‘Minder in je hoofd en meer met je handen werken maakt gelukkig’

Afbeelding
kleintje cultuur

Veel kijktijd en contact met de aarde voor Angelien Coco Martin


RODEN –Angelien Coco Martin overhandigde bij de opening van de Jaarbeurs op 20 september een prachtig schilderij aan de winnaar van de Ondernemersprijs. Dat de veelzijdige kunstenaar uit Roden van vele markten thuis is, blijkt wel na een bezoek aan haar woning/atelier. Een goed gesprek is nooit ver weg in huize Martin.


Dat Angelien iets met kunst zou doen, stond al vroeg vast. Haar moeder schilderde en niet zo’n beetje ook. Vooral veel spiritueel werk. Werk dat haar als het ware werd ingegeven. ‘Mijn moeder was heel spiritueel. Ze geloofde in engelen en van inmenging van iets groters’, zegt Angelien. Daar heeft haar dochter uiteraard ook iets van meegekregen. ‘Ik geloof net als mijn moeder in engelen, maar het werk dat ik maak is heel aards.’


Net als haar moeder heeft Angelien van jongs af aan geschilderd. Vijf jaar geleden begon ze ook met klei te werken. Inmiddels leeft ze vooral voor haar kunst, terwijl ze eerder ook voor de klas heeft gestaan. ‘Ik ben dankbaar en blij dat ik nu mijn dagen vul als kunstenaar’, zegt Angelien. ‘Ik merk dat het mij goed doet. Door te werken met klei, kun je aarden. En dat terwijl je met schilderen vooral in je hoofd bezig bent. Maar het is juist goed om ook met je handen bezig te zijn. Om het materiaal te voelen. Daarbij komt dat het uiten van je creativiteit een goede weg naar geluk is.’


Angelien is vooral portrettist. Als kunstenaar krijgt ze hierdoor geregeld mensen over de vloer die een fraai portret willen laten schilderen. Over het algemeen komen die dan vier keer langs. ‘Dat levert eigenlijk altijd bijzondere gesprekken op. Je leert de mensen een beetje beter kennen. Ik vind dat erg leuk, al is het ook spannend. Uiteindelijk maak je iets en dan hoop je dat je de mensen hebt geportretteerd zoals zij zichzelf ook zien.’


Steeds meer probeert Angelien te werken met verstilling. ‘Eerder wilde ik soms te veel. Dan krijg je een druk beeld. Terwijl het juist de kunst is om soms even niets toe te voegen.’


Verstilling. Aarden. Het zijn termen die Angelien terloops op tafel gooit. Ze gelooft in ‘iets’ tussen hemel en aarde, al is ze niet meer écht ‘in to God’. Daarnaast is ze nuchter. Ze waakt ervoor te verzanden in spirituele teksten, zoals bij haar moeder soms gebeurde. Met klei bezig zijn helpt daarbij. ‘Je bent dan echt met aarde bezig. Het werkt therapeutisch. Het is net als in de tuin werken. Je bent even met de aarde bezig en zit niet in je hoofd. Dat is erg rustgevend.’


Angelien werkt vooral in opdracht. Die opdrachten kunnen heel gevarieerd zijn. Laatst nog zat ze bij mensen thuis ‘live’ een baby’tje na te kleien. ‘Erg leuk om te doen. In een middag kom ik dan vrij ver, terwijl ik met de meeste werken toch langer bezig ben.’ Dat komt naar eigen zeggen door de lange kijktijd die Angelien neemt. ‘Ik ben een langzame kijker. Dan laat ik een werk liggen en kijk ik er naar. Vaak zie je dan nog dingetjes die even aangepast moeten. Ik kijk kritisch naar mijn eigen werk. Daarnaast gebruik ik olieverf in mijn schilderijen. Het duurt altijd even voordat dit bezinkt en droogt. Zo gaat dat ook bij mij. Een schilderij moet bij mij ook bezinken.’


Veel werken met deadlines doet ze dan ook niet. ‘Het maken van de Ondernemersprijs vormde daarin een uitzondering’, aldus Angelien. ‘Dat moest binnen een paar weken klaar. Dat is goed gelukt, al vind ik het zelf. Het leuke aan het maken van het portret, vind ik het contrast tussen de stoere, zwoegende mannen en het serene landschap daarom heen. Dat maakt het een mooi schilderij.’ Sowieso ziet Angelien schoonheid in het werken met handen. ‘Dat zie je door de automatisering steeds minder. Mensen die met hun handen werken, dat heeft iets. Laatst nog waren mannen van A. Hak bezig in de straat. Die heb ik op de foto gezet. Vonden ze erg leuk. Ze zeiden mij dat ze denken dat hun beroep over twintig jaar niet meer bestaat. Dat we dan in een enorm computergestuurde wereld leven. Daarmee gaan zulke beroepen langzaam verloren, maar verliest men ook steeds vaker het contact met de aarde. Zonde.’


Kijk voor meer informatie over het werk van Angelien Coco Martin op www.angeliencocomartin.nl.

UIT DE KRANT

Lees ook