Noordenvelder - Ankie Koning
PEIZE – Dit jaar is het 30 jaar geleden dat Ankie Koning haar modezaak Passarelle opende naast de bakkerij van haar ouders. Ze begon op 32 vierkante meter en na twee verbouwingen, waarbij later ook de ruimte van bakkerswinkel werd ingenomen, heeft Ankie een hele ruime zaak.
Dat ondernemersbloed kreeg ze mee van haar ouders die beiden keihard werkten in de bakkerij. “Wilde ik zakgeld, dan moest ik meewerken in de winkel.” Werken in een goede sfeer, want ze zaten in de pauzes met al het personeel aan de keukentafel, als één grote familie. Er werd dus hard gewerkt, maar Ankie kan daarbij terugkijken op een fijne jeugd. “Wij, m’n broer en ik, we mochten alles. Ik zat op paardrijden, op ballet en muziek. Maar er was ook ruimte om je emoties te uiten.” Ze prijst zich gelukkig dat ze zichzelf mocht zijn, zichzelf mocht ontdekken en als vrije ziel is opgevoed. “En dat ons is geleerd om daarbij wel onze verantwoording te nemen.” Ze vertelt met een grote glimlach dat haar vader in de bakkerij altijd aan het fluiten was en dat zij in haar hoofd nog steeds eigenlijk de hele dag door zingt. “Die balans, fantastisch toch?”
Ankie deed een opleiding in de zorg, wilde werken met kinderen met een verstandelijke beperking. Toch belandde ze na afronding ervan in de bakkerij in Roden. In de avonduren begon ze toen aan de opleiding mode en kleding met de winkel in Peize tot gevolg. Toch is haar hart voor de zorg altijd blijven kloppen. Bovendien is ze van mening dat als je geen mensenmens bent, je een zaak waar je met mensen werkt niet zo kunt laten draaien.
“Wat mijn werk zo leuk maakt? Dat het elke dag anders is.” Ze merkte in de lockdown dat mensen echt wijs zijn met de winkel. Pas toen merkte ze hoe groot de gunfactor is. Toen kreeg ze vaak terug dat mensen blij zijn met de sfeer, het kopje koffie, het walnoottaartje uit de bakkerij van haar broer én het luisterend oor.
Ze moet heel lang nadenken als haar wordt gevraagd naar de minder leuke kant van het werk. Ze kan het eigenlijk niet bedenken. Sterker nog, er is nog meer leuks op haar pad gekomen. Ze werd samen met iemand anders gevraagd om dealer te worden van een kledingmerk. “Zo leuk, ik zit al 30 jaar aan de inkoopkant en nu mag ik ook aan de andere kant van de tafel zitten.” Ze is ervan overtuigd dat als je iets heel graag wil, je dit uitzendt, het dan naar je toekomt. “Ik ben hiervoor erg dankbaar.”
Ankie heeft een groot hart voor mensen, maar zeker ook voor dieren. Ook dit komt uit haar opvoeding. Haar moeder ving al poezen op sinds zij zich kan heugen. Ze leerde om diep respect te hebben voor de natuur en het welzijn van dieren. “Bij mij lagen vroeger dan ook poezen in de kinderwagen. En als ik uit school kwam liep er vaak een hele sliert honden achter mij aan.” Ze praat met dieren en ze krijgt antwoord terug. Ze weet wat ze denken en ze weet wat ze willen. En doet er alles voor om het leven van haar dieren mooi te maken. In korte tijd moest ze afscheid nemen van drie van haar katten en kan daar nog van volschieten. Maar ze weet dat afscheid en rouw bij het leven horen. “Tegen de dood kun je niet vechten, dan kun je het maar beter omarmen, hoe moeilijk ook.” Ankie steunt ook de stichting AAP en heeft een adoptiechimpansee en ze zou willen dat nog meer mensen zich hiervoor inzetten.
‘Hobby’s? Ja, het zorgen voor en opvoeden van dieren staat natuurlijk op één.” Maar ze mag ook graag koken, lezen en schilderen, hoewel ze voor dat laatste te weinig tijd heeft. Én naar haar geliefde eiland Schiermonnikoog gaan. Daar is ze met haar vriend regelmatig te vinden. Naast haar zaak, doet Ankie ook nog de planning en de administratie van de zaak van haar vriend. Tot rust komen op Schier is daarom een welkome toevoeging op hun leven. “De zee, de duinen, de meeuwen en de branding, dát is voor mij rust.”
Ankie is wijs met haar hechte team om zich heen. “We doen iets wat we leuk vinden en daar worden we blij van. Het leven draait tenslotte om maar een paar dingen. Dat je gezond bent en leuke mensen om je heen hebt.”
