Minikul week 18
Ik denk dat heel wat mensen deze ‘afwijking’ hebben: Ik lees in mijn dagblad altijd eerst de overlijdensberichten. Om te kijken wie er uit mijn kennissenkring, of wie ik denk een beetje te kennen, is overleden. Dat worden er naar mate de jaren verstrijken steeds meer. Maar ik lees ze ook om de ‘opschriften’ boven de overlijdensberichten. Vaak zijn dat psalmen en bijbelteksten, ook wel (delen van) gedichten, wat frivolere Toon Hermansachtige rijmelarijen en steeds vaker persoonlijke ook voor een buitenstaander ontroerende uitingen van liefde en respect.
Soms tref je ónder de naam van de overledene al zijn beklede functies, alsmede zijn verdiensten en onderscheidingen aan. Dat kan behoorlijk oplopen, vooral bij in hun leven ‘gewichtige’ personen – en dat bedoel ik niet spottend. Alleen heeft de gestorvene daar dan zo weinig meer aan, denk ik dan. Zou hij die nou écht verdiend hebben?, vraag ik me ook af. Zo las ik niet zo lang geleden, met alle denkbare respect en begrip, een vijftal Zeer Hoge Koninklijke Onderscheidingen bij het verscheiden van een Hoge Militair die een eenvoudige korporaal, hoe dapper hij tijdens zijn strijdbare leven ook was geweest, nooit zou hebben gekregen.
Ik vind het altijd een wat gênant maar ook potsierlijk gezicht als ik koning Willem Alexander bij officiële gelegenheden in zo’n operettekostuum vol lintjes, medailles, sjerpen en andere in mijn ogen carnavaleske onderscheidingen ons landje zie representeren. Ik gun het de man graag, maar afgaande op ’s mans persoonlijke prestaties zouden zijn zelfgewonnen Elfstedenkruisje en – misschien – de medaille van de avondwandelvierdaagse waaraan hij in zijn jeugd kan hebben deelgenomen, daar dan ook bij moeten pronken.
Respect heb ik voor het gemeenteraadslid, dat bij zijn vertrek na twaalf jaar raadslidmaatschap een koninklijke onderscheiding weigert. Om het automatisme. Om het feit dat een hoger opgeleide vaak een ‘hoger’ lintje dan een ‘gewoon’ iemand krijgt. En om het netwerk dat er vaak voor nodig is óm een lintje te krijgen. Kortom: het systeem is niet transparant.
Dat schrijf ik hier niet omdat ik never nooit voor een onderscheiding in aanmerking zal komen. Nou ja, hopelijk een symbolische van mijn naasten, hoewel: verdiend zou zelfs die niet zijn….