Ongenode gast - vissen in Roden
Wat: vissen bij de Kanovijver
Wanneer: woensdag 28 juli
Hoe laat: 14:30 uur
RODEN – Bij de Kanovijver in Roden vond afgelopen week alweer de vierde zomeractiviteit van Welzijn in Noordenveld plaats. Jonge vissers gooiden hun hengel uit in de hoop en mooie voorn, karper of brasem uit het water te trekken. De Ongenode Gast, weer terug van vakantie, nam een kijkje.
Het miezert in Roden, wanneer fotograaf Erik zijn bolide parkeert. Nog midden in een verhaal over een hele ingewikkelde Netflix-serie, loopt hij samen met de Ongenode Gast langs het water richting ‘de blauwe jasjes’. Die blauwe jasjes zijn van stagiaires van WiN, die Erik van der Heide en Wouter Meertens vandaag ondersteunen bij deze activiteit. Het is weer eens wat anders dan een buikschuifbaan of een middagje suppen. Rustiger vooral. Aan de waterkant hangt een ongekende sereniteit. Dat moet vooral voor een druktemaker als Van der Heide even wennen zijn. Meertens vertelt dat er zich vier jongeren hebben aangemeld voor de workshop. Zelf staat hij er wat verloren bij. Een goede visser blijkt hij niet. Dat laat hij dan ook liever over aan Henk Mensinga, directeur van Sportvisserij Groningen Drenthe. Voor de hengelsportfederatie was de coronatijd een goede tijd. In hoeverre je er zo over mag spreken, natuurlijk. Vissen is weer helemaal hot, nieuwe leden melden zich bij de vleet. Mensinga is dan ook tevreden. ‘We groeien, dat is goed om te zien’, zegt hij. Vandaag verleent Sportvisserij Groningen Drenthe medewerking aan deze jeugdactiviteit in Roden. ‘Dat doen we graag’, aldus Mensinga. ‘Het is mooi om de jeugd wat te ondersteunen.’ En het helpt, zo geeft hij aan. ‘Er wordt aardig wat gevangen. Best netjes.’
Net op dat moment hengelt Daniël zijn zesde van de middag binnen. ‘Keurig!’, klinkt het achter hem. Ook Marcel van der Heide, zelf een fervent visser, helpt vanmiddag mee. Hij voorziet de deelnemers (drie jongens en één meisje) van tips. En hij helpt als er ‘een balletje’ is losgeschoten. ‘Dan doen we er weer eentje op.’
Robin uit Peize moet vanmiddag geduld hebben. Hij vist met een werphengel, net als zijn buurman. De bedoeling is om de grotere vissen binnen te halen, maar engelengeduld is hiervoor een must. Zo af en toe knabbelt er wel wat, maar een echte beet blijft uit. ‘Ze pakken het voer wel, maar ze bijten nog niet’, zegt hij. Geduld blijkt een schone zaak.
Ondertussen consternatie zo’n drie meter verder. Daar haalt de dame van het gezelschap een fraaie vis binnen. Mensinga kan zijn enthousiasme maar moeilijk onder stoelen of banken steken. ‘Dat is een prachtige zeelt!’, klinkt het, waarmee de vraag van Meertens (‘wat is dat?’) direct is beantwoord.
De vier deelnemers hebben kortom succes. En ondanks de wat lage opkomst, ziet jongerenwerker Erik het als een geslaagde vismiddag. ‘Het is een goed begin’, stelt hij. ‘We hebben er nu geen fantastisch weer bij, misschien dat we daarom niet zo heel veel aanmeldingen hebben. Maar van tevoren weet je dat je minder aanmeldingen krijgt dan bij buikschuiven. Het is in ieder geval een goede start. Later kunnen we dit zeker weer eens oppakken.’ Ook Mensinga ziet dat wel zitten, waardoor een herhaling op handen lijkt.
De Ongenode Gast en de fotograaf lopen weer terug, over het bruggetje en richting de auto. De visgrappen – hoe flauwer hoe beter – zijn niet van de lucht. ‘Boter bij de vis’, ‘vlees noch vis’, ‘achter het net vissen’ enzovoort. Nee, het niveau wordt er deze woensdag niet beter op. De hitte doet wat met een mens….
