“Mensen en dingen van vroeger schilder ik graag in een speciale techniek”
Cultuur
Schilderen met acryl op hout is voor Jeanette Radstaak een ware uitdaging
Jeanette Radstaak woont sedert 1988 in Norg waar ze voorheen badmeester was in het inmiddels ter ziele zijnde openluchtzwembad. Sinds 2001 is ze als ‘zeg maar hoofd badjuf’ het gezicht van het Zomerbad Peize. “Badmeester is echt een heerlijk vak,”voegt ze er meteen uit de grond van haar hart aan toe. “Want sportief buiten bezig zijn en ook avontuur in de goede betekenis van het woord maakte en maakt nog steeds een groot deel van mijn leven uit. Dat had ik als in de stad Groningen geboren kind al. Mijn vader bestierde daar in de zeventiger jaren het toen befaamde Jan Tuin Jongerencentrum in de binnenstad. Dat was voor mij als kind een ware ‘snoepdoos’. Sportief was ik ook al op jonge leeftijd. Ik ging na de middelbare school naar het CIOS maar moest vanwege een knieblessure mijn studie opgeven. Korfbal, bij Nic, werd mijn favoriete sport om zelf te doen; zwemjuf is sinds mijn negentiende mijn professie. Altijd in openluchtbaden hier in de regio. Dit wordt mijn 43ste seizoen. Waarom in openluchtbaden? Simpel: daar heb je letterlijk en figuurlijk meer ruimte, het is in de vrije natuur met meer variatiemogelijkheden om de bezoekers buiten het zwemmen mee bezig te houden dan in een binnenbad waar je louter en alleen met toezicht houden bij het zwemmen en het mensen leren zwemmen – allebei heel belangrijk hoor, daar niet van – bezig bent. En ja, ik houd van variatie.”
Samen met haar levenspartner bestiert Jeanette ook het recreatiebedrijf Bron dat in september onder andere voor het 22-ste (!) jaar de inmiddels bij velen geliefde ‘Escapes from Veenhuizen’, een leuk spel voor groepen en bedrijven, organiseert. En schilderen?, informeert de verslaggever, want die discipline is het doel van zijn komst. “Kijk hier maar rond in de huiskamer en straks geef ik je ook een kijkje in de tot atelier omgebouwde schuur achter het huis. Dan krijg je een goede indruk. Want inderdaad, ook in het schilderen, acryl op hout is mijn favoriete techniek, leef ik me uit. Met een muziekje erbij en dan bij voorkeur uit de zeventiger Jan Tuinjaren. Beegees, Beatles, Simon & Garfunkel geven me extra inspiratie.”
Radstaker was, diept ze herinneringen op, als kind al creatief bezig. “Mijn vader exploiteerde ook een tijdje het nu in verval geraakte recreatiepark De Vluchtheuvel hier in Norg. Inderdaad: daar had je veel creativiteit voor nodig. Mijn moeder leerde op oudere leeftijd schetsen wat ze heel verdienstelijk deed. En als kind zat ik zelf vaak te tekenen. Dat bleef lange tijd een beetje sudderen. Ik had het te druk met mijn werk maar toen ik in 1988 in Norg kwam wonen heb ik me bij de schilderclub Nörger Varvers aangemeld. Enerzijds om hier in Norg in te burgeren, voor de sociale contacten dus, maar ook omdat het allang bij me sluimerde om daarin iets te doen. Hetty Steijger was en is mijn docent. Pracht mens, heel sociaal, heel kundig, heel inspiratief. Ze laat je in je waarde en helpt je waar ze kan. Je kunt bij de Varvers klassikaal bezig zijn maar ook individueel. Ik heb veel geprobeerd. Begonnen met pentekeningen, aquarelleren en etsen kwam ik uit op acryl op hout. Dat is écht mijn favoriete techniek geworden. Sommige delen van een schilderij zaag ik in hout uit, waardoor het een extra dimensie, meer reliëf en diepte, krijgt. Daar heb ik veel succes mee. Ik schilder graag mensen en werp me met liefde op het schilderen van wat ik noem ‘huishoudelijke en gebruiksvoorwerpen uit vroeger tijden’. Beetje Jopie Huismanachtig maar dan met meer diepte doordat ik er uitgezaagde houten delen aan toevoeg. Ook heb ik in het kader van de destijds in april jongstleden gehouden Kunstmomenten-route in Noordenveld een portret van Tony Neef geschilderd. Leuk hoor. En ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van de Nörger Varvers heb ik meegedaan aan een Ploeg-sessie waarbij we de Drentse A in die stijl hebben geschilderd. Echt, ik zit vol ideeën. Ik prepareer me nu op een project waarbij ik in mijn stijl markante en historische plekken in de stad Groningen ga schilderen, maar dan op een manier die ‘afwijkend’ is van het traditionele ‘Martinitoren- plaatje’. Dat is al zó vaak gedaan…..”
