‘Als ze weten dat ze naar een andere plek gaan, worden ze gretig’
actueel
RODEN - Ach, een schaap. Beetje sullig beest. Dat geblaat, die hulpeloze, trieste blik. En valt ie, dan bestaat de kans dat ie niet weer overeind komt, helemaal als ze op de rug liggen. Dat er wel degelijk leven in een schaap zit en dat ze zelfs kunnen rennen, dat werd donderdagmorgen bewezen. Toen liepen ruim honderd schapen van de Dingspil naar school de Hoeksteen in Roden, een tochtje van een kilometertje. De schapen legden de afstand joggend af. Sprintend. ‘Had je niet gedacht hè’, lachte Nico Buitenkamp, eigenaar van de schapen. ‘Schapen worden gretig als ze weten dat ze naar een andere plek gaan. Dan ruiken ze het verse, hoge gras.’ Hond Thor begeleidde de schapen, de Krant liep mee.
Nico woont in Vries en startte in 2005 met het houden van schapen en het trainen van zijn eigen bordercollies. Sinds 2012 is hij eigenaar van Buitenkamp Begrazing, een bedrijf waar mens- en diervriendelijkheid centraal staan, net als het milieu en flexibiliteit. Nico eet een boterham. Hij moet straks schapenmoeders en hun lammeren, dik honderd, van Dingspil naar De Hoeksteen in Roden zien te krijgen. Voorwaar geen eenvoudige opgave. ‘Maar ik hen Thor bij me’, zegt Nico, doelend op de bordercollie. Thor wordt uit de auto gehaald en gaat meteen aan het werk. ‘Ik train deze honden na een jaar. Het eerst jaar mogen ze jong zijn, dan gaan ze aan het werk.’ En werken, zo blijkt, doet Thor graag. Terwijl Nico de omheining weghaalt, houdt Thor de schapen bij elkaar. De gemeente Noordenveld huurde Buitenkamp in voor begrazing. Begrazing door schapen biedt nogal wat voordelen. ‘Je krijgt dichtere graszoden’, zegt Nico, die iedereen die net gras heeft aangelegd aanraadt een schaap te laten komen. ‘Bovendien krijgen bloemen veel meer kans. De schapen eten de eerste bloemetjes er af, dat klopt. Daarna krijgen de planten echter meer tijd om te herstellen. Als we in september terugkomen, eet het schaap de plant opnieuw op. De zaden gaan dan echter in de vacht zitten en via mest worden die zaden verspreid. Ja, een vorm van natuurlijke zaadverspreiding. En let op: deze schapen komen overal en verspreiden dus ook zaden uit andere gebieden. Wie weet wat voor mooie planten je hier straks krijgt. ‘ Planten die meer kans krijgen dus, dichter gras. Zal een duur grapje zijn. ‘Haha’, lacht Nico. ‘Dat valt mee. Ik denk dat je met een kudde schapen zeker niet meer geld kwijt bent. Ik denk zelfs dat dit ietsje goedkoper is. Ik werk op dit moment voor de gemeente Tynaarlo en heb een tweejarig contract met Haren. Noordenveld is net nieuw. Volgende week zit ik met de gemeente om tafel.’ Ondertussen lijkt heel Roden verliefd op de schapen. Het zorgt voor ansichtkaart-achtige foto’s. Voor sfeer, voor een lach bij mensen op het gezicht. Mensen ontmoeten elkaar bij de schaapskudde. Klachten zijn er amper. Een mevrouw uit Roden belde met de gemeente. Ze liep met haar hondje en de kleine viervoeter likte even aan de mobiele omheining. Wist de hond veel dat er stroom op stond. ‘Ik krijg zelden klachten en als iemand wat zegt, dan zijn het inderdaad vaak mensen met honden. Dat ze om moeten lopen, af moeten wijken van hun dagelijkse loopje’, zegt Nico. En dus kan het zomaar zijn dat de schapen blijven. ‘Als ze niet grazen, heb ik ze bij Natuurmonumenten in Eelde-Paterswolde staan en bij boeren die graag schapen op hun terrein willen. ‘ Thor is ondertussen druk doende. De schapen rennen de weg op. Sprinten weg, lopen passanten bijkans onder de voet, blaten wat, pesten elkaar onderweg en zorgen voor lachende mensen in auto’s en op fietsen. In no-time zijn ze bij de school waar ze worden opgewacht door de leerlingen. De schapen kijken echter niet op of om. Ze kijken alleen naar het veel te hoge gras. Ze snellen richting dat gras en beginnen aan hun specialiteit: eten. ‘Ja, ze kunnen heel wat op. Ze eten maar door. Hier zitten veel moeders met lammeren bij. De kleintjes drinken nog bij de moeders, die dus veel moeten eten. En schapen hebben meer dan een maag. Vergeet dat niet.’ Nico en Thor zijn klaar, de schapen beginnen net. Ook de boompjes worden aangevallen. Het geblaat is niet van de lucht. Alsof het maandelijkse maandagalarm weer in ere is hersteld. Dat de schapen nu bij school staan, is te danken aan Facebook. Gerda Koek- Bremer opperde de schapen het veel te lange gras rond school op te laten eten. Bert Akker van WBV de Hofsteden belde en nu staan ze er. ‘In twee dagen, hooguit, is het gras hier kort’, lacht Nico, die binnen aan de leerlingen vertelt over zijn werk, zijn schapen en over Thor. Wonderlijk, die bordercollies. ‘De ‘will to please’ bij deze honden is groot. Ze willen het zo graag goed doen. Vanwege de gretigheid van de schapen liet ik hem net voorop lopen. Mooi om te zien he hoe hij zijn schaapjes bij elkaar houdt. Geweldige hond’, zegt Nico nog. Roden is verliefd op Nico’s kudde. Roden ziet liever de schapen dan de maaimachines. Duur is het niet, wel zal het mogelijk wat werkgelegenheid kosten. In het groen is echter genoeg te doen. En dus zou Noordenveld er verstandig aan doen ook een contract met Buitenkamp aan te gaan. Voor die ansichtkaartjes, gewoon voor het oog. Voor de lach om de gezichten van de mensen. En dan zien we Thor ook nog eens weer.
