Noordenvelders: Jan Klinkenberg

Afbeelding
actueel

Jan Klinkenberg werkte als afgestudeerd pedagoog en onderwijskundige in werkvelden als onderwijs, jeugdzorg en gehandicaptenzorg. Geboren en getogen in IJmuiden, trok Jan na zijn studie (in Amsterdam) naar het noorden des lands. Zijn maatschappelijke betrokkenheid sleurde hem zo’n 15 jaar de lokale politiek in en drie jaar geleden nam hij afscheid als raadslid. Inmiddels houdt hij zich, als eigenaar van een huis vol met scheuren, intensief bezig met de beslommeringen rondom de mijnbouwschade vanwege de ondergrondse gasopslag Norg.


Aan raadslid Jan Klinkenberg koesteren collega-raadsleden ongetwijfeld herinneringen. Namens de GroenLinks-fractie mocht hij graag het debat aangaan, waarbij hij zijn mening spontaan en vrij direct de raadszaal in slingerde. Hij genoot van het politieke debat en legt uit het niets een lijst veelvoorkomende ‘raadszinnen’ op tafel. ‘Dit zijn van die zinnen die je telkens terug hoorde komen’, lacht hij. ‘Hier. “Het heeft onze aandacht”. Of: “wij doen echt ons stinkende best”. Of zelfs: “wij worden hier ook niet vrolijk van…”’


‘Ik mocht graag interrumperen tijdens de vergadering. Verder genoot ik van de onderkoelde humor van burgemeester Hans van der Laan. Ik begon in 2006 in de raad. Wat ik mij van die tijd herinner, is dat ik het heel tammetjes vond. Wethouders schrokken destijds bijna als er geïnterrumpeerd werd’, zegt Jan. ‘Tegenwoordig volg ik de gemeenteraad minder op de voet, maar ik zie wel dat we op het gebied van duurzaamheid een heel verdienstelijke wethouder hebben in Kirsten Ipema. Een compliment voor de manier waarop zij met het duurzaamheidsvraagstuk omgaat. Ik weet nog wel hoe lastig dat zo’n 15 jaar geleden nog was. Duurzaamheid was een beetje een vies woord voor verscheidene partijen “ter rechterzijde”. Klimaatcrisis? We hebben al genoeg aan ons hoofd! Dat leek een beetje de stemming. Je voelde je soms een roepende in de woestijn als je aandacht voor milieu-onderwerpen.’


Zijn taak als raadslid nam Jan bijzonder serieus. ‘Ik wilde goed geïnformeerd in de raadszaal zitten en dat betekende dat ik heel veel moest lezen. Ik vond de inhoud belangrijker dan de vorm, al heb ik geleerd dat een combinatie van beide belangrijk kan zijn.  In ieder geval vond ik het raadswerk altijd wel een intellectuele uitdaging.’ In Anne Doornbos vond Jan bovendien een goede collega-debater. ‘Omdat we allebei uit Een komen, reden we vaak samen naar de raadsvergaderingen. Ik heb veel met hem kunnen discussiëren en lachen, zowel vooraf en na een vergadering. Ook in de auto ging het over politiek.’


Jan heeft zijn hele leven al muziek als hobby gehad en speelde in allerlei bandjes (opvooral gitaar en diatonische accordeon). Als liefhebber van de “trekzak” organiseerde Jan jarenlang druk bezochte Trekharmonikadagen in de Oude ULO te Leek. Ook organiseerde hij daar meer dan 10 jaar maandelijkse folkconcerten  met gerenommeerde artiesten. Met zijn vrijwilligerswerk voor de Roder Boekenmarkt, zijn bezigheid als taalcoach voor Vluchtelingenwerk Noord-Nederland en als collecteorganisator voor het Longfonds, hoeft hij zich niet te vervelen. ‘Maatschappelijke betrokkenheid heb ik altijd belangrijk gevonden.’


Die betrokkenheid maakt ook dat hij zich heeft vastgebeten in de mijnbouwschadeproblematiek op en rond de UGS Norg.. Als eigenaar van een oud woonboerderijtje in Een, met meer dan 70 schadeplekken heeft Jan ook zelf ernstige schade. ‘Het huis zit onder de scheuren en is feitelijk onverkoopbaar geworden’, stelt hij. ‘De ellende begon met het ophogen van de capaciteit naar zes miljard kuub gas en de steeds verdere verruiming van de werkdrukken door de NAM. Momenteel zijn er in Noordenveld en Westerkwartier ruim 5500 schademeldingen gekomen. Dan spreken we over “ Groningse aantallen” en die stijgen vooral dit jaar explosief.


Jan spreekt dan ook over een stille ramp. ‘De bewustwording dat dat het geval is, groeit maar langzaam. Er is nog steeds is er veel onwetendheid.. Het is  best een frustrerende zaak om hier steeds tegen te ageren. En geloof me, ik zou het helemaal niet erg vinden als meer mensen hierover in de pen klommen.’


Positief nieuws is er gelukkig ook, meent Jan. ‘Er is nu een klankbordgroep vanuit de gemeenteraad, waarin een aantal raadsleden uit alle fracties van de raad van  Noordenveld plaats hebben genomen. Meer samenwerking met de gemeente Westerkwartier zou volgens hem dringend gewenst zijn, om een steviger machtsblok te vormen richting NAM, IMG, ministerie van Economische Zaken, haar en uiteindelijk de landelijke overheid. Hoog tijd dat in Nederland meer bekend wordt hoe onze regio moet “bloeden”, om de versnelde afbouw van de gaswinning in Groningen mogelijk te maken.

UIT DE KRANT