Jeanette Radstaak woont sedert 1988 in Norg waar ze voorheen badmeester was in het inmiddels ter ziele zijnde openluchtzwembad. Sinds 2001 is ze als ‘zeg maar hoofd badjuf’ het gezicht van het Zomerbad Peize. “Badmeester is echt een heerlijk vak,”voegt ze er meteen uit de grond van haar hart aan toe. “Want sportief buiten bezig zijn en ook avontuur in de goede betekenis van het woord maakte en maakt nog steeds een groot deel van mijn leven uit. Dat had ik als in de stad Groningen geboren kind al. Mijn vader bestierde daar in de zeventiger jaren het toen befaamde Jan Tuin Jongerencentrum in de binnenstad. Dat was voor mij als kind een ware ‘snoepdoos’. Sportief was ik ook al op jonge leeftijd. Ik ging na de middelbare school naar het CIOS maar moest vanwege een knieblessure mijn studie opgeven. Korfbal, bij Nic, werd mijn favoriete sport om zelf te doen; zwemjuf is sinds mijn negentiende mijn professie. Altijd in openluchtbaden hier in de regio. Dit wordt mijn 43ste seizoen. Waarom in openluchtbaden? Simpel: daar heb je letterlijk en figuurlijk meer ruimte, het is in de vrije natuur met meer variatiemogelijkheden om de bezoekers buiten het zwemmen mee bezig te houden dan in een binnenbad waar je louter en alleen met toezicht houden bij het zwemmen en het mensen leren zwemmen – allebei heel belangrijk hoor, daar niet van – bezig bent. En ja, ik houd van variatie.”
Samen met haar levenspartner bestiert Jeanette ook het recreatiebedrijf Bron dat in september onder andere voor het 22-ste (!) jaar de inmiddels bij velen geliefde ‘Escapes from Veenhuizen’, een leuk spel voor groepen en bedrijven, organiseert. En schilderen?, informeert de verslaggever, want die discipline is het doel van zijn komst. “Kijk hier maar rond in de huiskamer en straks geef ik je ook een kijkje in de tot atelier omgebouwde schuur achter het huis. Dan krijg je een goede indruk. Want inderdaad, ook in het schilderen, acryl op hout is mijn favoriete techniek, leef ik me uit. Met een muziekje erbij en dan bij voorkeur uit de zeventiger Jan Tuinjaren. Beegees, Beatles, Simon & Garfunkel geven me extra inspiratie.”
Radstaker was, diept ze herinneringen op, als kind al creatief bezig. “Mijn vader exploiteerde ook een tijdje het nu in verval geraakte recreatiepark De Vluchtheuvel hier in Norg. Inderdaad: daar had je veel creativiteit voor nodig. Mijn moeder leerde op oudere leeftijd schetsen wat ze heel verdienstelijk deed. En als kind zat ik zelf vaak te tekenen. Dat bleef lange tijd een beetje sudderen. Ik had het te druk met mijn werk maar toen ik in 1988 in Norg kwam wonen heb ik me bij de schilderclub Nörger Varvers aangemeld. Enerzijds om hier in Norg in te burgeren, voor de sociale contacten dus, maar ook omdat het allang bij me sluimerde om daarin iets te doen. Hetty Steijger was en is mijn docent. Pracht mens, heel sociaal, heel kundig, heel inspiratief. Ze laat je in je waarde en helpt je waar ze kan. Je kunt bij de Varvers klassikaal bezig zijn maar ook individueel. Ik heb veel geprobeerd. Begonnen met pentekeningen, aquarelleren en etsen kwam ik uit op acryl op hout. Dat is écht mijn favoriete techniek geworden. Sommige delen van een schilderij zaag ik in hout uit, waardoor het een extra dimensie, meer reliëf en diepte, krijgt. Daar heb ik veel succes mee. Ik schilder graag mensen en werp me met liefde op het schilderen van wat ik noem ‘huishoudelijke en gebruiksvoorwerpen uit vroeger tijden’. Beetje Jopie Huismanachtig maar dan met meer diepte doordat ik er uitgezaagde houten delen aan toevoeg. Ook heb ik in het kader van de destijds in april jongstleden gehouden Kunstmomenten-route in Noordenveld een portret van Tony Neef geschilderd. Leuk hoor. En ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van de Nörger Varvers heb ik meegedaan aan een Ploeg-sessie waarbij we de Drentse A in die stijl hebben geschilderd. Echt, ik zit vol ideeën. Ik prepareer me nu op een project waarbij ik in mijn stijl markante en historische plekken in de stad Groningen ga schilderen, maar dan op een manier die ‘afwijkend’ is van het traditionele ‘Martinitoren- plaatje’. Dat is al zó vaak gedaan…..”
