Ongenode Gast
NIEUW-RODEN – Oké, eerlijk: niet echt een plek waar de Ongenode Gast graag vrijwillig naar toegaat. Doorgaans laat hij begraafplaatsen liever links liggen. Het droevige karakter van de plechtigheden aldaar past iets minder bij het karakter van de Ongenode Gast. Maar goed, de feestjes en gezellige bijeenkomsten zijn met dank aan corona helaas niets meer dan herinnering. Op naar Nieuw-Roden dus, naar de begraafplaats. Want daar gebeurt het.
Een handje vol mensen staat bij de ingang van de idyllische begraafplaats dat verscholen ligt in de bossen. Paparazzi is er des te meer. Alle camera’s zijn gericht op een kleikleurige pot. Een replica van een oeroude touwbeker, fluistert Bé Aalders de Ongenode Gast in het oor. In 1933 is er een urn, of touwbeker dus, opgegraven uit de Ereberg, één van de oude grafheuvels in het park. Het origineel staat in het Drents museum. Rits Aalders, pa van, en ook aanwezig bij de plechtigheid probeerde nog het originele exemplaar naar Nieuw-Roden te krijgen. Hij was van plan de vaas in een lage urnenmuur te stoppen en de bovenkant te voorzien van dik hufterproof plexiglas. Maar daar zag het museum niets in. Die wilden de touwbeker van rond de 2400 voor Christus zelf in de collectie houden. En dus werd het plan voor een replica gesmeed. Froukje Ekelmans- Pater is er ook. Zij bemoeit zich met de inhoud van de Facebookpagina Geschiedenis Roderveld. Froukje kwam op het idee om de urn te laten maken in de pottenbakkerij bij Van Boeien in Assen. Even verderop staat de maker van de urn Aron Côté (‘graag met een dakje en een streepje, ik ben half Frans en half Canadees’, meldt hij de Ongenode Gast). Aron is cliënt bij Van Boeien en was ontzettend in zijn nopjes met de bijzondere opdracht. Nog niet eerder had hij een prehistorisch product gemaakt. Een precisieklusje. De pot is opgebouwd uit verschillende ringen van natte klei, legt hij uit. Ook het droogproces steekt heel nauw. De dame naast hem kijkt lachend toe. Elke ter Maat is de begeleider van de excentrieke kunstenaar. Hartstikke trots is ze. Elke wijst de Ongenode Gast op de kleurverschillen, die zijn bedoeld om de oude en de nieuwe delen na te bootsen. De keramieken urn is gebakken op liefst 1250 graden.
Koos Kremer en Laurens Lukje zijn namens Dorpsbelangen Nieuw-Roden aanwezig bij de plechtigheid. Net als voorzitter Piet Luursema. Tevreden blikken. De heren zijn trots en omarmen initiatieven als deze, meldt Piet. Wanneer Aron zijn touwbeker in het monument plaatst, staan de camera’s op scherp. De kers op de taart, van het monument dat is ontworpen door Bé. Het lijkt op een enorme N. Van Nieuw-Roden of Neanderthaler. Wat mensen er zelf maar van willen maken, vindt Bé. Rits Aalders vindt het prachtig, zegt hij. Het is met de komst van de urn eindelijk af. Rits is één van de ‘jongens van de begraafplaats’, net als Klaas Kuiper die ook van de partij is woensdagmiddag. Iedere maandagochtend zijn de mannen samen met een club andere vrijwilligers te vinden op ‘het mooiste plekje van Nei-Roon’. Ze zorgen ervoor dat het park er keurig bijligt, ze houden de paden schoon, plukken het onkruid uit de borders en onderhouden de oude graven. Standaard verwent Nieske, de echtgenote van Rits, de heren met een bakkie verse koffie. U snapt het: een cultuur op zich, het begraafpark in Nieuw-Roden. Rits sluit niet uit de het bij de urn blijft, als het gaat om verfraaiingen. ‘Met ons weet je het nooit, we kunnen zomaar weer iets nieuws bedenken’, roept hij lachend. De Ongenode Gast vindt het mooi geweest. Een bijzonder en uniek moment was het. En van droefenis was geen enkele sprake. Tijd om het wonderschone stukje natuur in Nieuw-Roden te verlaten.
Wat: Plaatsing replica oude urn
Waar: Begraafplaats Nieuw-Roden
Wanneer: Woensdagmiddag 17 februari 14:00 uur
