Ongenode Gast, De Hullen, Roden
Plaats: De Hullen, Roden
Datum: 23 december
Tijd: 11.00 uur
RODEN – Vaste prik in de kerstvakantie voor de talenten van de VV Roden is het oliebollentoernooi. Een hele dag vertier voor de kinderen, met oliebollen als lunch en voetbal uiteraard als hoofdgerecht. De ongenode gast nam een kijkje.
Voor wie de zaal betreedt – en daarvoor eerst Anneke Douwes moest passeren die ‘gewoon aan het werk was- was het wel even schrikken. Niks geen authentiek zwart-wit van Roden, maar werkelijk alle kleuren van de regenboog. Qua shirts en qua schoeisel. Zwarte schoenen worden kennelijk niet meer geproduceerd. Zijn not done, eind 2014. Terwijl Roger Wirth- ‘ik ben spelleider vandaag’- aan tafel in de kantine een kopje koffie drinkt, doen de voetballertjes stinkend hun best. In hal A met een circuit, in hal B met een onderling toernooi. ‘Dit evenement staat als een huis’, zegt Wietse Rozema. ‘Het werd al in de voormalige Noordenveldhal georganiseerd, kun je nagaan hoe lang we dit al doen. Het concept is al jaren en jaren hetzelfde. Natuurlijk denken we wel eens aan een facelift, maar waarom? Wat goed is moet je goed laten.’
Rozema is de spil van het evenement Hij bedient het scorebord – niet heel moeilijk overigens- en verwerkt de door de spelleiders ingeleverde briefjes met scores. ‘Dat systeem’, zegt Wietze, ‘is heel interessant. Want de behaalde resultaten worden aangepast aan de leeftijd. Zo kan de beste speler van de dag bijvoorbeeld gewoon een ‘Effie’ zijn als zijn resultaten relatief beter zijn dan die van een D’er. Heel mooi en eerlijk systeem. En kinderen bewaren vaak de oorkonde – dit keer een groene- die ze na afloop krijgen. Vooral om te vergelijken en om te zien of ze vooruit gegaan zijn ten opzichte van een jaar eerder.’
Natascha Lokhorst komt zoon Niels aanmoedigen. Niels draagt voor deze gelegenheid een roze shirt. Raymond Schulte is er ook. Als ouder. En dus neemt hij een kopje koffie in de kantine, waar het vooral voor de afdeling snoep, chips en suiker tamelijk druk is. Rene Albers (zelf voetballer van Gomos) is er ook. Zoon Ruben – hij werd kampioen met F1- doet mee en laat zien dat ie een heel aardig balletje kan trappen. En zo loopt er – eerlijk is eerlijk- best veel talent rond.
‘Het blijft me verbazen hoeveel kinderen meedoen. Vandaag hebben we er weer 220. Dat is echt veel. En ze hebben een hoop lol en plezier. Het straalt er echt af’, zegt Rozema, die van alle markten thuis is. Wietse regelt alles. Van ballen, formulieren, stopwatches tot telefoonladers. Wietse heeft overal wel een oplossing voor en heeft amper de tijd zelf te eten. Met een oliebol tussen de kiezen zit hij in zijn hok. Zijn woning voor vandaag. Hij vindt het best.
Ook de E1 is goed vertegenwoordigd met ondermeer Alain Raveneau, inderdaad zoon van FC Groningen opleidingsgoeroe Paul. Paul komt zelf ook kijken en ziet bij zijn zoon iets dat tegenwoordig toch als opmerkelijk beschouwd moet worden: de absolute wil om te winnen. Gerard Buring – normaliter houdt hij zich bezig met ambulances- heeft het zwaar. Loodzwaar. Hij moet zowel de verrichtingen van zoon Thijs bekijken, als dochter Daphne bezig houden. De meid wil zwemmen. Gerard haalt snel zwemkleding. Zo is ie. Geen moeite teveel. De 220 kinderen- er worden dus zo’n 440 oliebollen gegeten- vermaken zich best. De gehele dag. Met de spelletjes, het toernooi en met de begeleiding. ‘De A- en B-junioren begeleiden de jongste groepen. Veel van die jongens trainen ook al een jeugdteam. De jongste kinderen vinden dat toch leuk. Kijken in bepaalde gevallen tegen zo’n speler op. Je ziet ook dat er heel snel een band ontstaat. Heel mooi om te zien.’ Wietse drukt het scorebord maar weer eens op 0. Vraagt de leiders om de scorebriefjes, zoekt telefoonopladers en regelt een extra ouder bij een spel. Het oliebollentoernooi zou eigenlijk het Wietse Rozema toernooi moeten heten. Heeft ie zo onderhand wel verdiend. Al zal ie daar zelf niks van willen weten.
