Minikul (voor 06.10.15)

minikul

Ziet de toekomst van de papieren krant – waar ik, ouwe lul, nog steeds aan verslaafd ben – er nu opeens tóch een stuk zonniger uit? Er is namelijk door een tweetal schrandere schooljongens een apparaatje ontworpen, waarmee je, simpel gezegd, alle reclame op je pc en mobieltje definitief kunt verwijderen. Je wordt dus nooit meer gehinderd door allerlei banners en andere ongewilde reclame uitingen die je beeld doorkruisen. Heerlijk. Apple heeft die uitvinding al geadopteerd en maakt er binnenkort goede sier mee. De pc- en social media-giganten daarentegen zitten in zak en as, omdat het overgrote deel van hun inkomsten – dat geldt overigens ook voor ‘papieren’ kranten – uit reclamegelden bestaat. Die dreigen nu dus te verdwijnen.

Dat biedt, denk ik als simpele ziel, dan toch weer nieuwe hoop voor de krant-op-papier. Want waar anders zou de koopgrage consument in de toekomst zijn ‘voordeel’ uit moeten halen? Juist, uit de advertenties die daar in staan. Op papier gedrukt. Maanden geleden las ik in het weekblad Elsevier al een artikel waarin veel voordelen van een ‘papieren krant’ werden beschreven. Zoals dat het lezen van een krant je een bepaalde status, een identiteit, geeft. Wat overigens een argument is dat me niet aanspreekt. En dat je met een krant in de hand ergens kunt wachten zonder de indruk te wekken dat je wacht, vind ik ook maar een flut argument. Evenals de waarheid als een koe, dat je met een krant nooit alleen bent. Wél weer (uiteraard in mijn straatje passend) is dat niets je beter en gedocumenteerder dan de lokale krant op de hoogte brengt van wat er in jouw omgeving afspeelt.

Maar een krant heeft daarnaast ook een groot praktisch nut. Je kunt je lekker achter een krant verschuilen. Of hem boven je hoofd houden als het begint te regenen. Of tussen je kleren steken tegen de koude wind bij een lange schaatstocht. Een krant kun je, al dan niet als een vorm van sociaal contact, aan je buren doorgeven. En je kunt er een mug mee doodslaan. Allemaal steekhoudende argumenten die ik uit Elsevier haal. Daar kan ik – en ook u bij enig nadenken – best nog een aantal aan toevoegen. Zoals dat een krant uitermate geschikt is als onderlegger in de kattenbak. En je kunt – geldbesparende tip! – een krant ook in reepjes scheuren ter vervanging van het WC-papier. Maar doet u dat dan nadat u deze krant helemaal uit hebt, waarbij u de advertenties zeker niet moet vergeten. Daarna twee keer doorspoelen.

Henk Hendriks

UIT DE KRANT