaan.’

De muzieklessen bevielen Mark sowieso niet echt. ‘Ik merkte dat ik meer leerde als ik zelf bezig ging. Dat doe ik nu ook. Ik maak mijn eigen muzieksamples met een synthesizer. Ik klooi daar graag wat mee.’ Klooien noemt hij het. Of noemde hij het zo? ‘Mijn eerste nummers waren niet echt serieus. Maar toen een paar liedjes een beetje aansloegen, kreeg ik de vraag wat ik verder ging doen. Dat vind ik een moeilijke vraag. Muziek maken vind ik tof en ik zie wel waar ik kom. Daarbij komt dat ambitie een beetje een taboe is. Als je uitspreekt wat je graag wil, zie je mensen kijken met een blik van: oké, succes joh.’

Het is tekenend voor Mark dat hij nog niet weet wat hij wil. Dit jaar zou zijn laatste jaar moeten zijn op de opleiding Amerikanistiek. Maar wat hij daarna gaat doen, weet hij niet. ‘Met deze opleiding kom je al gauw bij de politiek uit. Daar voel ik echt helemaal niks voor. En ik zie mezelf ook niet als een nieuwe Maarten van Rossem.’

Het eerste optreden van Mark vond plaats in Groningen. Een paar weken later stond hij plots in Amsterdam. ‘Ik probeer optredens te regelen. Hoe? Door brutaal te zijn. Gewoon mailtjes sturen. Vaak krijg ik te horen dat ik te laat ben, soms krijg ik zelfs helemaal geen reactie, maar af en toe is men enthousiast en mag ik komen. Dat is geinig.’ Voor een optreden in Groningen vroeg hij eens dertig euro. ‘Dat vond ik al aardig wat. Kwam later die dj naar me toe dat ik makkelijk honderd had kunnen vragen. Ach ja, dat gebeurt. Ik had er ook gestaan als ze me niet betaalden.’

Lowlands was tot nog toe het hoogtepunt voor Mark. ‘Ik mocht op een talentpodium van de Rabobank optreden. Dat was vet. In mijn optredens gooi ik veel pit in de strijd. Een beetje springen en kloten met het publiek. Laatst stond ik ook op Noorderzon, ook tof. Ik zit nu te kijken waar ik binnenkort kan optreden. Ik hou m’n opties open.’

De afgelopen periode ziet de jonge rapper als een intensief leerproces. ‘Het is snel gegaan. Toen bekend werd dat ik naar Lowlands ging, hing opeens RTV Noord aan de telefoon. Die sprak ik later nog een paar keer. Vind ik wel leuk trouwens, interviews geven. Maar ik ben geen clowntje die op commando gaat rappen ofzo. Je hoeft mij niet te vragen om een stukje te rappen voor  de camera, want dat doe ik niet.’

Desgevraagd zegt Mark niet zeker te weten lid te zijn van een nieuwe generatie rapper. Een generatie doorgaans hoogopgeleide rapper die met quasi-grappige teksten het leven niet zo serieus neemt. ‘Ik weet niet of dat een nieuwe generatie is. Als je het hebt over woordgrappen en zo, dat was er eigenlijk altijd al.. Ik denk dat er geen muziekgenre is waar zoveel met taal wordt gespeeld als bij hiphop.’ Zelf doet Mark daar graag aan mee. Teksten als ‘meiden vinden mij te droog, dus ze smeren hem’ zijn slechts het topje van de ijsberg.

Mark beseft zich terdege dat zijn optreden op Lowlands bijzonder was, maar dat het geen garanties biedt voor de toekomst. ‘Absoluut niet. Ik hoef ook zeker niet arrogant te worden of zo, want uiteindelijk zijn er nog steeds weinig mensen die mij kennen. Maar ik mag er graag een grapje over maken. Laatst had mijn moeder kritiek op een optreden. “O, jij hebt ook op Lowlands gestaan?”, vroeg ik toen. Moet kunnen.’

Becoming Roggebrood

Wat bezielt iemand om Mark Roggebrood als artiestennaam aan te nemen? ‘Haha, ja. Geen idee eigenlijk… Roggebrood was de meest vreselijk achternaam die ik kon bedenken. Daarbij komt dat ik Roggebrood echt ranzig vind. Maar dan ook echt. Het is wel een naam die blijft hangen. En je kunt er geinige dingen meedoen. Op Lowlands namen we tweehonderd pakken roggebrood mee. Die beplakten we met een QR-code en als men die scande, zagen ze waar ik optrad. Je kunt er grappige dingen mee doen.’

Rodermarkt

De familie van Mark woont nog in Roden, terwijl hij zelf al vijf jaar in Groningen woont. ‘Het gaat hard, als je er zo over nadenkt. Ik woon nu aan de rand van het Noorderplantsoen, een mooi plekje. Maar ik kom ook nog veel in Roden. Straks met de Rodermarkt natuurlijk ook weer. Die mag ik niet overslaan.’

Toneel

Wie beelden van een optreden van Mark ziet, zal moeten beamen dat hij weinig last van podiumvrees lijkt te hebben. ‘Dat komt vooral door toneel’, zegt de rapper daar zelf over. ‘Dat is een aanrader voor mensen die moeilijk uit hun comfortzone komen. Je hoeft niet eens serieus toneel te spelen ofzo, het gaat er meer om dat je loskomt. Ik kan het iedereen aanraden, ook als je problemen hebt met presenteren. Toneel helpt je echt uit je schulp te kruipen.’