‘Het engeltje van Midwolde’
LEEK – Vorige week woensdag vond alweer de laatste vergadering van de raad voor de zomervakantie plaats. In Den Haag wordt op deze dag altijd een barbecue met alle luxe vleessoorten die voorradig zijn gehouden. Waar doen ze ’t van in een tijd van bezuinigen door het vooral plagen van ouderen? Na de laatste vergadering in Leek doen we het met rivella, sinas en voor de liefhebbers een glas goedkope wijn. Daarnaast een handje borrelnootjes, een mini tomaatje en een stukje kaas. Toch is het misschien wel gezelliger dan tijdens de braspartij op het Binnenhof. De commissie- en raadsvergadering kende verschillende hoogtepunten, waaronder de aanvraag voor een lunchroom aan het Grootwinkelplein. De commissie was hier in meerderheid geen voorstander van. Dit omdat volgens afspraak kleinschalige bedrijven in het centrum thuishoren. Ook het agendapunt over Dwarshaspel 15, de aanvraag voor een omgevingsvergunning i.v.m. met het slopen en bouwen van een groter varkensbedrijf kon zich verheugen in een grote meerderheid. Na anderhalf uur overleg was de eindconclusie van de voorzitter: D’66 tegen, de rest voor, zodat de aanvrager de heer Kroesbergen verder kan met zijn voorbereiding en een enkele omwonende kan beginnen met het schrijven van een zienswijze tegen de vergunning. Aan het begin van de raadsvergadering is er de mogelijkheid voor burgers om in te spreken over een onderwerp wat niet op de agenda staat. Achter de microfoon nam plaats Albert Graansma. Een enthousiasteling die zich met de geschiedenis van Leek en omgeving bezighoudt. Hij brak een lans voor een marmeren ‘topstuk’ van de gemeente Leek. Dit topstuk is een marmeren engeltje. Op dit moment staat dit engeltje bij de expositie over de borgbewoners, maar normaal gesproken hoort dit bij het grafmonument in de monumentale kerk van Midwolde. Dit grafmonument is in 1669 gemaakt door de bekende beeldhouwer Rombout Verhulst en is volgens Albert Graansma net als het engeltje een topstuk. Op één of andere manier is het engeltje terechtgekomen in het Groninger Museum om daar ‘haar’ levensdagen in het depot te slijten. Wel heeft de kerk er zo’n honderd jaar geleden een ‘afgietseltje’ van gekregen. Vreemd, het museum ‘ons’ topstuk’ en wij een namaaksel. Dit moet en hoort anders vindt vooral Albert Graansma. Zou normaal gesproken de Oudejaarsclub van Tolbert dit wel even regelen, maar na een eerdere kunstwerktragedie zullen ze hier hun handen niet aan willen branden. Tolberter grappen doen het helaas slecht in het Westen. Het echte engeltje hoort natuurlijk in de Borg Nienoord of in de kerk van Midwolde en de kopie in het Groninger Museum. Burgervader Berend die nu ook cultuur in zijn portefeuille heeft zegde Albert Graansma toe er zijn ‘stinkende’ best voor te gaan doen. Mooi toch! Daarna volgde de rest van de agenda. Voor het merendeel hamerstukken. Toch kwam er aan het eind van de vergadering nog ‘de klapper van de avond’. Berend Hoekstra stelde zich op achter de katheder. Ondertussen kwamen er een hele familie binnen. De familie Honnef. Wethouder Rien keek verbaasd naar deze intocht. De raad niet, want deze was in het geheim ingelicht. Berend draaide het onderste gedeelte van zijn ambtsketting om omdat hij een mededeling namens Zijne Majesteit mocht doen. Het behaagde de Koning om Rien Honnef een lintje te laten opspelden in de orde van Oranje Nassau. Nog steeds verbaasd liet hij dit alles over zich heenkomen. Na twaalf jaar raadslidmaatschap en nu wethouder kwam hem deze verdienste toe. Wat een avond. Van varkens naar een engel en vandaar naar een Koninklijke onderscheiding. Van tevoren kun je dit niet bedenken. Eén geluk, mocht het financieel slechter gaan met de gemeente, dan hoeft de boot niet worden verkocht maar kan het eigen ‘topstuk’ te gelde worden gemaakt. Ik groet u’. ‘Moi’.
