Natuurkampeerterrein Lettelbert

Zomergasten
Datum: 6 augustus
Tijd: 12.00 uur

LETTELBERT – Er is plaats voor ‘slechts’ dertig tenten, caravans of campers, maar wat is het eigenlijk mooi op natuurkampeerterrein Lettelbert, voorheen ook wel bekend als de Hondenhoek. En wat was het er donderdagmiddag goed toeven. Met gasten uit binnen- en buitenland. Ze genoten allemaal van het warme weer, van elkaar en van de rust, de ruimte en het groen van het terrein.

Op het eerste veldje, precies in het midden, staat een tuinstoel. Op die stoel zit een vrouw. Twee kinderen lopen om die stoel. De vrouw is Judith van der Berg uit Oosterhout. ‘We hebben er in onze oude VW-bus drie uur over gedaan om hier te komen. We hebben ons ook niet druk gemaakt. Voor ons begint de vakantie namelijk als we in ons busje stappen’, vertelt Judith, zo blijkt de moeder van de twee kinderen die luisteren naar de namen Ronja (de oudste) en Wende, een afgeleide van het mannelijke Wander, zo leert zij ons. ‘Hoe we hier terechtkomen? Via de groene gids van Natuurmonumenten. We zochten een groene camping waar in de buurt bovendien de mogelijkheid bestaat om te kanoën. En dus werd het Lettelbert. Deze camping leek ons leuk en de eerste voortekenen lijken ook heel goed’, vertelt ze. Een echt waardeoordeel kan ze nog niet geven, want zij, haar man en de twee meisjes kwamen pas gisteravond aan. ‘De camping is prima. Dat hebben we wel al gezien. Vanmiddag gaan we het water op. Maar ook dat lijkt zo op het eerste gezicht goed. Weet je, wij zijn niet van die zonaanbidders. Lekker weg in eigen land vinden we prima. En we blijven veertien dagen. En die gaan we volmaken ook.’
De man van Judith is nog druk bezig de tent in te richten. Een enorme klus, want het gezin heeft waarschijnlijk de grootst denkbare tent mee. ‘Wat een kanjer hè. Hebben we ook bewust gedaan. Als je op vakantie gaat in eigen land dan loop je de kans dat je wel eens wat slechter weer hebt. In dat geval kunnen we ook in de tent uit de voeten. Ook daar kunnen de kinderen zich prima vermaken.’ Judith is dus heel positief dus. Zelfs over de buurman. Een Duitser.
Centraal op het terrein staat een keurig houten huisje. Het is de receptie. En voor die receptie zit een mevrouw. Ze luistert naar de naam Els Wouda. Ze woont normaliter in Hardegarijp en is deze week gastvrouw samen met haar man Halbe, die dus gastheer is. ‘We hebben een heel behoorlijke bezetting’, zegt ze. ‘En vanavond wordt het helemaal druk. Elk jaar komen hier kanoërs logeren die deelnemen aan de Stad- en Ommeland tocht. We reserveren er het achterste veldje voor. Heel gezellig’, zegt Els, die geheel vrijwillig mensen wegwijs maakt en ze helpt met allerlei zaken. ‘De enige mensen die betaald worden, zijn de mensen die het gras maaien en het sanitair schoonmaken. Dit is een Nivon-camping. Onze doelstelling is om te proberen natuur en mens zoveel mogelijk in hun waarde te laten. En al zeg ik het zelf, dat lukt heel aardig.’
Els is meer de communicator, Halbe is van het échte werk. De arme man zweet. Als een ervaren otter. Logisch, want het kwik loopt vandaag al heel snel op naar dertig graden. Om de factor luchtvochtigheid nog maar even buiten beschouwing te laten. ‘In principe hebben we hier vaak ‘kortere gasten’. Mensen blijven hooguit een week en trekken dan verder. En echt, ze komen overal vandaan. Je hebt wat dat betreft pech, want er zijn vanmorgen net twee jongens uit Barcelona vertrokken’, zegt Els, die bovendien vertelt dat de Duitse buurman van Judith uit Hannover komt. ‘Behalve dat we mens en natuur in hun waarde willen laten, proberen we de stroom via een zonneboiler te regelen en willen we ook gewoon een gezellige camping zijn. En dus is er elke avond kampvuur en bakken we brood. Er zijn ook mensen die hier hun verjaardag vieren. Dan zetten we gezellig alle picknicktafels bij elkaar. En een feest dat die mensen hier dan hebben. Heerlijk ontspannen, middenin de natuur.’ Prima kampeerplek dus, daar in Lettelbert. En – zo belooft Els- het wordt nóg mooier. ‘De bedoeling is dat we in het najaar een speciaal veldje voor campers creëren. Verhoogd en verhard. Hoeven de campers niet langer het gehele terrein over. En zo wordt het stukje bij beetje mooier en mooier hier.’