Messi en Van Gaal laten ware gezicht zien tijdens WK

Het zit erop. Het WK 2022 met Argentinië als meer dan terechte winnaar. Met Messi als de grote opvolger van de al even legendarische Diego Armando Maradona. De Wereldbeker gewonnen in een thriller, van een laf spelend Frankrijk. Dit in schril contrast met ons verbleekte Oranje. Wie zal zich het Nederlands Elftal van Van Gaal over een jaar nog herinneren? Een WK dat natuurlijk nooit had mogen plaatsvinden in Qatar. Domweg omdat het land niets heeft met voetbal en een dergelijk toernooi hoort gewoon in de zomer gehouden te worden. Bij een WK hoort vermaak, samenzijn, oranje straten, gekte en samen met je buurman in de tuin de wedstrijd kijken. Temperaturen van 45 tot 50 graden zijn voor de meeste mensen wat te veel van het goede en dus werd het evenement verplaatst naar de winterperiode.

Louis heeft tijdens zijn laatste klus gefaald. Het werd niet zijn WK. Gelukkig maar. Want op een systeem met zoveel verdedigers en zo’n verdedigende tactiek zit toch niemand in het stadion te wachten. Gegarandeerd dat bij succes nog meer teams over zouden stappen naar de on-Nederlandse manier met vijf verdedigers. Het werd uiteindelijk het toernooi van de creatieve geesten. Van Modric, Mbappé. Het werd vooral het WK van de legendarische Messi. De kleine man die in een oogwenk alle opties, alle patronen en ruimtes scant. De man van een andere planeet. Bladzijdes vol zijn er te schrijven over zijn skills. Over wat hij allemaal bereikt heeft. Hoe hij de strafschop tegen Kroatië de kruising in joeg en ook tijdens de finale tweemaal ijzig koud bleef vanaf elf meter. Het mooiste moment was wel de manier waarop hij in zijn eentje de Kroatische slagers achterin aftroefde. De bal op de millimeter nauwkeurig klaarlegde voor zijn medespeler voor wie het nog maar een koud kunstje was te scoren. Zó besliste de kleine tovenaar de wedstrijd in zijn eentje. Heel Nederland hoopte dat Frankrijk het WK zou winnen. Want ‘we’ zijn boos op Messi vanwege zijn onsportieve gedrag na de wedstrijd tegen Oranje. Enorme selectieve verontwaardiging viel de kleine Koning na zijn opmerkingen richting Weghorst en Van Gaal ten deel. Nederland toonde zich een slechte verliezer. Was het niet Van Gaal die in de media neerbuigend liet weten dat de Argentijnen ‘tien voetballertjes zijn en één man die vooral wandelt’. En dat die voetballertjes er ook nog niet zo veel van kunnen. Die boodschap zou zich ondubbelzinnig tegen Louis en Oranje keren. Was het niet Louis die aan iedereen die het maar horen wilde vertelde dat verliezen met strafschoppen voor Oranje nu bijna onmogelijk was geworden na alle nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen van Louis? Wel, de geheimzinnige tactiek voor de spelers bleek niet meer dan een ordinaire manier om de tegenstander te traineren, te intimideren en uit hun concentratie te halen. Ofwel: gewoon spelertje pesten. Dát was wat ‘onze’ mannen deden tijdens de strafschoppenserie. Het resultaat is bekend. Was het niet Louis die oreerde dat Nederland de kwaliteiten had wereldkampioen te worden? Er werden vier slechte wedstrijden op de mat gelegd en bij de eerste serieuze tegenstander was het gebeurd. Die arrogantie, het kleineren van de Argentijnen: het werkte als dynamiet op de Zuid-Amerikanen die filmpjes hadden gemaakt van alle neerbuigende en misplaatste, arrogante opmerkingen van de bondscoach. Weghorst maakte tijdens zijn invalbeurt niet alleen wondermooie doelpunten, maar probeerde ook daar waar hij kon Messi te intimideren en te raken. Dat is natuurlijk toegestaan zolang de scheidsrechter niet fluit. Maar wanneer een euforische Messi na afloop van de wedstrijd uit zijn slof schiet, spreekt het volk dáár schande van.
Messi scoorde niet alleen. Hij was de leider die ‘onze’ Van Dijk pretendeert te zijn. Hij liet de wereld watertanden van voetbal zoals voetbal bedoeld is. Een spelletje om het publiek te vermaken. Niet om de bus te parkeren voor het eigen doel. Of om ‘provocatieve druk’ te spelen. Het was het laatste WK van de Argentijnse sterspeler. De wereld neemt op dit niveau afscheid van een grootheid waarvan er maar heel weinig hebben rondgelopen op aarde. En sprak woorden tegen Van Gaal die niemand durfde uit te spreken. Het werd het WK van Messi die op alle gebieden zijn ware gezicht liet zien. Ook Van Gaal deed dat tijdens zijn slotklus. We hebben niet gevoetbald. Het publiek niet vermaakt, we konden niet winnen toen het er om ging en zelfs niet verliezen. En Messi vatte dat na de wedstrijd in één korte zin samen die geen schrijver had kunnen overtreffen: ‘bla, bla, bla.’ Van Gaal praatte veel. Messi ook. Die deed het met zijn voeten. Het leverde hem de wereldbeker en eeuwige roem op.