P H P D
een pientie hier, een pientie daor
wie kriegen der al’maol met te maoken
veural nao ons zestigste jaor
kommen de ongemakken en brokken
een zere knei, een zere vout
een daggie pien in ’t lief
’t wil niet altied meer zo goud
dan bennen gewrichten weer stief
maor deurzetten doun wie elke dag
laoten onszölf toch nooit ies kennen
wie lopen en fietsen met breide lach
maor zitten dan wel een week te stennen
tea nijnuis
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
Een grote lieverd
Veurige weke kwam der een witgoedmonteur langes; der was wat met oonze wasmechine.
Hij kwam binnen en vreug geliek of ik niet vun dat hij een luchie bij zich haar.
Huh?
“Ja, want ik roke en dat ruuk ie. Ja, eigenlijk wil ik wel stoppen met roken, maor ik zit nou privé in lastige umstandigheden.”
Toen was e net met zien gereedschapskoffertie over de drumpel.
Zucht. Heb ik weer.
Hiele verhaolen.
Over zien ex.
Het uutkopen.
De kinder.
De financiële beslommerings.
De moeilijkheden.
De neie vriendin.
Ik praot met in algemienigheden.
“Ja, dat komp wal vaker veur.”
“Mmmmm … ”
“Met eerlijk weden koj het verst.”
“Mag ik gebruuk maken van jullie wc?”
Tuurlijk mag dat.
Ienmaol trugge in de keuken: “Ik was mien handen eem hier heur, het zag der zo schoon uut. Anders denk ie misschien dat die watervlekken op de grond wat aans is…, haha! Ik zit trouwens altied te plassen, dat gef een stuk minder viezigheid.”
Ondertussen prebeer ik wat huusholdelijke klussen te doen, maor de monteur rekent ok op mien andacht.
“Mien neie vriendin is voedingsdeskundige, die wet hiel veul over eten en wat wel en niet goed veur je is; nou ben ik qua eten arg goed bezig!”
Zo!
“Nou nog stoppen met roken” zeg ik vilein.
“Ja, dat is nog wel eem een dingetje….daorom drink ik nou ok hiel veul water, wal twee en een halve liter per dag. Da’s goed veur je darms en de deurstroming. Mag ik nog wel eem weer hen de wc? Ja, dat is het gevolg, hé? Haha!”
Der was wat niet hielemaol goed met de stekker, dus de onderholdswarkzoamheden duurden langer dan pland was.
Der kwamen nog verhalen over de wasmechine van zien olders, over de overbuurvrouw die ook scheiden was en die hielemaol niet goed met de kinder umgung, over co-olderschap: het gung maor deur.
Hij gebruukte ok een nei spreekwoord: ‘Sommige echtparen maakt het mekaar bij een scheiding arg moeilijk, die vecht mekaar de pan uut….’
Nog geen virtig en dan al zo oeverloos kwekken.
Het was een grote lieverd.
Maor ik zol ok willen scheiden; starker nog, ik was der niet iens met trouwd …
Ada Waninge
