Noordenvelders: Rieks Perdok
RODEN – ‘Waar ik gelukkig van word? Ik genoot van het runnen van de golfclub.’ Maar daar stopte hij twee jaar geleden mee. Omdat hij na 16 jaar vond dat het te veel ‘Perdok BV’ werd, maar er was nog een reden. Hij werd ziek. ‘Nu word ik dan ook het meest gelukkig van het feit dat ik gezond ben en nog steeds goed kan functioneren.’ Aan het woord is Rieks Perdok, die vandaag de dag vooral z’n kinderen helpt, die aan het verbouwen zijn. Die nog wat facilitaire ondersteuning biedt bij de golfclub en zijn wekelijkse rondje op de baan maakt. Nu nog met het golfkarretje omdat hij nog niet volledig hersteld is. ‘Daarom ben ik nu ook twee à drie keer in de week in de sportschool te vinden, om weer op krachten te komen.’ Deze Noordenvelder werkte 34 jaar voor GTI, waarvan 25 jaar als directeur, eerst in Leeuwarden, later in Roden.
Rieks omschrijft zichzelf als een man die graag naar de toekomst kijkt. En een vooruitziende blik had hij. In 1995 merkte hij al dat er te weinig vakmensen van school kwamen. Hij richtte met een aantal installatiebedrijven een bedrijfsschool op, waarin kinderen die goed met de handen konden werken het installatievak onder de knie konden krijgen. Dit kreeg na verloop van tijd zelfs landelijke dekking. ‘Helaas zien we nog steeds een schrijnend tekort aan handjes in de techniek.’ Naast een blik naar voren vond hij het ook belangrijk dat de mensen op de werkvloer onder goede omstandigheden konden werken. ‘Als zij het goed hadden, had ik ook een gemakkelijke baan.’
De ondernemer maakte in 2008 met een aantal bedrijven het plan om het industriepark Haarveld modern en energiecentraal neer te zetten. Het plan bleef door de economische crisis toen liggen. ‘Nu wordt het volgebouwd met kleine bedrijfjes. Geen grote bedrijvigheid helaas, geen industriepark, maar meer een bedrijvenpark.’
Ook werd hij voorzitter van de Vereniging voor Parkmanagement. Een club die zich bezighoudt met het schoon, heel en veilig houden van het bedrijvenpark. ‘De laatste jaren is daar vanzelfsprekend de factor duurzaamheid bijgekomen. Hoe kun je bedrijven helpen om energie te besparen en duurzaam te ondernemen.’ Rieks stopte hier kortgeleden mee. ‘Ik zit al zeven jaar niet meer in het bedrijfsleven en daarmee verdween de binding.’
Rieks vroeg het bedrijfsleven destijds een bijdrage te leveren aan de oprit en de parkeerplaatsen van de golfclub. Het commercieel talent van Rieks was door het bestuur van de club niet onopgemerkt gebleven. ‘Kun jij niet voor de PR komen?’ Zo geschiedde. Een half jaar later was hij voorzitter. Besturen van een golfclub vond hij compleet anders dan leidinggeven in een bedrijf. ‘In een bedrijf kun je veel sneller beslissen. Hier had ik te maken met belangen van aandeelhouders. Overleggen en mensen meenemen in de processen, dat was wat mij te doen stond.’ Ook keek hij veel om zich heen, hoe andere golfbanen het deden, om daarvan te leren. Het golfen zelf deed hij met z’n vrouw vooral op andere banen. ‘Hier was ik altijd de voorzitter en werd ik in die hoedanigheid vaak aangesproken.’
Golfen doet Rieks vanaf z’n 50ste, al vindt hij zichzelf geen enorme fanatiekeling. Dát had hij vroeger vooral met atletiek en zeilen. Als jongeling was hij een fervent tienkamper, maar raakte hij door blessures in de versukkeling. Daarna genoot hij jarenlang van wedstrijdzeilen. ‘De omstandigheden die constant anders waren, dat maakte de sport zo mooi.’
Rieks is overigens nog niet van plan om op z’n lauweren te gaan rusten. Hij wil iets voor zijn omgeving doen en heeft nog steeds ideeën over hoe je de gemeenschap toekomstbestendig kunt maken. Op politiek vlak doet hij nu wat voor de Lijst Groen Noordenveld, vooral op het gebied van duurzaamheid, economische ontwikkelingen en wonen. Er worden volgens hem veel grote en dure huizen gebouwd. ‘Laten we ons hard maken voor meer kleine huizen en sociale woningbouw. We moeten hier als oppositie meer richting aan gaan geven.’
Ook vindt hij dat mensen beter moeten worden betrokken bij hun leefomgeving. ‘Luister naar wat mensen te vertellen hebben. Ze weten veel, zitten dicht bij het vuur.’ Verder is hij van mening dat de politiek meer bedrijfsmatig politiek zou moeten bedrijven, met meer power. En, beter goed gejat dan slecht bedacht, want de meeste dingen zijn al uitgevonden.’
