Norgse verkozen tot voorzitter JOVD

Afbeelding
actueel

Koffie op het Torentje en een kritische blik op de Randstadmentaliteit: Hilde Wendel staat voor turbulent jaar


NORG – De Jongerenorganisatie Vrijheid en Democratie heeft vanaf komende oktober een nieuwe voorzitter . De uit Norg afkomstige Hilde Wendel, slechts 24 jaar oud, zal het komende jaar aan het roer staan van de organisatie die als ‘waakhond van de VVD’ fungeert. Wendel is de vierde vrouwelijke voorzitter en bekleedt nu dezelfde functie die eerder al voor onder andere Mark Rutte , Johan Remkes, Hans Wiegel, Splinter Chabot en Ed Nijpels was weggelegd. Sterker nog: laatstgenoemde is momenteel de persoonlijke coach van Wendel. Op termijn wordt de kersverse voorzitter van de JOVD verwacht op het Torentje, voor een bak koffie met de premier. ‘Wat ik zal zeggen? Dat Rutte – met het oog op de verkiezingen – achter zijn punten moet blijven staan. Het behoud van het liberale karakter van de partij is heel belangrijk.’


Hotel Karsten, 10 uur. Een thuiswedstrijd voor Wendel. Vijf minuutjes fietsen vanaf haar ouderlijk huis en ze is er. Deze zomer vertoeft ze in haar geliefde Drenthe. Studeren doet ze momenteel in Amsterdam, tijdens haar studiejaar woont ze op kamers in Den Haag. Daarvoor studeerde ze Integrale Veiligheid in Leeuwarden. Vandaar dat er in allerlei nieuwsberichten te lezen stond dat de ‘uit Leeuwarden afkomstige’ Hilde Wendel de nieuwe voorzitter van de JOVD is. Op het terras in het centrum van Norg, met uitzicht op de kerk, schudt Wendel haar hoofd. ‘Overal stond dat ik uit Leeuwarden kom. Waarschijnlijk komt dat ook omdat ik voorzitter van de JOVD afdeling Friesland was. Maar ik ben een Norger, een Drent. Laat dat duidelijk zijn.’


Na haar middelbare schoolperiode in Assen, vertrok Wendel naar Leeuwarden. Ze kwam er al vrij gauw in aanraking met de JOVD. ‘Dat kwam omdat er destijds veel veranderde. Ik was zeventien jaar en mocht opeens geen drankje meer bestellen in de kroeg. De minimumleeftijd op alcohol werd verhoogd. Hoe komt dat?, vroeg ik me af. Wie bepaalt zoiets eigenlijk? Zo kwam ik al vrij snel in aanraking met de politiek, ik was geïnteresseerd in wat er op dat niveau gebeurt. Ik werd lid van de JOVD, werd penningmeester en eigenlijk al vrij snel voorzitter van de JOVD Friesland.’


Dat politieke heeft ze niet van huis uit, zo onderstreept ze. ‘Al volgt men thuis alles op de voet. Die maatschappelijke betrokkenheid heb ik ook. Mijn oma was trouwens wél een echte VVD’er. Zij had rond verkiezingstijd de posters voor de ramen. Meestal verzetten wij ons thuis tegen oma, gewoon om haar een beetje te plagen. Als zij voor PSV was, juichte ik nog harder voor Ajax. Maar we hebben blijkbaar dezelfde politieke kleur.’


Na haar studie Integrale Veiligheid en een stageperiode in de gevangenis van Veenhuizen, vertrok Wendel naar Den Haag. Studeren doet ze aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. ‘Ik doe nu Bestuurskunde – Besturen van Veiligheid. Ik ben vrij praktisch ingesteld en wil écht in het vakgebied gaan werken. Niet schreeuwen vanaf de zijlijn, maar iets doen. De uitvoerende taak van het geheel vind ik heel interessant.’


Als jongerenorganisatie houdt de JOVD haar ‘moederpartij’ VVD scherp. Toegegeven, zegt Wendel, zelf doet ze nu noodgedwongen mee met het geschreeuw vanaf de zijlijn. ‘Maar we denken juist ook constructief mee met de VVD. We zijn als organisatie politiek onafhankelijk en hoeven het dus niet altijd met de VVD eens te zijn. Als we willen, kunnen we kritiek uiten op de VVD. En dat doen we genoeg.’


De verkiezingsstrijd die Wendel moest voeren, nam aardig wat tijd in beslag. Ze moest het land in, zoals ook de politieke partijen aan de vooravond van de Tweede Kamerverkiezingen dat doen. De tegenstander van Wendel kwam uit Twente. ‘Dat vond ik leuk’, zegt zij. ‘Twee kandidaten die niet uit de Randstad komen. Voor de JOVD is het denk ik belangrijk om wat aan de diversiteit te doen. Met de noorderlingen zit het nu wel goed, maar ik ben pas de vierde vrouwelijke voorzitter. En dat terwijl de JOVD al zeventig jaar historie heeft. Ik ben geen feminist, vind het vrouwenquotum totale onzin, maar het is wel iets om over na te denken.’


