Noordenvelders - Dirk Duijn
RODERESCH –Net terug van een fietsvakantie in Thailand spreken we de sportieve en goed gebruinde Dirk Duijn. Hij en z’n vrouw fietsten van Bangkok naar Phuket. ‘Bijzonder hoor, om als enige blanke door de dorpjes te komen’, vertelt Dirk. Met 1.000 kilometer op de teller genoten ze ook nog een aantal dagen aan het strand. Volgens Dirk een echte vakantie, in het Azië voor beginners.
Fietsvakanties, ze deden het eerder ook al met de kinderen in Maleisië en Thailand. En toerden ze door Cambodja en Vietnam. Altijd richting Azië. ‘M’n vader is in Indonesië geboren waardoor we daar vaker naartoe gingen. Het zit dan toch wat in je bloed’, zegt Dirk.
Ze hebben speciale vakantiefietsen. In Thailand hoefden ze naast fietskleding en een paar slippers niet veel meer mee. Toen ze afgelopen zomer van Santiago de Compostella naar Lissabon fietsten hingen hun rijwielen van voor tot achter vol met onder andere een tent en kookgerei.
‘Fietsen is mijn ding, maar ik ga ook graag naar buiten voor een wandeling of om hard te lopen.’ Buiten zijn en bewegen, dat klinkt uitstekend als je eigenaar bent van De Zwerfsteen.
De Zwerfsteen was vroeger een jeugdherberg en het wordt in de volksmond nog steeds wel zo genoemd. Toen de overkoepelende organisatie Roden wilde sluiten en de gemeente met het pand in de maag zat, was het de vader van Dirk, hij had op dat moment een camping aan de Hullenweg die hij niet mocht uitbreiden, die er wel wat in zag. Een prachtige plek in het bos aan de rand van het dorp. Dirk had vooralsnog andere plannen. Hij dacht leraar te worden, tot hij stage ging lopen en leerlingen van mavo 3 uitleg moest geven over aardlagen. Hij kon de pubers met vragende ogen met ‘meneer, waar heeft u het over’ geen ongelijk geven. Hij vond het mooie vakken, aardrijkskunde en geschiedenis, maar besloot te gaan reizen. Terug uit Australië zag Dirk het wel zitten om De Zwerfsteen over te nemen. ‘Prima, maar ga eerst maar eens buiten de deur kijken’, was het antwoord van z’n ouders. Als assistent-bedrijfsleider mocht hij in een jeugdherberg in Nijverdal proeven aan het vak. ‘Ik ben m’n ouders daarvoor eeuwig dankbaar’, grinnikt Dirk, ‘want daar werkte in die zomer een 17-jarig meisje.’ Hij leidde de herberg een aantal jaren en keerde toen met Denise terug naar Roderesch. Inmiddels runnen beiden al meer dan 30 jaar een recreatiebedrijf in al zijn facetten. Voor onder meer een familiereünie, een trainingskamp, een schoolreisje of een verjaardagspartijtje kun je er terecht. Mét een aanbod van vele activiteiten, zoals mountainbiken, boogschieten of bootcamp.
‘Ik word altijd blij van mijn werk. Waarom? Omdat ik hier altijd blije mensen krijg!’ Klinkt inderdaad logisch als mensen lekker weg zijn met familie, vrienden of collega’s. Dirk houdt ook van de afwisseling. Hoe divers kan het zijn, van schoonmaken tot groepen begeleiden en van koken tot een website bouwen. Hij houdt het meest van de periode dat de kinderen van groep 7 en 8 komen voor hun schoolreisje. ‘Zeg nou zelf, die vrolijke koppies, hoe mooi is het dat ik ervoor kan zorgen dat ze hun schoolreisje nooit vergeten.’ Dirk is niet zo gek op boekhouden, maar gelukkig wordt dat nu door Denise gedaan.
Dirk, hij is sportief maar ook muzikaal. Hij haalt daarbij veel plezier uit spelen op de piano. Hij speelde vroeger in bandjes en vond de opkomst van de synthesizer, begin jaren ’80, erg interessant. Zelf spelen, maar ook nieuwe muziek leren kennen. Muziek, voor Dirk echt een uitlaatklep. Het brengt ons bij het grote verlies van Dirk en Denise vijf jaar geleden, toen hun zoon overleed. Hoe ga je verder na het verlies van je kind. ‘Tja, hoe ga je verder, je moet verder, maar het is en blijft lastig.’ De maanden oktober en november, de sterfdag en zijn verjaardag, het blijven vreselijke maanden. ‘Hoe mooi en dankbaar we zijn dat ons huis op z’n verjaardag vol zit, het blijft zo’n lastige tijd.’ Als gezin zijn ze open en hecht, daarvoor is hij erg dankbaar. Even een groet aan Jur bij zijn graf tijdens een rondje hardlopen, dat is wat Dirk helpt.
Tijd om voor de foto even de prachtige omgeving van De Zwerfsteen in te trekken. Zelfs in deze periode met bomen zonder blad zien we bij het vennetje een prachtig winterzonnetje tussen de boomstammen door schijnen. Het vennetje waar de schoolkinderen uit Roderesch ooit nog zwemles hadden omgeven door bochtige paadjes waar mountainbikers zich kunnen uitleven.