‘Mijn familie in Oekraïne heeft het zwaar, maar ze kunnen het aan’

MARUM - Ook dit jaar roept de Kerstviering voor de Oekraïners, welke vanwege de oorlog in hun thuisland in Nederland worden opgevangen, ambivalente gevoelens op. Dat geldt ook voor de ongeveer 150 Oekraïners, die in Marum worden opgevangen in het voormalige schoolgebouw ‘De Springplank’. Kerst en de dagen, welke daaraan voorafgaan worden vooral gekenmerkt door bezinning en hoop. En dan vooral de hoop en hunkering naar vrede op aarde. Dat laatste lijkt voor de Oekraïners helaas nog steeds ver weg. Voor hen kenmerkt de periode rond de komende Kerstviering zich door een aanhoudend gevoel van angst, verdriet en onzekerheid. Nog meer dan in Nederland zijn in Oekraïne de Kerstdagen vooral voorbestemd om met de gezamenlijke familie door te brengen. Maar door de oorlog zijn veel families daartoe niet in de gelegenheid. Voor de Oekraïners, welke in Marum worden opgevangen, is dat uiteraard niet anders. De Krant ging met een aantal van hen gesprek.

Het bijzondere aan het gesprek met een drietal Oekraïners, is het feit dat ze doof zijn. In Marum worden meerdere Oekraïners opgevangen, die doof zijn en dat is een bewuste keuze. Dankzij gebarentaal zijn ze in staat om onderling te communiceren en het voorkomt dat ze binnen een groep in een isolement kunnen geraken. Ook is er een praktische reden, want ze kunnen bijvoorbeeld met meerdere personen gelijktijdig naar een locatie gebracht worden, waar gehoortesten worden afgenomen. Voor het interview met hen werd gebruik gemaakt van een app, waarbij na een ingesproken vraag en antwoord de tekst op het display van de mobiele telefoon leesbaar wordt. Gesprekspartner Arsen woont al langere tijd in de opvanglocatie aan het Malijksepad in Marum. Hij maakt een montere indruk en geeft aan dat hij uitkijkt naar de gezamenlijke Kerstviering in de opvanglocatie. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om het volgende duidelijk te maken: ‘Marum is voor ons een prima plek, we worden goed opgevangen en begeleid. Ik wil iedereen bedanken voor de voortdurende hulp die we krijgen. Als dagbesteding heb ik werk gevonden als metaaldraaier. Dat is een fijne afleiding, want we kunnen hier alleen maar in onzekerheid afwachten hoe het met de oorlog in Oekraïne zal gaan verlopen’. Ook Nadezjda, die met haar eveneens dove partner Roman sinds vijf maanden in Marum wordt opgevangen, oordeelt positief: ‘De opvang in Marum is geweldig en het dorp heeft een ‘warme’ ziel. Mijn familie in Oekraïne heeft het zwaar, maar ze kunnen het aan. Mijn ouders worden er opgevangen in een veiligheidscentrum. We kunnen alleen maar hopen dat de oorlog snel voorbij is’. Nadezjda en haar partner Roman willen tijdens hun verblijf in Nederland graag aan het werk, maar het is nog niet gelukt om werk te vinden. 

Grote zelfredzaamheid

Klaske de Haan, werkt als woonbegeleider in de opvanglocatie in Marum, waar in totaal ongeveer 120 Oekraïners worden opgevangen. Klaske benadrukt dat de zelfredzaamheid van de groep Oekraïners groot is: ‘Het zijn zelfstandige mensen, die door de oorlog veel kwijt zijn geraakt. Wat ze zelf kunnen doen, dat doen ze ook het liefst zelf. En dat strookt helemaal met ons beleid. Wij zijn er voor ondersteuning en begeleiding en niet om voor hen beslissingen te nemen. We werken hier met een fijn team, waarin we elkaar goed aanvullen en op één lijn zitten. Dat brengt voor de bewoners rust en duidelijkheid. De integratie verloopt goed en daarin hebben vooral ook meerdere vrijwilligers, die bijvoorbeeld de bewoners helpen om de Nederlandse taal te leren, een rol. Meerdere vrijwilligers wonen dichtbij de opvanglocatie en dat zijn dus eigenlijk buren. De interactie welke dit oplevert is heel fijn en werkt mee aan de inburgering van ‘onze’ Oekraïners’.

Kerstgedachte

Op 1^e Kerstdag gaan de bewoners genieten van een Kerstdiner. Een bewoonster, die heel goed kan koken gaat dat samen met anderen bereiden. Er is een budget voor beschikbaar en de inkopen doen ze zelf. Op 2^e Kerstdag is er een gezamenlijke lunch en een bingoavond. In hun thuisland wordt Kerst vooral op 6 januari (Driekoningen) gevierd. Dat doen ze samen met familie, waarbij traditionele gerechten worden bereid, zoals gebraden eend met appels. Hopelijk wordt tijdens de Kerstviering in Marum de ellende in hun thuisland voor hen even wat naar de achtergrond gedrongen. Aan het einde van het gesprek wordt aan Arsen en Nadezjda gevraagd of ze nog een speciale Kerstwens of Kerstgedachte hebben. Na enig nadenken laat Arsen weten: ‘Een snel einde aan de oorlog en vrede voor iedereen’. Nadezjda onderschrijft deze wens en laat verder weten: ‘We zijn voor nu heel dankbaar voor de steun en zorg die wij hier in Marum ondervinden’. Hopelijk worden hun wensen spoedig vervuld en kan de volgende Kerst weer in vrede met de voltallige familie in Oekraïne worden gevierd.