Nico woont in Vries en startte in 2005 met het houden van schapen en het trainen van zijn eigen bordercollies. Sinds 2012 is hij eigenaar van Buitenkamp Begrazing, een bedrijf waar mens- en diervriendelijkheid centraal staan, net als het milieu en flexibiliteit. Nico eet een boterham. Hij moet straks schapenmoeders en hun lammeren, dik honderd, van Dingspil naar De Hoeksteen in Roden zien te krijgen. Voorwaar geen eenvoudige opgave. ‘Maar ik hen Thor bij me’, zegt Nico, doelend op de bordercollie. Thor wordt uit de auto gehaald en gaat meteen aan het werk. ‘Ik train deze honden na een jaar. Het eerst jaar mogen ze jong zijn, dan gaan ze aan het werk.’ En werken, zo blijkt, doet Thor graag. Terwijl Nico de omheining weghaalt, houdt Thor de schapen bij elkaar. De gemeente Noordenveld huurde Buitenkamp in voor begrazing. Begrazing door schapen biedt nogal wat voordelen. ‘Je krijgt dichtere graszoden’, zegt Nico, die iedereen die net gras heeft aangelegd aanraadt een schaap te laten komen. ‘Bovendien krijgen bloemen veel meer kans. De schapen eten de eerste bloemetjes er af, dat klopt. Daarna krijgen de planten echter meer tijd om te herstellen. Als we in september terugkomen, eet het schaap de plant opnieuw op. De zaden gaan dan echter in de vacht zitten en via mest worden die zaden verspreid. Ja, een vorm van natuurlijke zaadverspreiding. En let op: deze schapen komen overal en verspreiden dus ook zaden uit andere gebieden. Wie weet wat voor mooie planten je hier straks krijgt. ‘ Planten die meer kans krijgen dus, dichter gras. Zal een duur grapje zijn. ‘Haha’, lacht Nico. ‘Dat valt mee. Ik denk dat je met een kudde schapen zeker niet meer geld kwijt bent. Ik denk zelfs dat dit ietsje goedkoper is. Ik werk op dit moment voor de gemeente Tynaarlo en heb een tweejarig contract met Haren. Noordenveld is net nieuw. Volgende week zit ik met de gemeente om tafel.’ Ondertussen lijkt heel Roden verliefd op de schapen. Het zorgt voor ansichtkaart-achtige foto’s. Voor sfeer, voor een lach bij mensen op het gezicht. Mensen ontmoeten elkaar bij de schaapskudde. Klachten zijn er amper. Een mevrouw uit Roden belde met de gemeente. Ze liep met haar hondje en de kleine viervoeter likte even aan de mobiele omheining. Wist de hond veel dat er stroom op stond. ‘Ik krijg zelden klachten en als iemand wat zegt, dan zijn het inderdaad vaak mensen met honden. Dat ze om moeten lopen, af moeten wijken van hun dagelijkse loopje’, zegt Nico. En dus kan het zomaar zijn dat de schapen blijven. ‘Als ze niet grazen, heb ik ze bij Natuurmonumenten in Eelde-Paterswolde staan en bij boeren die graag schapen op hun terrein willen. ‘ Thor is ondertussen druk doende. De schapen rennen de weg op. Sprinten weg, lopen passanten bijkans onder de voet, blaten wat, pesten elkaar onderweg en zorgen voor lachende mensen in auto’s en op fietsen. In no-time zijn ze bij de school waar ze worden opgewacht door de leerlingen. De schapen kijken echter niet op of om. Ze kijken alleen naar het veel te hoge gras. Ze snellen richting dat gras en beginnen aan hun specialiteit: eten. ‘Ja, ze kunnen heel wat op. Ze eten maar door. Hier zitten veel moeders met lammeren bij. De kleintjes drinken nog bij de moeders, die dus veel moeten eten. En schapen hebben meer dan een maag. Vergeet dat niet.’ Nico en Thor zijn klaar, de schapen beginnen net. Ook de boompjes worden aangevallen. Het geblaat is niet van de lucht. Alsof het maandelijkse maandagalarm weer in ere is hersteld. Dat de schapen nu bij school staan, is te danken aan Facebook. Gerda Koek- Bremer opperde de schapen het veel te lange gras rond school op te laten eten. Bert Akker van WBV de Hofsteden belde en nu staan ze er. ‘In twee dagen, hooguit, is het gras hier kort’, lacht Nico, die binnen aan de leerlingen vertelt over zijn werk, zijn schapen en over Thor. Wonderlijk, die bordercollies. ‘De ‘will to please’ bij deze honden is groot. Ze willen het zo graag goed doen. Vanwege de gretigheid van de schapen liet ik hem net voorop lopen. Mooi om te zien he hoe hij zijn schaapjes bij elkaar houdt. Geweldige hond’, zegt Nico nog. Roden is verliefd op Nico’s kudde. Roden ziet liever de schapen dan de maaimachines. Duur is het niet, wel zal het mogelijk wat werkgelegenheid kosten. In het groen is echter genoeg te doen. En dus zou Noordenveld er verstandig aan doen ook een contract met Buitenkamp aan te gaan. Voor die ansichtkaartjes, gewoon voor het oog. Voor de lach om de gezichten van de mensen. En dan zien we Thor ook nog eens weer.