Noordenvelders; Gretha van der Veen
Ze straalt een bepaalde rust uit. In haar manier van praten, in haar manier van doen en vooral in haar manier van luisteren. Gretha van der Veen biedt als geen ander een luisterend oor. Het maakt haar goed in haar werk als uitvaartverzorgster en maakt haar bovendien een uitstekende gesprekspartner. In haar huis te Peize zijn de rollen omgedraaid. Gretha vertelt, De Krant luistert.
Dat Gretha al een kwart eeuw in Peize woont, is alles behalve vanzelfsprekend. Haar man Ate groeide op in het huis naast hun huidige woning. ‘Maar toen Ate vertelde dat hij terug wilde naar Peize, voelde ik daar aanvankelijk weinig voor’, zegt Gretha. Op dat moment woonde het stel namelijk nog in Enschede. ‘Ik volgde er de secretaresseopleiding. Ate studeerde er ook en van mij hadden we niet per se weg gehoeven. Maar omdat Ate weer naar Peize wilde en dit huis door zijn ouders verhuurd werd, besloten we er toch in te trekken. Het zou tijdelijk zijn. Ik dacht: ik wil hier echt niet wonen. Maar na één nacht was ik verkocht. De volgende ochtend werd ik wakker, keek ik naar buiten waar de schapen graasden en dacht ik: dit is eigenlijk best wel mooi. ’s Ochtends liep ik naar de supermarkt, waar ik tot de conclusie kwam dat ik tóch wel in Peize wilde wonen. De omgeving, de mensen. Het is prachtig. Wanneer ik dat toegaf aan Ate? Pas na een maand, denk ik. Tegenwoordig is het zo dat ik soms nachtmerries heb dat ik mijn huis moet verkopen. Ik ben echt gehecht geraakt aan deze plek.’
Peize is in het hart van Gretha geslopen. Als aanpakker ziet ze daarnaast genoeg kansen in het dorp. Wat te denken van het oude gemeentehuis wat te koop staat. ‘Daar zou ik graag een afscheidshuis in maken, zoals dat er eerder ook was. Ik denk echt dat hier behoefte aan is.’ Verwonderlijk is het niet dat zij hier een afscheidshuis van wil maken. Als uitvaartverzorgster weet ze hoe belangrijk het is om goed afscheid te nemen. ‘Zo’n 4,5 jaar geleden zijn mijn collega Janneke en ik begonnen met GJ Uitvaartverzorging. Daarvoor deed ik het al in mijn eentje, Janneke volgde toen de opleiding. De samenwerking met Janneke bevalt ontzettend goed. We zijn er zelfs hele goede vriendinnen door geworden.’
Jarenlang had Gretha een schoonheidssalon bij huis. Tot aan september vorig jaar zelfs nog. Hoe komt het dat iemand die eerst in een schoonheidssalon werkte, opeens aan de bak gaat in de uitvaartbranche. ‘Dat idee sloop erin rond de dood van mijn moeder, in 2011. We hadden toen een hele warme, lieve uitvaartverzorgsters, die ons fantastisch begeleidde. Ik had meteen het gevoel dat het iets voor mij was. Ik ben toen eerst een halfjaar met een uitvaartverzorger mee gaan lopen. Na de eerste uitvaart wist ik het al: dit is iets voor mij.’
Inmiddels heeft Gretha naar schatting zo’n honderd uitvaarten verzorgd. ‘Ik kan veel terughalen. Sommige uitvaarten blijven je meer bij dan een ander. Ik kan gelukkig snel schakelen tussen werk en privé. Dat is in mijn vak ook heel belangrijk.’ Wanneer ze thuis is, duurt het maar even of ze ligt in de relaxmodus. Bij mooi weer in de tuin, met de voeten op de poef en bij minder weer gewoon binnen, met de voeten op de bank. ‘Heerlijk vind ik dat’, zegt de moeder van vier. ‘Ik ben veel bezig, heb altijd wel iets te doen maar kan juist ook heel rustig aan doen.’ Zo doet Gretha vrijwilligerswerk voor het Alzheimercafé en fotografeert en schrijft ze graag. ‘Of het niet druk is? Zo zie ik dat niet. Ik hou er gewoon niet van als ik me moet bedenken wat ik moet gaan doen. Ik ben liever bezig.’
En het allerliefst is ze bezig met mensen. ‘Ik ben een mensenmens, ja. De psyche van de mens heeft mij altijd gefascineerd. Ik wil graag weten wat iemand blij maakt, of juist verdrietig maakt. Wat schuilt daar achter?’. Even is het stil. Dan: ‘Laatst ben ik naar de Paardenshow in Peize geweest. Totaal niet mijn ding. Ik ben eigenlijk bang voor paarden, maar ging wel heen. Dan zie ik die paardenmensen, raak ik met ze in gesprek en kom ik erachter wat hen drijft. Heel bijzonder. En: ik ben iets minder bang voor paarden geworden.’ Het is Gretha ten voeten uit. Zij verbaast zich niet, zij verwondert slechts.