‘Nee, lucratief was het niet, maar je moest er gewoon bij zijn’
actueel
Jaarbeurs van het Noorden bestaat 65 jaar
RODEN – Normaliter doe je als je 65 jaar wordt een stapje terug. Dan zit je werkzame leven er zo goed als op. Dit geldt echter niet voor de Jaarbeurs van het Noorden. Integendeel. ‘Wij beginnen aan een nieuw leven’, lacht André Brasse namens de organisatie. Omdat ook Brasse weet dat er zonder verleden geen heden is, wordt de komende beurs uitgebreid stilgestaan bij de roemruchte historie van wat eerst een landbouwbeurs was. Hoe en wat, dat weten Brasse c.s. nog niet precies. Misschien met een expositie, wellicht met grote projecties van oude foto’s. Een oproep in de Krant leverde al wat historisch materiaal op, onder meer van Emmy van der Spoel.
Het verzamelen van historisch materiaal en foto’s gebeurt in nauwe samenwerking met de Historische vereniging Roon. ‘Mensen die foto’s hebben, kunnen die bij Roon laten scannen. Ze krijgen de foto’s dus meteen weer mee naar huis. Wij krijgen de gescande foto’s en Roon bouwt zo een archief op. Bijzonder is dat ook Roon over relatief weinig historisch materiaal van de Jaarbeurs beschikte’, zegt Brasse, die uitermate blij is met de foto’s van Van der Spoel. ‘Dit is nou precies wat we zoeken’, zegt hij.
Pronkstuk in het materiaal van Van der Spoel is wel de deelnemerskaart van haar vader, Hendrik van der Spoel. De kaart stamt uit 1962. ‘Mijn vader en moeder hadden een supermarkt, Kroon. Op de Helterbult. Kroon ZB, zelfbediening dus. Je kon er ‘Kroontjes sparen’. Ik weet niet beter dan dat mijn vader op de beurs stond. Dat was in die tijd vanzelfsprekend. Je moet je voorstellen dat er toen ook minder te doen was dan tegenwoordig en dus keek iedereen er echt naar uit. Als Roner ondernemer moest je er gewoon bij zijn. Dikke handel? Welnee, maar dat maakte volgens mij niet zo veel uit. Je was er gewoon,’, zegt Emmy. Zelf herinnert ze zich niet heel veel van de Kroon-tijd en de beurs. ‘Wat ik wel weet is dat je in die tijd entree moest betalen. Tegen mij werd gezegd dat ik bij de ingang maar moest zeggen dat ik een dochter van Van der Spoel was. Mocht ik er gratis in. We verkochten chips en tabak. Uit die tijd heb ik dus wat foto’s opgezocht. Ze zaten nog keurig in de welbekende, ouderwetse fotoboeken. Met cellofaantje er over. Je ziet m’n vader en moeder en m’n twee zussen Froukje en Betty. Ook Froukje Hartholt staat ergens op de foto. Mooi he, die Kever voor de zaak. En die kleding, haha. Kijk eens naar die sokken en die jas. Volgens mij staan we op één foto buiten als ik zo naar de grond kijk. Ik geloof niet dat er stenen in de tent lagen, haha.’
Kroon verkocht ook nylonkousen. ‘Haha, geen idee of die tijdens de Jaarbeurs ook echt verkocht werden’, zegt Emmy. ‘We hadden een zelfbedieningszaak en drie rijdende winkels. Mijn moeder runde een stomerij. Op een bepaald moment wilden we de zaak verkopen. Bleek dat er een weg zou komen. Had de gemeente in de krant aangekondigd en tegen die herbestemming waren geen bezwaren binnengekomen. En dus konden we het alleen aan de gemeente verkopen. Dat was wel een wat merkwaardig einde inderdaad’, vertelt Emmy.
Emmy herinnert zich ook nog Gré Woering. ‘Toen had je nog een omroepster bij de beurs, Gré dus. Als een kind z’n ouders kwijt was, hoorde je de stem van Gré. Zij zal vast ook nog wel genoeg materiaal hebben. Verder weet ik nog dat Zwaanstra met auto’s op de beurs stond, net als natuurlijk de Landbouwvereniging. Pa vond de beurs vooral gezellig. Na sluitingstijd werd er altijd een stevig borreltje gedronken.’
Brasse luistert aandachtig. ‘Er zijn zo veel verhalen. Prachtige verhalen. En nogmaals: zonder verleden geen toekomst. We willen nadrukkelijk aandacht aan de 65e verjaardag besteden en dus blijven we op zoek naar mensen als Emmy die ons verder kunnen helpen. Hoe meer, hoe beter. Ondertussen zijn we uiteraard ook druk bezig met de aanstaande beurs. De voortekenen lijken goed. Met Ilonka pots, Kina Bathoorn en Ingrid Prins hebben we een mooi team staan nu. AmySoft komt opnieuw met een grote stand, en verder is al duidelijk dat we de indeling naar aanleiding van de evaluatie van 2016 weer enigszins aan gaan passen. We willen elk jaar stappen maken. Mooi is ook dat het zo maar eens kan zijn dat een aantal Roner bedrijven terugkeren op de beurs. Hun interesse is in elk geval weer aangewakkerd.’
