‘Mijn broer en ik zouden samen tachtig worden’

Afbeelding
actueel

Stijn en Joost Brasse fietsen Alpe d’HuZes ter nagedachtenis aan overleden oom

RODEN – Op de fiets van je vorig jaar overleden oom deelnemen aan de Alpe d’HuZes. Stijn (21) en Joost (18) Brasse uit Roden gaan dat begin juni doen. Bovendien sluit de familie Brasse met het evenement in Frankrijk een woelige en verdrietige periode af. Een periode waarin te vaak afscheid genomen moest worden van wéér een familielid of vriend. Voor de Brasses staan de beklimmingen van de berg dan ook in het teken van herdenken én het afsluiten van een nare periode. Hoewel het evenement als doel heeft om zoveel mogelijk geld in te zamelen, hebben de Roners daar ‘even’ minder boodschap aan. Een bijzonder verhaal.

Eerst het sportieve aspect. Voor Stijn is de beklimming bekend, want ook vorig jaar nam hij met een team van het Alfa College deel. Hij beklom de berg liefst vier keer en gaat dit jaar voor het maximale: zes beklimmingen. Broertje Joost weet slechts van de verhalen wat hem te wachten staat. Op dit moment trainen ze volop. Gemiddeld leggen ze tweehonderd kilometer per week af. ‘Het is zaak zoveel mogelijk kilometers te maken’, weet Stijn. ‘ Het gaat om inhoud. Verder hebben we geluk dat we licht zijn. Dat klimt een stuk gemakkelijker. Je moet de 21 haarspelbochten door zien te komen, de klim is in totaal dertien kilometer. Specifiek trainen is hier natuurlijk lastig. Je kunt een paar keer een viaduct omhoog fietsen, maar dat is het dan ook wel. We gaan beiden voor de zes beklimmingen en zien wel waar het schip strandt’, zeggen de broers. In hun ogen staat echter één ding te lezen: die zes gaan ze halen. Op karakter. Voor hun oom. Hoewel ze al wel wat sponsoren hebben – De Vries in Tolbert bijvoorbeeld stelde een fiets beschikbaar- staat deze editie van de Alpe d’HuZes voor de familie Brasse in het teken van iets anders. In het teken van herdenken. Samen met de rest van de familie, want de broers gaan niet alleen. Volgend jaar zorgen ze wel dat ze weer zoveel mogelijk geld bij elkaar fietsen voor onderzoek naar kanker. Want dat is waar iedereen voor fietst of loopt tijdens het evenement.
Oom Eric. Broer Eric. Zijn naam valt. Voormalig inwoner van Roden. Hij overleed eind vorig jaar. Eric was nog maar 57 jaar. ‘Mijn broer is anderhalf jaar ziek geweest’, zegt André Brasse, vader van Stijn en Joost. ‘Hij kreeg op een gegeven moment wat hoofdpijn. Daar werd echter door de arts niet zo zwaar aan getild. Eric had een woelige periode achter de rug, ook omdat eerst onze moeder en in 2015 ook onze vader overleed. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten en dat in combinatie met zijn drukke werkzaamheden zou de hoofdpijn waarschijnlijk veroorzaken. Eric moest het maar wat rustiger aan doen. Tot hij op een dag ergens wandelde en viel. Hij kwam vervolgens niet meer overeind. Het lukte niet, wat hij ook probeerde. Foute boel dus en uit een scan bleek dat er een gezwel zat. Met uitzaaiingen. In juli 2015 was hij uitbehandeld. Ik heb m’n broer zelf voor een deel verzorgd en daarom een periode niet gewerkt. Loes, zijn vrouw, stond er immers ook alleen voor. En zoiets doe je voor je broer. We hadden een heel goede band en hadden afgesproken dat we samen tachtig jaar zouden worden’, vertelt André. In november 2015 blies Eric- 57 jaar dus nog maar- zijn laatste adem uit. ‘Ook daarvoor hadden we als familie al heel wat voor de kiezen gehad en zijn we helaas te vaak in aanraking gekomen met kanker. Bij vrienden- ook van Stijn en Joost- bij mijn ouders en bij mijn schoonouders. Nu lijkt het er op dat we ‘even vrij uitzicht’ hebben en daarom willen we graag samen – de jongens dus met hun vriendinnen, mijn vrouw en ik, Loes en misschien ook mijn andere broer- deze periode afsluiten. Herdenken. Stilstaan bij wat gebeurd is en ook vooruit kijken. Natuurlijk kijk je door dit soort vreselijke gebeurtenissen anders tegen dingen aan. Stel niet teveel dingen uit, bijvoorbeeld. Mijn broer had voor later ook allerlei leuke plannen, en je ziet wat daar van terecht is gekomen. En geniet ook vooral. Weet je, mijn broer leefde super gezond. Hij rookte niet, dronk amper en sportte volop. En toch gaat hij onderuit. Ik bedoel maar. Enfin, we gaan er een bijzondere week van maken. De jongens dus fietsend, Loes lopend en ik ben aangesteld als fotograaf. Ik ben trots op het feit dat Stijn en Joost dit gaan doen. Ook zij hebben al zoveel voor hun kiezen gehad en meegemaakt. Dat had ik niet toen ik hun leeftijd had.’
Joost fietst in principe op Eric’s fiets. Stijn wil zijn laatste – de zesde dus- beklimming op Eric’s fiets volbrengen. Dan pakt Joost de fiets van Stijn. Ze zullen in bocht 7 – de Nederlandse bocht, bij het kerkje en begraafplaats- kaarsjes aansteken voor Eric. Voor opa en oma. Het tekent de sfeer op de berg, want duizenden andere mensen zullen daar kaarsjes aansteken, zoals er rondom het evenement van alles te doen is. Het gezelschap vertrekt 27 mei en keert ruim een week later terug. De blik dan gericht op de toekomst. Het uitzicht vrij.

Doneren? Dat kan via www.deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/stijnbrasse of/en dezelfde link /joostbrasse.

UIT DE KRANT