Noordenvelders – Lambert Sijens
VEENHUIZEN – Weldadig, dat zijn de tuinen bij de zorgboerderij van Lambert Sijens en zijn vrouw Jolanda zeker. Op een prachtig plekje op de hoek van de Eikenlaan en Hospitaallaan begonnen ze de boerderij in 2007. Inmiddels wil Lambert Sijens er nooit meer weg.
‘We zijn een zorgboerderij waar volwassenen met een psychiatrische achtergrond met een gemiddeld tot hoog IQ dagbesteding krijgen,’ vertelt Lambert. ‘Het gaat bijvoorbeeld om mensen met een depressie, angsten, verslaving of schizofrenie. Zij kunnen vaak niet terecht op ‘gewone’ zorgboerderijen.’ De zorgboerderij verbouwt vooral bijzondere groenen. Zo telen Lambert en zijn vrouw 120 verschillende soorten aardappelen, honderden regionale bonenrassen zoals Drentse kievitsbonen en Rôner weekschil en hebben ze de grootste collectie knoflook in Nederland.
Dat hij een zorgboerderij zou beginnen, lag niet voor de hand. In 1990 studeerde Lambert af aan de studie milieutechnologie aan het Van Hall-instituut in Groningen. Lambert: ‘Daar ligt de oorsprong van mijn interesse in duurzaamheid.’ Na zijn studie werkte hij onder andere bij de gemeente Dronten, waar hij zich bezighield met milieuvergunningen en duurzaam bouwen. Ook werkte hij twaalf jaar bij een agentschap van het ministerie van Economische Zaken, waar hij alle ins en outs van subsidies leerde kennen. ‘Daardoor stond ik vooraan op het gebied van innovatie en duurzaamheid.
Naast zijn werk zat Lambert ook nog namens GroenLinks in de Zwolse gemeenteraad. Toen zijn raadsperiode bijna voorbij was en hij bijna veertig was, ging hij nadenken over de toekomst. ‘Ik vroeg mij af: wil ik mijn hele leven op kantoor doorbrengen, of ga ik nog iets anders doen?’ Het werd dat laatste. Dat hij een vriend zag wegkwijnen in een psychiatrische inrichting was mede de reden om een zorgboerderij te beginnen. Daarbij houdt Jolanda van het ontwerpen van tuinen en is Lambert geïnteresseerd in experimenteren met bijzondere groenten. Zo kwamen zij op het idee van een bedrijf, waarin de zorg, het kweken van bijzondere groenten en toerisme gecombineerd worden.
Aanvankelijk hadden Lambert en Jolanda het plan voor een boerderij bij Zwolle, maar dat ging niet door. ‘Het was een beetje het kip- en het ei-verhaal. Je kunt geen cliënten krijgen zonder locatie, maar je kunt ook geen locatie vinden zonder cliënten.’ Ondertussen strandde in Veenhuizen het initiatief voor een groentemuseum. Lambert en Jolanda konden de vrijgekomen grond pachten, terwijl de boerderij nog bewoond werd door een voormalige justitiële boer. In 2007 begonnen ze met een paar hectare woeste grond. ‘Het was net ‘Ik vertrek’, maar dan niet naar Frankrijk maar naar Drenthe,’ lacht Lambert. Na vijf jaar overleed de boer, waarna het Drents Landschap de boerderij kocht en samen met Lambert en Jolanda een plan maakte. De oude paardenstal werd de kantine van de zorgboerderij, waar de balken en hooiruiven nog zichtbaar zijn. Daarnaast kwam er een ruimte voor het sanitair en een winkel. ‘Voorheen zat ik op kantoor en had ik het heel druk, maar aan het einde van de dag wist ik niet goed wat ik had gedaan. Ik miste de directe resultaten. Dit werk is veel concreter.’
In de toekomst hoopt hij een paar extra mensen in dienst te kunnen nemen, meer zaden en pootgoed te kunnen verkopen en nog meer mensen te kunnen helpen op de zorgboerderij. ‘Het zou mooi zijn als het bedrijf over een paar jaar zover is dat het zonder mij kan. Niet dat ik dat wil hoor, want wij gaan hier niet weg,’ aldus Lambert. ‘Het zou alleen mooi zijn als ik iets rustiger aan kan doen en wat meer manager kan worden.’
Wat Veenhuizen zo mooi maakt? ‘Hier konden we onze droom verwezenlijken, maar het is ook een heel bijzonder dorp. Er gebeurt bijna net zoveel als in de stad. Dat is voor een dorp ongekend,’ aldus Lambert. In de veertien jaar dat hij in het dorp woont is al drie keer besloten om de gevangenissen te sluiten, om ze uiteindelijk toch open te houden, is er een asielzoekerscentrum geweest, was het Pauperparadijs er te zien en binnenkort krijgt Veenhuizen waarschijnlijk ook nog de werelderfgoedstatus. Eerder was Lambert politiek actief als plaatsvervangend commissielid van GroenLinks, maar daar stopte hij mee omdat hij het niet eens was met het scenario voor de energietransitie. Om maatschappelijk betrokken te blijven is Lambert ook voorzitter van Bewonersbelangen: ‘Maar dat is maar tijdelijk hoor, omdat niemand anders wilde.’ Als voorzitter wil hij zich richten op de Kerklaan, waar veel gebouwen leeg staan. ‘Daar moet iets mee gebeuren. Het zou bijvoorbeeld ideaal zijn voor huisvesting van ouderen of jongeren, of misschien een maatschappelijke voorziening. Dat moeten we nog goed inventariseren. Eerst gaan we een visie opstellen met de bewoners, net zoals ook in andere dorpen is gebeurd.’