Minikul week 21 “15

Quilty Pleasures. Ik had er nooit van gehoord, totdat de grachtengordelgemeenschap van De Wereld Draait Door er bijna een heel tv-programma aan besteedde. Er werden liedjes gedraaid die kennelijk niet kunnen, maar waaraan velen tóch in het geniep plezier beleven. Dat sloeg – gestimuleerd door tv-presentator en muziekliefhebber Matthijs van Nieuwkerk – aan, want sedertdien wordt er regelmatig een DWDD-aflevering aan besteed.

Quilty Pleasures zijn in de Nederlandse vertaling ‘Schuldige Pleziertjes’. Vrijer vertaald met ‘Iets plezierigs dat eigenlijk niet kan, waardoor je je schuldig voelt’.

De Quilty Pleasures op tv betreffen allemaal ‘schuldige liedjes’. Maar het begrip is veel breder, las ik op Wikipedia. Mode, theater, tv-series, junk food, alles kan een Quilty Pleasure voor iemand zijn. Brood met pindakaas en hagelslag ook.

Er worden, zo las ik op internet, wereldwijd zelfs wedstrijden in Quilty Pleasures gehouden. Met ranglijsten van liedjes die heimelijke (stille?) genieters hebben. Zo schijnt bij de dames de song ‘What makes you beautiful’ van One Direction op nummertje één te staan en bij de mannen ‘Call Me Maybe’ van ene Carly Rae Jepsen. Beide liedjes ken ik – groot geworden met Max van Praags topsong ‘Kleine Greetje uit de polder, kind van ’t lage land’ - niet en van hun vertolkers komt me alleen de naam One Direction enigszins bekend voor – alleen omdat ze vaak worden/werden gedraaid.

Ach, het is allemaal maar onzin. Zoals zoveel. Dit stukje is daar, ik ben u vóór, een voorbeeld van. Maar toch zette zo’n onzinnigheid mezelf tot iets dieper nadenken. Want wat is eigenlijk mijn eigen ‘Quilty Pleasure’? Ik zou het niet weten, zeg ik in eerste instantie. Maar al schrijvende schiet me toch iets te binnen. Als niet-christelijk kind ging ik op een School met den Bijbel. ‘Lekker dichtbij’, redeneerden mijn buitenkerkelijke ouders. ‘En je neemt er altijd wat van mee…’ Nou, dat heb ik geweten. Maar dat is weer een heel ander verhaal. Ik kan echter nog wel steeds de er toen bij mij ingehamerde psalmversjes zonder nadenken woord-voor-woord meezingen. Dat doe ik nog steeds als ik alleen in de auto zit en de EO zo’n psalm op de radio uitzendt. Mijn Quilty Pleasure? ’t Hijgend hert der jacht ontkomen. En dat in de oude slepende vertolking. Maar of dat nu een echte Quilty Pleasure is?.....

Henk Hendriks