Ondanks bekladde caravan, belooft de vakantie ‘een boudel’

Afbeelding
[on] genode gast

Rundumhausen deel 2



REGIO – De coronacrisis maakt dat vakantieplannen op de schop moeten. Nederlanders gaan minder naar het buitenland, zoeken rust in de regio of komen niet verder dan ‘Rundumhausen’. De komende weken maakt De Krant een rondje langs mensen die hun plannen hebben moeten aanpassen, en nu op een bijzondere manier vakantie vieren. In die hoedanigheid nemen we een kijkje bij een stel vrienden in Een, die van de één op andere dag besloten een caravan te kopen. Binnenkort willen ze ermee de weg op, tot die tijd brengen ze de sleurhut ‘in gereedheid’.


Zaterdagmiddag, vijf uur. De caravan mag dan op het terrein van de familie Kemkers staan, Hidde zelf is niet aanwezig. ‘Geen idee waar hij is eigenlijk’, zegt Ruben, die samen met Hein, Steven en Hidde de caravan kocht. Zij zouden met z’n vieren ermee gaan toeren. De binnenkant een beetje slopen, vier bedden erin en dan richting de camping. Corona gooit die plannen een beetje in de war, maar toch kan het viertal binnenkort op pad. Tot die tijd zitten de vrienden, vaak in wisselende samenstelling, al regelmatig bij de caravan. Er wordt een klein beetje ‘gebeund’, er worden plannen gesmeed en er wordt bier gedronken. ‘Even met de biertjes bezig’, dat werk. Zo zijn Maurits en Wendel vandaag ook aanwezig, terwijl zij niet zo heel veel met de caravan van doen hebben. ‘Ik ben hier vanmiddag vanuit Groningen naartoe gereden’, zegt Maurits. ‘Toen heb ik die jongens een appje gestuurd of ze nog kwamen. En dat ze bier moesten meenemen.’ En warempel: een krap uur later zaten er alweer vijf man rond de caravan.


Terug naar de dag waarop de caravan werd aangeschaft. Het was begin mei toen de vier bedenkers van het plan naar Winschoten togen. In Oost-Groningen stond een ‘pareltje van een caravan’ op ze te wachten. De mannen, die respectievelijk uit Langelo en Een komen, kwamen in een andere wereld terecht. Een tokkiebuurt, waar al vroeg op de middag de biertjes werden ontkurkt en er stonden luide piratenhits op. ‘Wat ’n boudel, dachten we toen we aankwamen’, vertelt Ruben.  


Hoofdschuddend denken de jongens terug aan het adres waar ze de caravan weg haalden. ‘Ze zaten al mooi aan het bier, beetje muziek erbij en veel op elkaar zeuren. De vrouw des huizes kon niets goed doen en iedereen stond zware shag te roken’, zegt Hein. ‘Voordat we de caravan meekregen, moesten we een biertje drinken om de koop te bezegelen. Wie zijn wij dan om nee te zeggen?’


Even later stuurt men een foto van de caravan op de snelweg. In de groepsapp wordt vooral gelachen om deze spontane aankoop, ook al speelden de vier kopers al langer met het idee. ‘We konden de caravan gelukkig in Een kwijt’, zegt Steven. ‘Dat hebben we toen meteen maar gedaan.’


Weken gingen voorbij met af en toe een sporadisch bezoek aan de caravan. Een beetje klussen en vooral plannen smeden. ‘We hadden een hoop lol van de caravan, terwijl we er eigenlijk alleen maar een beetje omheen zaten’, geven de jongens toe. Misschien dat juist dit er toe leidde dat een grappenmaker uit de groep plotseling bedacht de caravan te bekladden. ‘Op een dag kwamen we bij de caravan en zagen we dat hij er helemaal onder zat’, zegt Ruben. ‘Je kunt het zo gek niet bedenken, of het was er op geklad.’


De heren caravankopers zagen de grap er niet zo van in. ‘Zo kwamen we natuurlijk nooit meer een camping op’, zegt Hein. ‘Het was een boudel, alweer’, voegt Ruben toe.


Het duurde even tot de jongens erachter kwamen wie de dader was. Eén ding wisten ze zeker: die moet uit de eigen vriendengroep komen. ‘Er waren niet zoveel mensen die wisten waar de caravan stond, dus dan weet je dat. Al gauw kwamen we er achter wie het gedaan had’, zegt Steven.


Het viertal verzon een list. De caravan werd in het holst van de nacht voor het huis van de dader geplant en er werd een wiel af gedraaid zodat de caravan niet meer verplaatst kon worden. Een brief, vol spelfouten, wees de dader op zijn twee opties: schoonmaken of het aankoopbedrag (750 euro) terugbetalen. De dader koos eieren voor zijn geld, vroeg drie handige knapen (uit dezelfde vriendengroep) om hem te helpen, en maakte de caravan keurig schoon. ‘Uiteindelijk heeft hij er gewoon weer een topmiddag door gehad’, zegt Hein. ‘Kun je nagaan hoeveel plezier die caravan al gegeven heeft.’


De caravan is weer schoon en inmiddels ligt er een trip in het verschiet. De mannen gaan sowieso een week naar Renesse, de rest wordt nog bekeken. Maar één ding weten ze alvast zeker: ‘Dat wordt gewoon weer ’n boudel.’

UIT DE KRANT

Lees ook