Noordenvelders: Zweitse Smilda
PEIZE – Hij zit al vanaf z’n 17e in de muziek. Met verschillende bandjes waren 150 optredens meer gewoon dan uitzondering. ‘Toen ik tijdens corona thuis kwam te zitten, vond ik dat eigenlijk dan ook best lekker’, vertelt Zweitse Smilda. Het besluit om te stoppen was dichtbij, maar het bloed kroop waar het niet gaan kon. Toen hij en Dirk-Jan Mollema vorig jaar weer een aanvraag kregen, kwamen daar weer boekingen uit voort. ‘Nou, oké, dachten wij, één keer in de maand is best leuk. Toch merken we dat het alweer uit de hand begint te lopen’, lacht Zweitse.
Op het moment dat we Zweitse spreken zit hij nog wat bij te komen van kleintje Rodermarkt. Op Hemelvaartsdag stonden ze de hele dag op het plein bij De Pompstee en Onder de Linden.
Z’n eerste schreden op het muzikale pad zette hij toen hij op orgelles ging en tamboer werd in muziekkorps Noordenveld. ‘Ik speelde altijd met de radio mee en dan zong ik met de deuren dicht mee.’ Een collega vroeg hem op een feest in te vallen voor een toetsenist. ‘Pfff, dacht ik, ik kon maar 8 nummers spelen. Tijdens de koffie was het echter al volop feest. En dat we na 8 nummers weer opnieuw begonnen. Het mocht de pret niet drukken.’ Er kwamen veel nieuwe aanvragen uit voort. En zo begon Zweitse zijn muzikale carrière. In de jaren ’80 kwam hij in aanraking met de muzikale motor van Silver Sound. Naast 50 uur werken, zat hij 3 avonden in de week op het podium. ‘Ik ging net samenwonen, dat was natuurlijk wel iets te gortig.’ Zonder muziek dat kon Zweitse niet en toen Iko Mulder op zijn pad kwam en hem vroeg de Roon Rockers weer nieuw leven in te blazen, hoefde hij hier niet lang over na te denken. ‘Muziek uit de jaren ’60, het was genieten, maar ook nu, het werd na jaren van vele avonden van huis, toch weer te veel.’ Zweitse en muziek, het is kappen en toch weer doorgaan. Wat is dat toch met hem. ‘Ik kan er blijkbaar niet zonder en ik heb er een neusje voor om mensen te vermaken met muziek.’ Hoe in te spelen op publiek, dat is zijn kracht. Hij vindt zichzelf absoluut niet de beste zanger en toetsenist. Maar het gaat om het totaalplaatje, dat je weet wat voor mensen er voor je staan en welke nummers ze leuk vinden.
‘Wat muziek met mij doet? Ik word er vrolijk van. Ik moet me er heus wel eens toe zetten, maar als ik eenmaal op het podium sta?’ Het is zelfs zo dat als hij bij een feestje in de zaal staat, hij denkt dat hij op dat podium moet staan. En hoewel hij tegenwoordig vooral het Nederlandstalige genre brengt is z’n favoriete genre toch wel datgene wat hij eerder met de Roon Rockers speelde.
Zweitse begon ooit als SRV-man, maar kwam al snel aan ’t werk bij Codis. Daar sorteerde hij als emballeur de lege kratjes en eindigde hij als hoofd van het distributiecentrum. ‘Toen werd ik teamleider bij het UMCG en werkte ik mij op bij de facilitaire dienst. Bij het bedrijf waar ik nu werk ben ik vorig jaar een dag minder gaan werken.’ Hij vond dat het tijd was om meer te gaan genieten van wat vrije tijd. Bovendien wil hij z’n muzikale dochter Melissa, daar waar het nodig is, ook graag kunnen ondersteunen.
Is er nog een leven naast muziek? Na een hele lange aarzeling moet hij bekennen dat hij geen andere hobby’s heeft. Wel doe hij op het gebied van organiseren veel voor andere mensen. Ze weten hem wel te vinden als er een muzikaal programma moet komen. Hij kent het wereldje en organiseert deze programma’s binnen een week voor onder meer de Polmer kermis in Peize en voor Rodermarkt voor Onder de Linden en de Pompstee. ‘Maar wandel ik ook 5 kilometer per dag hoor, omdat ik er met de hond uit moet.’
De geboren stadjer bracht z’n jeugd door in Roden, maar verhuisde met z’n vrouw toch weer naar Groningen. Dat was omdat hij in de weekenden veel met de muziek op pad was. Na de geboorte van z’n beide dochters wilde hij graag vrij wonen. In Peize vonden ze hun stek met het zicht op de Onlanden met de paarden in de wei. ‘En dat terwijl mijn kameraden uit Roden altijd zeggen dat ze hun klompen niet in Peize willen hebben staan’, lacht Zweitse. Voorlopig geniet hij nog wel een tijdje van het maken van muziek. ‘Een boodschap voor muzikanten? Het gaat om het pakketje wat je brengt. Het gaat om de verschijning, hoe je het brengt en hoe je de mensen naar je toetrekt.’ Daar hoef je dus niet de beste zanger of muzikant voor te zijn.