Over ‘de Randstadmentaliteit’ schreef Wendel onlangs nog een opiniestuk. ‘Dan heb ik het onder andere over de Lelylijn. Je merkt dat mensen uit het noorden wegtrekken. Kwaliteit verdwijnt. Dat is ontzettend jammer. Ik zou zelf later best in het noorden aan de slag willen. Graag zelfs! Maar ik ben bang dat ik met mijn studie Bestuurskunde hier straks weinig opties heb.’ Het helpt dan ook niet dat Wendel niet per se weet wat ze precies wil. ‘Zoals ik er nu in sta, hoef ik niet per se de Tweede Kamer in. Wat mij echt leuk lijkt? Gevangenisdirecteur worden bijvoorbeeld. De stage die ik in Veenhuizen liep, beviel mij ontzettend goed. Maar mijn ouders zeggen – terecht – dat ik iedere week weer wat anders wil omdat ik alles leuk vind. De JOVD geeft mij in ieder geval de kans om te ontdekken waar mijn krachten liggen. Je leert er onder andere netwerken, organiseren en vergaderen. Het is een ideale manier om ervaring op te doen. Ik kan altijd nog zien wat ik nu écht wil. Als ik kijk naar politiek, dan staat voor mij in ieder geval vast dat ik het eerst lokaal wil zoeken. Ik ga me laten overschrijven naar de VVD Noordenveld. Eerst lokaal dingen doen, kijken wat je voor je eigen regio kunt betekenen.’ In die hoedanigheid probeert is Wendel betrokken bij de oprichting van een JOVD-afdeling in Drenthe. ‘Samen met Zeeland is dit de enige provincie waar nog geen lokale JOVD is. Anderen zijn nu bezig met het bestuur hiervan, zelf denk ik actief mee.’


Wendel verloochent haar afkomst niet. Eén van de redenen dat ze zo vastberaden was om JOVD-voorzitter te worden, was om het noorden te kunnen vertegenwoordigen. ‘Dat vind ik heel belangrijk.’ Verder houden zaken als veiligheid en onderwijs haar bezig. ‘Neem het leenstelsel. Landelijk is er grote kritiek op de manier hoe dit geregeld is. Als JOVD zijn wij ongeveer de laatste jongerenorganisatie die hier nog steeds achter staat. We willen verder meer geld naar Defensie en ik maak me zorgen om onze privacy. Zeker ten tijde van de coronacrisis, waarbij het waarborgen van onze privacy er soms bij in lijkt te schieten.’


Discussies over prikkelende thema’s worden – geheel in stijl van de VVD – vaak onder het genot van een borrel gevoerd. Bang voor borrelpraat is Wendel allerminst. ‘Wat is er zo erg aan borrelpraat? Zolang je de discussie maar goed voert en niet zomaar wat gaat roepen. De JOVD is naast een ambitieuze club, ook gewoon een gezellige club.’ Ondanks die gezelligheid is het hard werken. ‘Ik ben slechts één jaar voorzitter, dus het is lastig om al je plannen te realiseren. Het voorzitterschap is een fulltime job en je krijgt er niet voor betaald. Geen probleem verder, want ik zie het als een leuke uitdaging. Wat volgens mij vooral belangrijk is, is om te laten zien wat je doet. De politiek komt over het algemeen verder van de burger af te staan. Laat daarom zien waar je mee bezig bent. Kom uit je ivoren toren, ga de regio in.’


Koffie met Rutte


Na de bekendmaking van Wendels voorzitterschap, stroomden de reacties binnen. ‘Oud-klasgenoten van de basisschool, zelfs oud-leraren en natuurlijk familie en vrienden: ik kreeg heel veel leuke berichten. Wat ik vooral veel hoor is dat mensen het leuk vinden dat een noorderling nu voorzitter van de JOVD is.’ Ook Splinter Chabot, twee jaar geleden nog voorzitter van de JOVD, belde. ‘Rutte heeft nog niet gebeld, nee. Maar we zullen op termijn een kop koffie gaan drinken. Als voorzitter van de JOVD ben je adviseur van het hoofdbestuur van de VVD. Rutte is op zijn beurt ook een adviseur van het hoofdbestuur. Contact met Kamerleden had ik overigens al.’ Wat Wendel op het Torentje zal zeggen? ‘Ik zou Rutte vooral adviseren om achter zijn punten te blijven staan. Zeker met het oog op de verkiezingen. De onderhandelingen voor een coalitie, waar de VVD mijn inziens zeker deel van gaat uit maken, zullen best pittig zijn. Het is zaak om voor de liberale standpunten van de VVD te blijven staan.’


Daarbij vindt Wendel dat de VVD niet teveel naar links moet gaan, maar dat samenwerking met Forum voor Democratie en de PVV ook ‘moeilijk’ is. ‘Je hebt constructieve partijen nodig. Partijen die vooruit willen. Dat is in deze tijd heel belangrijk.’


Trots


Terugblikkend is Wendel logischerwijs trots op haar benoeming als voorzitter van de JOVD. Ondertussen is ze ook trots op de VVD en in het bijzonder Mark Rutte, die volgens haar het land op een correcte manier door de coronacrisis loodst. ‘Ik denk dat er niemand in Nederland is die het geheel zó goed kan leiden’, zegt ze. De peilingen – die uitwijzen dat de VVD momenteel de grootste partij is – laten dat volgens haar ook zien.


Ondertussen blijft ze kritisch op de premier en de koers van de VVD. ‘Soms lijkt het liberalisme een beetje zoek. Als regerende partij moet je compromissen sluiten, maar met het terugdringen van de maximale snelheid op de snelweg ben ik het absoluut niet eens. Een flutmaatregel. Bovendien doe ik er nu driekwartier langer over om van Drenthe naar Den Haag te reizen!’


De trots overheerst dus. En het geloof in eigen kunnen. Waar dat geloof haar zal brengen, is nog moeilijk te zeggen. Ook omdat Wendel dat zelf niet zo goed weet. Met Ed Nijpels als persoonlijke coach en klankbord, probeert de ambitieuze Norger (nogmaals: geen Leeuwarder!) haar plek te vinden. Aan dromen geen gebrek.



UIT DE KRANT

Lees ook