Mensinge zal het dus met minder mensen moeten doen
actueel
RODEN – De situatie rond Mensinge werd woensdag opnieuw in de raad besproken. Nadat half april de meningen van de politieke partijen waren uitgewisseld, moesten er nu spijkers met koppen geslagen worden. Van de drie te volgen sporen - saneren, herstructureren van de organisatie en ontvlechten- haalde de laatste het niet. Mensinge blijft dus één geheel en het bestuur zal voor 1 oktober een (sanerings)plan moeten opstellen. In dat plan zal voorts aangegeven moeten worden hoe theater en landgoed met het beschikbare subsidiebedrag van 228.000 euro ‘gewoon’ als nu of zelfs beter kunnen functioneren. En dus staat het bestuur voor ‘a hell of a job’. De enige optie die waarschijnlijk lijkt en die zonder verdere beargumentering in het befaamde BMC-rapport genoemd werd, is het met nog minder betaalde krachten doen.
Het aantal betaalde krachten op Mensinge, daar bestaan misverstanden over. Nu is er sprake van zes fte’ers, die theater, cinema, Landskeuken en Havezate met hulp van vrijwilligers runnen. Gezien het feit dat de politiek liet weten de activiteiten en evenementen te willen behouden en zelfs denkt aan uitbreiding van die bruisende activiteiten, is het ontslaan van betaalde krachten de enige manier om alle ballonnen in de lucht te kunnen houden met een budget van 228.000 euro. Het zal met tenminste twee mensen minder moeten, terwijl men binnen Mensinge juist vindt dat er te weinig betaalde krachten zijn en er nu al roofbouw gepleegd wordt op de werknemers die er halve vrijwilligers bij (moeten) zijn. Hoe moet dat dan als er straks nog slechts vier zijn in plaats van nu zes betaalde krachten werken? Wie de afgelopen maanden zijn oren te luister legde bij alle betrokken partijen en weet hoe het er aan toegaat op Mensinge, kan zo geen andere manier bedenken om met het beschikbare geld alles te laten functioneren zoals nu het geval is, en zoals het de afgelopen jaren geweest is.
En dus werd er gehuild op de tribune. Door medewerkers die zich toch aangevallen voelden en door vrijwilligers. Vrijwilligers? Jazeker, want de kleine groep die zich de afgelopen maanden negatief uitliet over de gang van zaken op Mensinge, vertegenwoordigt niet de grote groep vrijwilligers. Beslist niet. De kleine groep wordt door de politiek echter gezien als ‘alle vrijwilligers’, zoals ook het stichtingsbestuur van met name CDA nog fors onder uit de zak kreeg. Gerard Willenborg noemde de houding van het bestuur allesbehalve constructief, en ook die opmerking zal niet bij iedereen in goede aarde gevallen zijn en ook niet begrepen zijn. Of zoals een vrijwilliger opmerkte toen de vrijwilligersproblematiek rond Mensinge besproken werd door mensen die ze overigens nooit of zelden op het landgoed zien, opmerkte: ‘gaat dit wel over ons?’
Hoe het bestuur het wil doen is een raadsel, maar voor 1 oktober moet er een plan liggen. Kan iedereen zich daar in vinden, dan is er een bedrag van anderhalve ton om te saneren en de tekorten weg te werken. De politiek noemde het woensdag vooral ‘een tweede kans’ die het bestuur kreeg, alsof de eerste mogelijkheid verprutst was. Wethouder Wekema bleef dus overeind woensdag, in de rug gesteund door het CDA. Wekema liet weten niets in ontvlechten te zien omdat volgens hem het probleem niet in gebouwen, maar in de exploitatie ligt. Maanden geleden was Wekema nog groot voorstander van ontvlechten en zat hij razendsnel en op advies van het stichtingsbestuur om tafel met Drents Landschap, een potentiele exploitant van de havezate. Nu is ontvlechten echter niet meer aan de orde, zoals ook het personeel en de vrijwilligers dus nog steeds geen duidelijkheid hebben over de nabije toekomst. Iets waar ze toch echt naar smachten en iets dat ook noodzakelijk is om activiteiten en exposities voor te kunnen bereiden.