Het verzamelen van historisch materiaal en foto’s gebeurt in nauwe samenwerking met de Historische vereniging Roon. ‘Mensen die foto’s hebben, kunnen die bij Roon laten scannen. Ze krijgen de foto’s dus meteen weer mee naar huis. Wij krijgen de gescande foto’s en Roon bouwt zo een archief op. Bijzonder is dat ook Roon over relatief weinig historisch materiaal van de Jaarbeurs beschikte’, zegt Brasse, die uitermate blij is met de foto’s van Van der Spoel. ‘Dit is nou precies wat we zoeken’, zegt hij.
Pronkstuk in het materiaal van Van der Spoel is wel de deelnemerskaart van haar vader, Hendrik van der Spoel. De kaart stamt uit 1962. ‘Mijn vader en moeder hadden een supermarkt, Kroon. Op de Helterbult. Kroon ZB, zelfbediening dus. Je kon er ‘Kroontjes sparen’. Ik weet niet beter dan dat mijn vader op de beurs stond. Dat was in die tijd vanzelfsprekend. Je moet je voorstellen dat er toen ook minder te doen was dan tegenwoordig en dus keek iedereen er echt naar uit. Als Roner ondernemer moest je er gewoon bij zijn. Dikke handel? Welnee, maar dat maakte volgens mij niet zo veel uit. Je was er gewoon,’, zegt Emmy. Zelf herinnert ze zich niet heel veel van de Kroon-tijd en de beurs. ‘Wat ik wel weet is dat je in die tijd entree moest betalen. Tegen mij werd gezegd dat ik bij de ingang maar moest zeggen dat ik een dochter van Van der Spoel was. Mocht ik er gratis in. We verkochten chips en tabak. Uit die tijd heb ik dus wat foto’s opgezocht. Ze zaten nog keurig in de welbekende, ouderwetse fotoboeken. Met cellofaantje er over. Je ziet m’n vader en moeder en m’n twee zussen Froukje en Betty. Ook Froukje Hartholt staat ergens op de foto. Mooi he, die Kever voor de zaak. En die kleding, haha. Kijk eens naar die sokken en die jas. Volgens mij staan we op één foto buiten als ik zo naar de grond kijk. Ik geloof niet dat er stenen in de tent lagen, haha.’
Kroon verkocht ook nylonkousen. ‘Haha, geen idee of die tijdens de Jaarbeurs ook echt verkocht werden’, zegt Emmy. ‘We hadden een zelfbedieningszaak en drie rijdende winkels. Mijn moeder runde een stomerij. Op een bepaald moment wilden we de zaak verkopen. Bleek dat er een weg zou komen. Had de gemeente in de krant aangekondigd en tegen die herbestemming waren geen bezwaren binnengekomen. En dus konden we het alleen aan de gemeente verkopen. Dat was wel een wat merkwaardig einde inderdaad’, vertelt Emmy.
Emmy herinnert zich ook nog Gré Woering. ‘Toen had je nog een omroepster bij de beurs, Gré dus. Als een kind z’n ouders kwijt was, hoorde je de stem van Gré. Zij zal vast ook nog wel genoeg materiaal hebben. Verder weet ik nog dat Zwaanstra met auto’s op de beurs stond, net als natuurlijk de Landbouwvereniging. Pa vond de beurs vooral gezellig. Na sluitingstijd werd er altijd een stevig borreltje gedronken.’
Brasse luistert aandachtig. ‘Er zijn zo veel verhalen. Prachtige verhalen. En nogmaals: zonder verleden geen toekomst. We willen nadrukkelijk aandacht aan de 65e verjaardag besteden en dus blijven we op zoek naar mensen als Emmy die ons verder kunnen helpen. Hoe meer, hoe beter. Ondertussen zijn we uiteraard ook druk bezig met de aanstaande beurs. De voortekenen lijken goed. Met Ilonka pots, Kina Bathoorn en Ingrid Prins hebben we een mooi team staan nu. AmySoft komt opnieuw met een grote stand, en verder is al duidelijk dat we de indeling naar aanleiding van de evaluatie van 2016 weer enigszins aan gaan passen. We willen elk jaar stappen maken. Mooi is ook dat het zo maar eens kan zijn dat een aantal Roner bedrijven terugkeren op de beurs. Hun interesse is in elk geval weer aangewakkerd.’
