Noordenvelders - Piet Kamp
Een graag geziene gast op menig sportveld in Noordenveld. Deze Roner in hart en nieren doet graag aan walking football en korfball, wandelt met de club van Roden Fit & Gezond en slaat zeker één keer per week een balletje op de tennisbaan. Over wie we het hebben? Piet Kamp. Piet is graag onder de mensen. Houdt van gezelligheid en staat graag midden in het leven. De zijlijn? Nee zeg, niks voor hem.
De ouders van Piet Kamp streken in 1945 neer in de Meidoornlaan in Roden. Vier jaar daarna werd Piet geboren, op dezelfde plek als waar hij 72 jaar erna nog steeds woont. Piet denkt er niet over om ergens anders naar toe te gaan. Het bevalt hem uitstekend zegt hij. ‘We hebben een mooie gemeente in allerlei opzichten. De voorzieningen zijn goed, de omgeving is prachtig. Je kunt alle kanten op. En daarbij: het hele sociale gebeuren is hier goed geregeld. We hebben een meedenkende gemeente die meeleeft met de oudere inwoners. Er is veel te doen voor mensen van mijn leeftijd.’
Donderdagmiddag, twee uur. Piet heeft vanmorgen een wandeling gemaakt met de club van Roden Fit & Gezond. ‘Per toerbeurt nemen we iets mee. Ik had cake meegenomen, na afloop drinken we nog even koffie in de Treftuin. Sport is mijn hobby. Ik heb altijd veel aan sport gedaan. Wielrennen in het bijzonder. Dat gaat nu niet meer. Mijn hartlongfunctie is niet optimaal. Ik ben snel moe. Na een uur moet ik echt stoppen. Daarbij heb ik nog een neurologische kwaal. Een soort spasme wat zorgt voor onwillekeurige bewegingen in het nek-hals gebied. Positioneren lukt niet goed. Vervelend, maar het is niet anders. Ik doe wat ik kan. Ik doe sowieso alles zelf: de tuin, de huishouding, koken.’ Piet is vrijgezel. Zijn leven lang al. O zeker, hij had best een leuke vrouw willen hebben. Helemaal nu hij wat ouder wordt, zodat je een beetje op elkaar kunt letten. Vriendinnen heeft hij wel gehad, maar het is nooit wat geworden. ‘Ik vind het prima zo. Ik ben gewend om alleen te zijn. Het is wel de reden dat ik graag mensen op zoek. Sociale contacten zijn voor mij belangrijk.’
Piet heeft wat met journalistiek. Met letters en papier. Hij spelt de Krant van achter naar voren. Hetzelfde doet hij met de Streekkrant en de Krant van Tynaarlo. Ook pluist hij het landelijke nieuws uit. Hij mag graag weten wat er in de wereld gebeurt. Dertig jaar lang werkte Piet voor Drukkerij en Uitgeverij Bronsema in Leek, uitgever van de Leekster Courant. ‘Ik deed van alles, van correctie- tot redactiewerk en de verkoop van advertenties. De Leekster Courant werd goed gelezen. Er stond altijd nieuws in over paarden, koeien en de melkafgifte hiervan, veel agrarische berichten. Met name in het Zuidelijk Westerkwartier waren ze daar gek op. Zelf schreef ik over van alles: van de plattelandsvrouwen tot raadsvergaderingen. En de competitiestanden van voetbal. Een prachtige periode. Toen we werden overgenomen door het Dagblad van het Noorden, was het einde verhaal. De Leekster Courant verdween. Ontzettend jammer. Toen ben ik weggegaan. Die tik met letters en papier heb ik overgehouden aan die tijd.’
Kamp ging aan de slag bij de gemeente Groningen, voor het Groninger Archief was hij medeverantwoordelijk voor de digitalisering van documenten. Op zijn 63e, kon hij er door zijn neurologische aandoening uit. Het bekende zwarte gat is nooit voorbij gekomen. Piet is als vrijwilliger actief met van alles en nog wat. Onder andere bij de Roder Boekenmarkt. Lachend: ‘Ik heb er mijn eigen rubriek: topografie over de hele wereld. Dat vind ik mooi. Ik weet precies waar mensen wat kunnen vinden.’ Iedere maandagochtend is Piet te vinden in het Taalhuis in de bibliotheek. ‘Ik geef een statushouder uit Eritrea een bijspijkercursus Nederlands. Vooral spreekvaardigheid. Uitspraak is nog best lastig. ‘U’ of ‘jou’ bijvoorbeeld. Ze blijft ‘oe’ en ‘joe’ zeggen.’ Ook doet Piet graag iets voor de kerkelijke gemeente, zegt hij. ‘Voor de protestantse gemeenschap. Op de open dagen in de Catharinakerk ben ik gastheer. Ik ontvang toeristen en geef ze informatie. Ik vind het belangrijk om in de maatschappij te blijven functioneren, actief deel te nemen aan de samenleving. Sinds ik gepensioneerd ben, heb ik daar ook tijd voor hè?’ Piet staat op en loopt naar een eikenhouten kast in zijn woonkamer. Hij plukt een stapel papieren achter een deurtje vandaan. ‘Kijk, een andere hobby van me: autopuzzelritten. Daar ben ik erg goed in. Van mijn vader geërfd. Hij werd drie keer Nederlands kampioen. Het rijden en oplossen van vraagstukken onderweg vind ik leuk. Ik sta best hoog in de rangschikking. Vorig jaar werd ik tweede tijdens de auto-oriënteringsrit met Rodermarkt, het jaar ervoor eerste. Als je drie keer eerste wordt, mag je de beker houden. Dat hoop ik nog eens te bereiken.’