Met hetzelfde geld – met minder dan een aantal jaren geleden zelfs- zorgen voor een bruisend geheel én zorgen dat het museum meer in de spotlights komt en zelfs een museum wordt voor de Museumjaarkaart. Een pittige, zeg maar gerust heel pittige, opdracht voor het bestuur. Er zal gesneden moeten worden. En dat lijkt alleen in het personeel te kunnen. Wordt dus opnieuw vervolgd.
Het aantal betaalde krachten op Mensinge, daar bestaan misverstanden over. Nu is er sprake van zes fte’ers, die theater, cinema, Landskeuken en Havezate met hulp van vrijwilligers runnen. Gezien het feit dat de politiek liet weten de activiteiten en evenementen te willen behouden en zelfs denkt aan uitbreiding van die bruisende activiteiten, is het ontslaan van betaalde krachten de enige manier om alle ballonnen in de lucht te kunnen houden met een budget van 228.000 euro. Het zal met tenminste twee mensen minder moeten, terwijl men binnen Mensinge juist vindt dat er te weinig betaalde krachten zijn en er nu al roofbouw gepleegd wordt op de werknemers die er halve vrijwilligers bij (moeten) zijn. Hoe moet dat dan als er straks nog slechts vier zijn in plaats van nu zes betaalde krachten werken? Wie de afgelopen maanden zijn oren te luister legde bij alle betrokken partijen en weet hoe het er aan toegaat op Mensinge, kan zo geen andere manier bedenken om met het beschikbare geld alles te laten functioneren zoals nu het geval is, en zoals het de afgelopen jaren geweest is.
En dus werd er gehuild op de tribune. Door medewerkers die zich toch aangevallen voelden en door vrijwilligers. Vrijwilligers? Jazeker, want de kleine groep die zich de afgelopen maanden negatief uitliet over de gang van zaken op Mensinge, vertegenwoordigt niet de grote groep vrijwilligers. Beslist niet. De kleine groep wordt door de politiek echter gezien als ‘alle vrijwilligers’, zoals ook het stichtingsbestuur van met name CDA nog fors onder uit de zak kreeg. Gerard Willenborg noemde de houding van het bestuur allesbehalve constructief, en ook die opmerking zal niet bij iedereen in goede aarde gevallen zijn en ook niet begrepen zijn. Of zoals een vrijwilliger opmerkte toen de vrijwilligersproblematiek rond Mensinge besproken werd door mensen die ze overigens nooit of zelden op het landgoed zien, opmerkte: ‘gaat dit wel over ons?’
Hoe het bestuur het wil doen is een raadsel, maar voor 1 oktober moet er een plan liggen. Kan iedereen zich daar in vinden, dan is er een bedrag van anderhalve ton om te saneren en de tekorten weg te werken. De politiek noemde het woensdag vooral ‘een tweede kans’ die het bestuur kreeg, alsof de eerste mogelijkheid verprutst was. Wethouder Wekema bleef dus overeind woensdag, in de rug gesteund door het CDA. Wekema liet weten niets in ontvlechten te zien omdat volgens hem het probleem niet in gebouwen, maar in de exploitatie ligt. Maanden geleden was Wekema nog groot voorstander van ontvlechten en zat hij razendsnel en op advies van het stichtingsbestuur om tafel met Drents Landschap, een potentiele exploitant van de havezate. Nu is ontvlechten echter niet meer aan de orde, zoals ook het personeel en de vrijwilligers dus nog steeds geen duidelijkheid hebben over de nabije toekomst. Iets waar ze toch echt naar smachten en iets dat ook noodzakelijk is om activiteiten en exposities voor te kunnen bereiden.
Met hetzelfde geld – met minder dan een aantal jaren geleden zelfs- zorgen voor een bruisend geheel én zorgen dat het museum meer in de spotlights komt en zelfs een museum wordt voor de Museumjaarkaart. Een pittige, zeg maar gerust heel pittige, opdracht voor het bestuur. Er zal gesneden moeten worden. En dat lijkt alleen in het personeel te kunnen. Wordt dus opnieuw vervolgd.