Noordenvelders; Wouter Meertens

Afbeelding
actueel

‘Ik denk dat het wel meevalt’, zegt Sportcoach Wouter Meertens, wanneer hij gevraagd wordt naar het aantal beweeguren van kinderen tegenwoordig. ‘Ik heb de cijfers niet paraat, maar als ik op scholen rondkijk is het niet zo dat de meerderheid kampt met overgewicht. Ik denk dat het gros van de kinderen genoeg beweging krijgt. Er zijn veel kinderen die meerdere sporten beoefenen. Vroeger was het vaak zo dat kinderen een sport kozen en waren ze de rest van de tijd op een trapveldje of in de speeltuin te vinden. Nu kruipen ze na schooltijd achter de spelcomputer en krijgen ze daarna hun beweging bij de verschillende sportverenigingen. Voor ons is het de uitdaging om juist de doelgroep in beweging te krijgen, die wel achter de spelcomputer kruipt maar daarna niet of te weinig in beweging komt.’


Met Wouter spreken we af in de Scheepstra School. Niet geheel toevallig, want sinds ruim een jaar is dit de Rodense uitvalsbasis van Welzijn in Noordenveld. En dat bevalt Wouter en zijn collega’s goed. ‘We hopen dat men op deze locatie makkelijker binnenstapt’, zegt Wouter. ‘Inloop en Ontmoeting noemen we dat. We willen dat dit een laagdrempelige locatie is. En ik moet zeggen dat het steeds beter gaat. Men weet ons meer te vinden.’


Zo biedt de Scheesptra School onderdak voor de wandelgroep die op donderdagochtend hier vertrekt. ‘Dat zijn zo’n 25 wandelaars, die na tijd nog even koffiedrinken hier. Op dinsdagmiddag is er altijd een eenvoudige lunch, waar men voor 3,50 euro kan aanschuiven. Zo zijn er meer initiatieven die vanuit de Scheepstra School worden georganiseerd.’ Als onderdeel van een welzijnsorganisatie weet Wouter als geen ander dat het eenzaamheidsvraagstuk de komende jaren zal intensiveren. ‘Wij hebben het ons tot doel gesteld om eenzaamheid tegen te gaan. We willen de mensen uit hun isolement halen. Dat proberen we nu al op allerlei verschillende manieren en met diverse activiteiten.’


Al vanaf een jonge leeftijd wist Wouter, die bijna zijn hele leven in Roden woont, dat hij iets met sport wilde gaan doen. Na de basisschool in Roden en de middelbare in Leek, ging hij naar het CIOS in Heerenveen en later naar de ALO. Ondertussen gaf hij training bij de jeugd van zijn club VV Roden. Nog steeds speelt hij bij de witzwarten en wel in Roden 2. ‘Een recreatief team, gewoon voor de gezelligheid.’ Na jaren bij Palestra te hebben gewerkt, volgde een dienstverband bij SportDrenthe. ‘Ik werd het aanspreekpunt voor alles wat sportgerelateerd was. Ik had en heb als voordeel dat ik de mensen hier ken. Ik heb een redelijk netwerk opgebouwd en durf te zeggen dat ik eigenlijk overal wel een ingang heb.’


Een Sportcoach heeft nauwelijks negen-tot-vijf-dagen. ‘Ik ben redelijk veel in de avonden op pad. Zo ben ik ook betrokken bij de Run van Roden en de Avondvierdaagse. Ik moet mij begrijpelijkerwijs vaak aanpassen aan verenigingen, waardoor je er niet aan ontkomt om ook soms ’s avonds op pad te zijn.’ Zijn betrokkenheid bij de Run van Roden kwam tot stand toen in 2018 de Run geen doorgang vond. ‘Alex Jager stopte destijds, waardoor het onmogelijk werd. Eeuwig zonde natuurlijk. Ik gaf een interview in De Krant, waarin ik het voornemen om de Run weer op te pakken uitsprak. Binnen een halve dag werd ik door drie à vier personen benaderd, die mij wilde helpen. De bereidheid van vrijwilligers in Noordenveld is sowieso hoog, merk ik.’


Naast zijn drukke bestaan als Sportcoach, is Wouter ook nog eens vader. Samen met zijn vrouw Tanja heeft hij drie kinderen, waarvan de oudste vijf is en de jongste één. Het leven als vader bevalt hem prima. ‘Op vrijdag ben ik een dagje vrij en zorg ik voor de kinderen. Dat is lekker, ondanks dat je dan ook de hele dag bezig bent. Thuiswerken komt er op zo’n vrijdag niet echt van, dat is met drie kleine kinderen gewoon onmogelijk.’  Wouter vindt het leuk om met zijn gezin dingen te doen. ‘Je leven ziet er anders uit met een gezin, maar leuk is het zeker. Ik zie het bij de vrienden om me heen ook. Vroeger stond je met hen aan de bar, nu sta je samen op het schoolplein. Nog steeds spreek ik wel met ze af, maar dan doe je dat ruim van tevoren. Je kunt niet op zaterdagmiddag zeggen: “laten we vanavond eens naar de kroeg gaan”. Die tijd is geweest.’


Ondertussen probeert Wouter zelf ook het lichaam fit te houden. Dat doet hij voornamelijk dus met voetbal. ‘En ik heb een prachtige mountainbike in de schuur staan’, lacht hij. ‘Maar daar heb ik afgelopen jaar weinig meegedaan. En dat terwijl ik als geen ander  weet hoe belangrijk sport en bewegen voor je is.’

UIT DE KRANT