Noordenvelders - Herman Smits
Met zijn bedrijf Smits Expo ontwerpt en bouwt hij beursstands voor bedrijven voor nationale en internationale beurzen. Vorig jaar om deze tijd zou in Stuttgart een prestigieuze innovatiebeurs openen, de beurs waar Herman Smits voor Elton een high class stand had ontworpen. De hotelkamers voor de monteurs waren zelfs al geboekt. Drie weken voor de opening werd de beurs geannuleerd door corona. Vanaf die tijd is het stil in het schitterend vormgegeven pand aan de Exportweg 9 in Roden. Bij de pakken neer zitten doet Herman niet. Het gaat hoe dan ook goedkomen. ‘Mensen zeggen wel eens ‘dat je er zo rustig onder kunt blijven’. Je kunt er niet altijd iets aan doen wanneer je iets overkomt, maar wél hoe je ermee omgaat.’ Een boeiend gesprek met een levensgenieter en een rasverkoper.
Het modern ingerichte kantoor van Herman Smits ademt klasse. Tot in de puntjes verzorgd. Het vers getapte bakje koffie wordt voorgeschoteld in een wit Nespresso-kopje. Op een groot Mac-scherm vertaalt hij de wensen van de klant. De beursstands die Herman ontwerpt worden ‘ready for business’ opgeleverd. De klant loopt met z’n laptop onder de arm binnen en kan direct aan de slag, begint de in Roden geboren en getogen ondernemer die per toeval in de evenementensector belandde. Na zijn opleiding vertrok hij in z’n eentje naar het westen. Hij kreeg een baan als leerling-verkoper bij Unilever. Bakkersgrondstoffen moest hij aan de man zien te brengen. ‘Verkopen ging me goed af. Ik klom al snel op tot accountmanager van Nederland, bezocht alle grote klanten, van het hoofdkantoor van Albert Heijn tot industriële bakkerijen. Waldkorn heb ik geïntroduceerd. Een turbulente tijd, drie dagen per week zat ik in België. Het bedrijf groeide enorm en ik groeide mee. Ik heb er ontzettend veel geleerd. Later werd ik salesmanager bij Unilever en heel even ben ik nog exportmanager geweest. Toen Unilever de bakkersgrondstoffen in de etalage zette, ben ik weggegaan. In totaal heb ik er ruim 12 jaar gezeten’, zegt Herman die inmiddels met zijn jeugdliefde een gezinnetje had gevormd.
Na Unilever maakte Herman een zijstap naar de Swatch groep. ‘We moesten Calvin Klein introduceren. Om iedere pols had ik een CK. Achteraf toch niet mijn branche. Via via kwam ik terecht bij Laarhoven Design, een standbouwbedrijf dat beursstands en presentatiewanden bouwt over de hele wereld. Het maakt me niet zoveel uit wat ik verkoop, als het concept maar goed is.’ Herman en zijn gezin verhuisden terug naar Roden. In hetzelfde pand aan de Exportweg begon ik als franchisenemer met het concept van Laarhoven Design en later deed ik dat voor mezelf met Smits Expo. Ik was zo blij dat ik terug was in Roden. De jongens konden naar dezelfde voetbalclub als waar ik zelf gevoetbald heb. En de Rodermarkt, daar kwam ik altijd voor terug, een fantastisch feest. Nu zaten de jongens op de versierde wagen en ik in de bouwgroep.’
Het huwelijk van Herman redde het niet. Het stel ging uit elkaar en voor Herman brak een moment van bezinning aan. Inmiddels heeft hij de moeilijke periode achter zich gelaten en is een vrouw tegengekomen waar hij stapelgek op is. ‘Kyra maakt het leven mooier. Privé heb ik het reuze naar mijn zin. Ben dolgelukkig. Dat zit voor mij in kleine, basale dingen. De geur van de stad waar we graag samen naar toe fietsen, een goed glas wijn op de veranda achter ons nieuwe huis in Nietap, fijne mensen om ons heen en een goede band met mijn kinderen. Dan: ‘Al besef ik me het verdriet dat ik de kinderen heb aangedaan goed, dat raakt me. Ik ben soms te kort geschoten als vader.’ Waar Herman ook blij van wordt, is een potje golfen. ‘Kyra ziet het aan me: je komt blij terug, zegt ze dan. Als je negen holes loopt, heb je er zo zes kilometer opzitten. En ieder rondje is weer anders. Daar kan ik enorm van genieten.’
Privé gaat alles voor de wind met Herman. Zakelijk gezien hoopt hij dat er snel betere tijden aanbreken. Het is stil. Grote internationale beurzen zijn er niet. ‘Je ziet veel online presentaties. Maar toch blijft persoonlijk contact het belangrijkst. Ik geloof heel erg in meet, greet en tweet. Je moet een combi maken. Het gaat absoluut goed komen, daar ben ik van overtuigd. Al missen we wel die stip op de horizon. Dat is jammer. Er komt helemaal niets binnen. Maar ik vind het te vroeg om de handdoek in de ring te gooien en het los te laten. Ik denk ook dat er veel bedrijven zijn die het, met de finish in zicht, niet gaan redden. Op een gegeven moment zijn de reserves op. Bij de pakken neer zitten doe ik niet. Mocht het niet lukken, komt er wel weer iets anders op mijn pad.’
