‘Mijn droom? Uiteindelijk iets bijdragen aan de kunstgeschiedenis’

David Hut genomineerd voor Talentprijs

LEEK – Een snapchat van zijn vriendin bracht David Hut uit Leek op de hoogte van zijn nominatie voor de Talentprijs Noordenveld. De achttienjarige David is vastberaden: hij wil later zijn geld verdienen met schilderen. Want dat doet hij namelijk het allerliefst. Aan talent ontbreekt het hem zeker niet. Dat weet kunstschilder Wim Heessen ook. Als lid van de Teken- en Schilderclub Roden ontfermde hij zich over de jonge David en bracht hem technieken bij. De Krant zocht hem op, in zijn ouderlijk huis in Leek waar hij zijn eigen atelier heeft.

Zelf had David Hut niet in de gaten dat hij genomineerd was voor de prestigieuze Talentprijs. Zijn oma had het in de Krant zien staan en zijn vriendin stuurde hem een snap. Zoals dat gaat met communicatie onder jonge mensen. De creatieve geest van David kwam al vroeg naar voren, zo blijkt uit zijn verhaal. “Ik zat in groep vier, toen vier ik begon met striptekenen. De grote puzzels en kijkplaten van Jan van Haasteren waren voor mij de grote inspiratie. Mijn broer kwam ooit met zo’n puzzel binnenlopen. Ik tekende ze na. Toen ik veertien was heb ik meegedaan aan het NK Striptekenen in Breda. Ik heb niet gewonnen, maar de ervaring was geweldig”, vertelt David die het schilderen ontdekte door een Van Gogh-setje dat hij kreeg voor zijn 16^e verjaardag. “Een spontane sprong, schilderen met olieverf. Dat pakte goed uit. Ik vond het leuk en het ging me goed af. Vrij snel daarna heb ik contact opgenomen de Teken- en Schildergroep Roden (TSR). Ik zocht naar een vereniging waar ik iets kon leren. Dat het een club was waar vooral mensen voor zichzelf bezig waren met schilderen, had ik niet echt in de gaten. Ook niet dat ik met mijn 17 jaar de allerjongste was. Kunstschilder en TSR-lid Wim Heessen leerde me de basistechnieken. Hij gaf me een stapel tijdschriften en zei: zoek maar iets uit en schilder maar na. Wil je mijn eerste schilderij zien?” David pakt een doek met een portret van een oude man. Levensecht. Bijzonder knap voor iemand die nog maar net komt kijken. “Historische onderwerpen vind ik mooi om te schilderen. De postimpressionisme stromingen spreken mij aan. Het werk van schilders als Paul Gauguin en Vincent van Gogh.  Wim laat me vrij in mijn werk en geeft tips. Ik heb veel aan de club te danken. Ze hebben exposities voor me georganiseerd en ik heb Landgoed Mensinge mogen schilderen. Ze zijn misschien een stuk ouder, maar dat maakt me niet uit. Ze hebben mij gevraagd om beheerder te worden van hun Facebookpagina, dat heb ik uiteraard graag gedaan.”

Minerva

Inmiddels is David aan zijn eerste jaar op Kunstacademie Minerva begonnen. Een plek waar hij zijn talent kan ontwikkelen en uit kan bouwen. “Ik probeer het oudere nu wat los te laten. Ik moet kijken naar nieuwe stromingen in de schilderkunst. Interessant, want ik moet echt uit mijn comfortzone. Door steeds iets nieuws te doen daag ik mezelf uit. We krijgen naast schilderen ook beeldhouwen en tekenen. Je maakt kennis met alle disciplines. Mijn droom is om er uiteindelijk van te kunnen leven, dat is de eerste stap. Daarna, ik weet dat het heel ambitieus klinkt, hoop ik iets te kunnen bijdragen aan de kunstgeschiedenis binnen een bepaalde stroming.”

David wordt van huis uit gestimuleerd door zijn ouders om zijn droom na te jagen. Hij komt uit een echt kunst- en cultuurnest. Zijn moeder heeft op hoog niveau gevoetbald, zijn broer is professioneel keeper bij JO13 bij SC Heerenveen en vader speelt gitaar. “Ze hebben nooit gezegd ‘ga maar een vak leren’, voor mij zijn mijn ouders een enorme stimulans. We zijn met z’n zessen thuis, een groot gezin. Iedereen krijgt alle gelegenheid om z’n talent te ontdekken. Mijn moeder organiseerde vorig jaar een tripje naar het Musée d’Orsay in Frankrijk. Daar zijn alle schilders uit de periode van  het postimpressionisme verenigd. ‘Ga maar kijken’, zei ze. ‘Ik loop wel achter je aan.’

Aan ambitie geen gebrek bij David. Hij denkt zelfs al na over de periode na Minerva. “De Royal Academy of Arts in Londen zou een mooie vervolgstap zijn. Maar daar kom je niet zomaar. Dan moet je héél goed zijn. En ik zal sowieso eerst een Cambridge-cursus moeten doen. Om aangenomen te worden moet je Engels kunnen spreken op universitair niveau. Voor nu eerst Minerva. Ik word gedwongen om iedere dag met kunst bezig te zijn en dat vind ik heerlijk.”

Om die felbegeerde Talentprijs in de wacht te slepen heeft David stemmen nodig! Help jij een handje? Stemmen kan via www.kunstencultuurprijs.nl