“Mijn inspiratie vond ik eerst in gedetailleerde afbeeldingen van menselijke organen”

  Lena Nieborg uit Roden
‘verft’ met textiel

Nee, zegt Lena Nieborg in haar woning aan de Statenlaan in Roden: “Als kind was ik helemaal niet creatief. Nou ja, mijn vader schilderde als hobby, stillevens vooral en daar vond ik niets aan. Ik putte er in ieder geval geen inspiratie uit. Op school was ik op creatief gebied ook geen uitblinker. Ik wilde, na mijn middelbare schoolopleiding, iets heel anders worden: Verpleegkundige. En dat werd ik ook. Tot aan mijn trouwen met Ipe, die toen al wel creatief was als leraar kunstgeschiedenis en handvaardigheid, ben ik dat ook geweest. Maar ja, toen gold voor een getrouwde vrouw dat ze na haar huwelijk niet meer mocht werken. Je moest huisvrouw zijn, voor je gezin zorgen. Toen de kinderen echter weer wat groter waren, heb ik mijn ‘oude’ beroep van verpleegkundige toch weer opgevat. Daarnaast begon ik, puur als hobby, te ‘schilderen met lapjes’ zoals ik het noem. Weet je wat mijn aanvankelijke inspiratiebronnen daarvoor waren? Menselijke organen. Die zocht ik op in de anatomische studieboeken die ik nog uit mijn leerperiode had. Ach ja, dat is allemaal alweer zo’n dikke dertig jaar geleden.”
Ze heeft deze door haar textielgeschilderde afbeeldingen nog steeds keurig gefotografeerd ‘opgeslagen’ in haar presentatieboek. “Dat ging zo,” vertelt ze. “Ik tekende de organen, hart, bloedvaten, nieren, lever, noem maar op, uit de anatomieboeken op papier over. En zocht daar vervolgens de qua kleuren passende stoffen bij. Daarmee ‘schilderde’ ik die organen na. Heel bewerkelijk, inderdaad – alleen al om de passende stofjeskleuren te vinden. Bij het ‘naschilderen’  van die menselijke organen kwamen niet zo heel veel kleuren te pas. Maar dat is ingewikkelder bij de meer algemene objecten die ik nu schilder. Want daarbij is het kleuren scala veel breder, dus ook een grotere uitdaging om de passende kleurencombinaties te vinden bij bijvoorbeeld de vakantiefoto’s van interessante objecten, die ik maak en thuis inspiratiebronnen voor me zijn. Ik gebruik daarvoor ook wel kranten- en tijdschriftenfoto’s. Die vergroot ik, teken ze over op papier en ga vervolgens op zoek naar de bijpassende kleuren stof. Dat zoeken is voor mij een uitdaging op zich. Ik heb daarvoor vaste adresjes, maar als we in het buitenland op vakantie zijn hebben Ipe en ik daar een speciaal neusje voor. We zijn altijd op zoek. Ik verf zelf ook wel stoffen en probeer altijd de originele kleuren voor mijn schilderijen te benaderen, maar ik geef er wel mijn eigen interpretatie aan. En denk niet, dat de naaimachine er aan te pas komt. Integendeel: alles zet ik steek voor steek handmatig vast.”
Echtgenoot Ipe, die zelf creatief is met objecten van metaal, hout en papier is Lena’s positieve criticaster. “Maar ik ga wel altijd mijn eigen weg,” benadrukt ze. “Ik heb lange tijd les gehad van de bekende textielkunstenares Colette Berends uit Zwolle. Daar ging ik wekelijks heen om me verder te bekwamen. In onze regio zijn er maar weinigen die textielschilderijen maken. Sommigen scharen deze discipline onder het quilten, maar zo zie ik het niet. Wat ik maak is heel iets anders. Ik ben ook gedurig bezig om mezelf creatief verder te ontwikkelen. Zo heb ik al eens een cursus zijde schilderen gevolgd en doe ik nu een cursus foto’s op stof drukken. Ik houd van experimenteren, maar textielschilderijen zijn tot dusverre wel mijn fort. Of ik lievelingsschilderijen heb? Ach, in alles leg ik mijn hart; ik ben er doorgaans ook een hele tijd mee bezig om tot een optimaal resultaat te komen. Momenteel werk ik aan een textielschilderij van onze vier kleinkinderen, dat is natuurlijk ook in emotioneel opzicht wel bijzonder. Toch is het voor mij in de eerste plaats fijn om te doen, creatief bezig zijn is leuk. Een paar keer heb ik ook werk in opdracht gemaakt, maar ook daarbij gaat het me vooral om het plezier dat ik er in heb. Af en toe exposeer ik, recent was dat in het gemeentehuis van Marum en in het kerkelijk centrum Op de Helte in Roden. Dat zou ik eigenlijk wel meer willen doen: exposeren. En ik zou ook graag met geïnteresseerden in aanraking willen komen.”

Wie meer wil weten, moet de website www.lenanieborg.nl eens aanklikken. Daarop zijn veel werkstukken van haar hand te zien.